Lewy używa krajowej czapki Bolsonaro – Populizm – 08/02/2025 – Moc

Najpierw był używany przez premiera Ontario, prowincji kanadyjskiej. , Blue Cap wziął słowa „Kanada nie ma w sprzedaży”. Następnie został wydany przez liderów. Również niebieski akcesorium wybiło wiadomość.

Obaj byli odpowiedzią na to w Stanach Zjednoczonych. Jednak w Brazylii akcesorium została również skierowana do opozycji kieszonkowej z Amerykanami, która już zagroziła zwiększeniem taryf na produkty brazylijskie.

Alexandre Padilha (stosunki instytucjonalne) i (komunikacja), czapka starała się ujawnić sprzeczność nacjonalizmu zarezerwowanego przez, który idzie w parze z przyjętym przez niego populizmem.

„Pasuje jak rękawiczka” – powiedział senator MyNews. „Nie sądzę, aby jest bardzo odpowiednie, aby klaskać w obcym kraju i zapomnieć o naszych zainteresowaniach”.

Krytykowany przez opozycję akcesorium został również źle zrozumiany przez lewicowego elektoratu, który rozważył błąd, aby wzmocnić nacjonalistyczne przesłanie w trakcie pozycjonowania imigranta jako wroga jako premiera węgierskiego.

Doktorat z nauk politycznych i profesor w UFPEL (Federal University of Pelotas), Daniel de Mendonça nie zgadza się z tą krytyką i mówi, że zawsze był związany.

„To nie jest nacjonalizm, który ma na celu zaatakowanie innego narodu, ale obronę Brazylii przed możliwymi agresją. W nacjonalizm nie ma problemu z integracją ludów, pomagając krajom afrykańskim lub Ameryki Łacińskiej”.

Zakap został uruchomiony przez rząd jako działacze i naukowcy dyskutują, czy lewica powinna również jako próba pokonania populistycznego prawa.

Dla Mendonça akcesorium ma populistyczne cechy i może stanowić pierwszy krok w tym zakresie. „Być może istnieje znak od początku migawki z lewicowego populizmu. Nie mówię tak szczerze, ale ze strategii politycznej” – mówi.

Chociaż populizm ma przez cały XX wieku, koncepcja jest złożona i bardzo kwestionowana. Jedną z najbardziej odniesionych koncepcji jest argentyńskie, które traktuje populizm nie jako ideologię, z powiązanymi treściami, ale jako forma polityczna lub logika budowania ludu, który podważa władzę hegemoniczną.

W całej historii, po prawej i lewej, populistyczne rządy były naznaczone retoryką ludu przeciwko elitom i obecności charyzmatycznego przywódcy, który stał jako reprezentatywna dla tych ludzi.

„Populizm nie jest rodzajem faszyzmu, autorytaryzmu, ani rodzajem radykalizacji demokracji. To może być wszystko. Nie ma powiązanej ideologii. Jest to polityczna konstrukcja ludu przeciwko wrogowi”, mówi Mendonça, na którą poświęcony jest, na który jest zaangażowany badanie tematu.

Dla Thomása de Barrosa, doktora nauk politycznych i „o tym, o czym mówimy, kiedy mówimy o populizmie”, populizm wkłada do sektorów polityki, które znajdowały się na uboczu lub na uboczu, bez głosu. „Istnieją mniej lub bardziej demokratyczne sposoby włączenia tych sektorów” – mówi.

Lula i Bolsonaro są przedstawicielami dwóch różnych populizmu. Pierwszy podąża za lewicową linią populistyczną Ameryki Łacińskiej, od Getúlio Vargas i Juana Domingo Perón Ae. Drugi integruje współczesny prawicowy populizm Trumpa, Orbán e.

Thomás rozumie, że lewica brazylijska może przyjąć bardziej populistyczny charakter, który miał na celu doprowadzenie niewidzialnej opinii publicznej. Stwierdza, że ​​przemówienie musi być bardziej konfrontacyjne, przestępcy i odważne – jak to było skrajne prawicy.

„Kampania Lula w 2022 r. Miała populistyczny wymiar, ale paradoksalnie jest mową oszczędzającą, nikt nie jest przeciwko temu, ale ma wiele dysfunkcji” – mówi.

„Rząd mógł skoncentrować się na powrocie do normalności, jakiej jest antypopulizm. Nie chce przekształcić dziedziny politycznej: zachowajmy to jak zawsze”.

Dla Mendonça trudno byłoby Lula nabrać prawdziwie populistyczną postawę.

„Dzisiaj Brazylia jest krajem, w którym prawo ma moralną hegemonię. Jest bardzo skomplikowane, że lewicowe dyskursy populistyczne, które uprzywilejowują zbiorowe, homogenizują się w Brazylii, w której ważne jest dla siebie i Boga. „Nie wiem, czy PT jako rząd jest naprawdę w celu zakwestionowania tej hegemonii”.

Lewy populizm znajduje echo w postaciach takich jak filozofowie Chantal Mouffe i, ale także.

W wywiadzie dla ArkuszNiemiecko-amerykański politolog twierdzi, że prawicowy populizm wygrał lewicę w praktycznie wszystkich sporach wyborczych.

Przyznaje, że w krajach o ekstremalnych formach nierówności można wyobrazić sobie przeciwny scenariusz – aby wynik w praktyce był często katastrofalny.

„W większości przypadków i myślę, że w tym momencie uwzględniłbym Brazylię, w tym momencie społeczeństwo z rosnącą klasą średnią i stosunkowo szybkim wzrostem gospodarczym, pomysł, że lewica populista pokonuje właściwą, jest pozytywną formą myślenia . ”, Mówi.

Mounk rozumie populizm jako twierdzenie o wyłącznej reprezentacji ludu, które wymaga niechęci do tolerowania sprzeciwu lub poszanowania niezależnych instytucji. W tym sensie przedstawia kolejny argument przeciwko tej logice politycznej w książce „People Against Democracy”.

Badacz pisze, że chociaż istnieje element demokratyczny w populizmie, może to być również omen: „Po tym, jak populistyczni przywódcy pozbywają się liberalnych przeszkód, które zapobiegają wyrażaniu popularnej woli, bardzo łatwo jest im odwrócić się od pleców na plecach na Ludzie, gdy ich priorytety zaczynają konflikt z własnymi. ”