Lina prześcieradeł umożliwiająca ucieczkę z więzienia Picassent | Hiszpania

Fotografia mówi wszystko. Okno, z którego schodzi długi sznur wykonany ze splatania prześcieradeł i worków na śmieci. Jest to emblematyczny obraz ucieczki przeprowadzonej w ostatnią sobotę wieczorem dwóch więźniów narodowości hiszpańskiej, osadzonych w więzieniu za przestępstwa rabunku z użyciem przemocy i zastraszania, w . Jak wynika ze znanych dotychczas danych, ucieczka ma w sobie najbardziej filmowe elementy ucieczki. Przed zejściem po zaimprowizowanej linie osadzonym udało się wyważyć kratę okna, a po dotarciu na jedno z patio ominąć zabezpieczenia, dotrzeć do bramy, przez którą wchodzi towar do więzienia i zmusić ją do zakończenia ucieczki. Pasywne systemy bezpieczeństwa ich nie wykryły i dopiero gdy podczas nocnego patrolu zauważyli, że to wyjście na zewnątrz jest otwarte, funkcjonariusze odkryli, że obaj więźniowie nie znajdowali się na swoich miejscach. Zakłady Penitencjarne udostępniły już wstępne informacje [investigación interna] aby dowiedzieć się, co się stało, i w tym celu z Sekretariatu Generalnego wysłano zespół do Madrytu. Do tej pory nie odnaleziono obu więźniów.

Według pierwszej rekonstrukcji ucieczki obu osadzonym udało się opuścić cele pomiędzy godziną 21:00, kiedy to przeprowadzono liczenie, w której obaj przebywali jeszcze w celi, a godziną 23:00, czyli godziną pierwszej nocy patrol bezpieczeństwa. Po sforsowaniu krat okna za pomocą dźwigni z kratą opuścili się w stronę patio za pomocą ręcznie robionej liny widocznej na obrazie, co potwierdzają źródła więzienne. Te same źródła podkreślają, że istnienie tej ręcznie robionej liny wskazuje na wcześniejsze przygotowanie, ponieważ więźniowie musieli niezauważenie odwrócić zarówno prześcieradła, jak i worki na śmieci, aby ją zaplecić. Będąc już na patio, oboje udali się do bramy, przez którą wjeżdża towar na teren zakładu penitencjarnego i po jej sforsowaniu opuścili teren. Jego wyjście nie zostało wykryte ani przez strzegące obiektu oddziały Gwardii Cywilnej, ani przez systemy bezpieczeństwa biernego. Źródła penitencjarne podają, że więźniowie mogli w sobotni wieczór wykorzystać zamieszanie, jakie zwykle panuje w więzieniu, kiedy osadzeni śledzą przez radio ze swoich cel ważny mecz piłki nożnej, taki jak ten rozgrywany właśnie wtedy przez FC Barcelonie i Atlético de Madrid, aby uciec bez hałasu, jaki wywołali, zmuszając bar do ich odsłonięcia.

Ucieczka obu więźniów jest podobna do ucieczki jego brata Miguela Ángela z więzienia Valdemoro (Madryt). Do tej ucieczki wymagały długie przygotowania, podczas których więźniowie dorobili klucz, aby wejść do magazynu, gdzie cierpliwie przepiłowali kraty w oknie. Po tym, jak udało się pokonać ściany i płoty zagrody, za pomocą właśnie liny wykonanej z prześcieradeł i plecionych plastikowych toreb oraz drążka. Dochodzenia prowadzone zarówno przez Zakłady Penitencjarne, jak i Gwardię Cywilną odpowiedzialną za bezpieczeństwo na obwodzie, ujawniły następnie szereg błędów ludzkich wynikających z „nadmiernej pewności siebie” ze strony urzędników i agentów. W rzeczywistości alarmy dzwoniły przez 16 minut i nikt nie przyszedł sprawdzić przyczyny ich włączenia. Kilka miesięcy później bracia Moñiz zostali aresztowani osobno.

Dziewięć dni po tej ucieczce, aby mogli dokonać przeglądu systemów bezpieczeństwa więzienia i upewnić się, że środki przewidziane w protokołach mające na celu zapobieganie ucieczkom zostały prawidłowo zastosowane. W dokumencie tym wydział Fernando Grande-Marlaski położył nacisk na przeprowadzanie „w każdą środę”. […] dokładna i szczegółowa kontrola” wszystkich pasywnych (m.in. ścian, ogrodzeń, bram i harmonijek przewodów) i aktywnych (obwód kamery monitoringu wideo, czujniki wolumetryczne, bariery na podczerwień, oświetlenie…) środków bezpieczeństwa obiektu. Ponadto przypomniał dyrektorom więzienia, że ​​mają „codziennie wysyłać” z szefem ochrony zewnętrznej ośrodka odpowiedzialność Sił Bezpieczeństwa Państwa, koordynować pracę agentów z pracą funkcjonariuszy, a także „ustanawia wytyczne dotyczące okresowego przeglądu” środków bezpieczeństwa w celu wykrycia ewentualnych „braków”.

Według oficjalnych statystyk Zakładów Penitencjarnych od 2003 r. po tej podwójnej ucieczce z hiszpańskich zakładów karnych uciekli już 24 osoby. Ta liczba uciekinierów stanowi minimalną część naruszeń wyroków odnotowanych w ciągu ostatnich dwóch dekad – ponad 10 000, według szacunków tej gazety opartych na różnych odpowiedziach parlamentu udzielonych przez rząd. Trzy czwarte tej liczby wykonali osadzeni, którzy wykorzystali urlop, aby uniknąć powrotu do więzienia. Kolejna część miała miejsce podczas wyjazdów więźniów do sądu, przyjęcia ich do szpitala lub podczas prowadzenia działalności kulturalnej poza więzieniem. Na koniec listopada liczba więźniów w Hiszpanii wynosiła 59 513 osób, chociaż według źródeł więziennych w pewnym momencie roku przez nie przechodzi około 80 000 więźniów.

Ostatniej ucieczki przed Picassentem dokonał rok temu, 23 grudnia 2023 roku, Yousef Mohamed Lehrech ps. Pastylamłody mężczyzna oskarżony o popełnienie dwóch morderstw, przetrzymywany w więzieniu Alcalá-Meco (Madryt). Jego ucieczka była mniej filmowa. Podczas wizyty niektórych krewnych wykorzystał fakt, że brona (podwójny system drzwi oddzielających pomieszczenia) była uchylona oraz następstwo zaniedbań ze strony personelu ośrodka, aby spokojnie wyjść przez główne drzwi więzienia . Był .