Liren Ding, była mistrzyni świata w szachach: „Byłam zbyt tchórzliwa i ręce mi się trzęsły” | Lekkoatletyka

Niewiele gwiazd sportu jest tak kulturalnych, jak 32-letni Chińczyk Liren Ding, wrażliwych i skromnych. Odkąd został ogłoszony mistrzem świata, w kwietniu 2023 roku jego stan zdrowia pogorszył się, pojawiły się poważne problemy ze snem i spadł w rankingach na 22. miejsce. Poszedł jako ofiara na Puchar Świata w Singapurze przeciwko Hindusowi, ale awansował na 17. miejsce i nie jest daleko od utrzymania tytułu. Kluczem jest brak pewności siebie i strach przed przegraną. Ale zamierza odzyskać formę z 2019 roku, kiedy uważano go za numer dwa, po Norwegu Magnusie Carlsenie.

„Nie czułem się tutaj komfortowo, ani pod względem gry, ani fizycznie; Czasami trzęsły mi się ręce. „Nie udało mi się nabrać pewności, że mogę walczyć o utrzymanie tytułu mistrza świata” – przyznaje Ding w rozmowie z tą gazetą dzień po utracie korony. Jego twarz jest smutna, ale od czasu do czasu się uśmiecha: „W każdym razie to prawda, że ​​mój występ w tym pojedynku był lepszy niż w poprzednich turniejach”.

I czemu to przypisujesz, skoro zaledwie dwa miesiące temu na Olimpiadzie Szachowej w Budapeszcie wydawałeś się załamany, jako zawodnik i jako osoba? „Głównym powodem jest to, że kilka tygodni temu skoncentrowałem się w Szanghaju z moim trenerem Ni Huá. Przygotowaliśmy nowe pomysły na debiuty, rozegraliśmy wiele szybkich meczów, poszliśmy obejrzeć mecz piłki nożnej na stadionie… W jakiś sposób pomogło mi to uwierzyć, że mogę skutecznie obronić tytuł i.

Ale w przeciwieństwie do Gukesha nie zatrudnił psychologa, pomimo oczywistych problemów zdrowotnych. A to kosztowało go bardzo wiele: „Byłem zbyt tchórzliwy. Było kilka pozycji, gdzie zamiast wybrać aktywny ruch, ten, który najbardziej mógłby przeszkadzać mojemu przeciwnikowi, zdecydowałem się na tę najbardziej spokojną i solidną, i w ten sposób zrujnowałem kilka wyraźnie korzystnych pozycji.

Jego ostatnia ciężka próba zaczęła się, gdy tylko został koronowany w Astanie (Kazachstan) po epickim zwycięstwie: „Poza tym, że był to wyczerpujący wysiłek, musiałem wtedy uporać się z wieloma trudnymi sprawami. Nie potrafiłam sobie z tym poradzić, przysporzyło mi to poważnych problemów i powrót do zdrowia zajął mi ponad pół roku. Potem znów mogłem brać udział w turniejach, ale moje wyniki były znacznie gorsze niż wcześniej.

Tak naprawdę jego trudy zaczęły się od pandemii, która zmusiła go do spędzenia długich kwarantann, zarówno w Chinach, jak i w Rosji (przed Turniejem Kandydatów 2020), które słabo znosił. Wyjaśnia jednak: „Chociaż prawdą jest, że moją szczytową formę osiągnąłem w 2019 r., ludzie prawie nie przywiązują wagi do tego, jak dobrze rozegrałem kilka szybkich turniejów online w latach 2021 i 2022. Poczułem, że mogę grać w gry błyskawiczne z taką samą jakością jak w sezonie tryb klasyczny. „W tym okresie zrobiłem duży postęp i to było podstawą moich późniejszych sukcesów, aby zostać mistrzem świata”.

Czy ten przerażający Ding z 2019 roku byłby w stanie pokonać? „Myślę, że tak. Tak naprawdę było kilka pozycji, które powinienem był zdobyć, gdybym grał na swoim najwyższym poziomie. Myślę, że moje strategiczne zrozumienie jest głębsze niż twoje. Niektóre jego sztuki bardzo mnie zaskoczyły, bo nie były najlepsze, takie, jakich się spodziewałem. Ale mieli podstęp i nie byłem w stanie zareagować odpowiednio, w najbardziej energiczny sposób; między innymi dlatego, że nie radziłem sobie dobrze z czasem na refleksję”.

Ponieważ w ostatnich latach w nagrodach wygrał ponad dwa miliony euro, to nie pieniądze skłoniły go do ogłoszenia, że ​​będzie kontynuował udział w zawodach. „Jeszcze kilka lat temu pieniądze nie miały dla mnie żadnego znaczenia. Potem kupiłem duży dom i zacząłem o to dbać. Ale teraz zarobiłem wystarczająco dużo, aby żyć w spokoju. Chcę więc dalej grać w szachy, ale brać udział w mniejszej liczbie turniejów, nie w takiej liczbie jak w latach przed pandemią. „Chcę pokazać, że znów mogę dać z siebie wszystko”.