Legendarna Sophia Loren kończy 90 lat

Sophia Loren, wielka włoska aktorka, wzruszająca i niezapomniana Antonietta w Una giornata particolare Ettore Scoli, urodziła się 20 września 1934 roku w Rzymie. I od 19 roku życia, w 1953 roku, kiedy Sofia Scicolone była jeszcze początkująca, była związana z kinem, pisze News.ro.

Ta piękność, która w tamtym czasie była uważana przez niektórych za daleką od zwykłego kanonu, ponieważ uważano, że „jej twarz jest zbyt mała, usta zbyt duże, a nos zbyt długi”, mimo to wpadła w oko producentowi z niepowstrzymanym talentem filmowym, Carlo Ponti, który kilka lat później został jej mężem.

Jej triumf nie trwał długo: w 1954 roku, pod nowym pseudonimem Sophia Loren, wysunęła się na pierwszy plan dzięki roli w filmie Vittorio De Sica, pomimo obecności w napisach końcowych wielkiej włoskiej gwiazdy okresu powojennego, Silvany Mangano, szpiega w neorealistycznym arcydziele Giuseppe De Santisa Riso amaro, u boku Vittorio Gassmana.

Kilka miesięcy później Loren po raz pierwszy zagrała u boku Marcello Mastroianniego w Peccato che sia una canaglia. Ten duet, który sprytnie grał niegodziwość Sophii Loren przeciwko naiwności przystojnego Marcello, był hitem. Razem nakręcili jeszcze pięć filmów fabularnych („Matrimonio all’italiana”, „Ieri, oggi, domani”, „I girasoli”, „La moglie del prete” i oczywiście „Una giornata particolare”) ku uciesze miłośników kina.

Od tego momentu „La Loren” dzieliła światło reflektorów z najbardziej szanowanymi aktorami swojego pokolenia.

Sophia Loren, legenda kina

W 1960 roku zagrała u boku Anthony’ego Quinna w filmie George’a Cukora Diabeł w różowych rajstopach. Następnie przyszła kolej na Clarka Gable’a w filmie Melville’a Shavelsona La baia di Napoli.

Również w 1960 roku Vittorio De Sica obsadził ją w filmie „La Ciociara” w roli młodej wdowy, która zakochuje się w komunistycznym bojowniku granym przez Jean-Paula Belmondo. Za tę rolę otrzymała Oscara w 1962 roku. W 1967 roku, w reżyserii Renato Castellaniego, przyszła kolej na Vittorio Gassmana, który użyczył swojego talentu aktorskiego w satyrycznej komedii „Włoskie duchy”, u boku Sophii Loren, która doskonale sprawdziła się we wzruszającej roli.

Uwielbiana przez widzów, którzy postrzegali ją zarówno jako godną podziwu, jak i przystępną, ponieważ była w stanie perfekcyjnie portretować zwykłe kobiety, Sophia Loren otrzymała wiele nagród w trakcie swojej kariery.

Lista jest imponująca: Puchar Volpi na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1958 roku za występ w „Czarnej orchidei”; dwie srebrne wstążki („La Ciociara”, „Una giornata particolare”); dziesięć nagród David di Donatello, ostatnia w 2021 roku za rolę w „La vita davanti a sé”; César d’honneur w 1991 roku, dwa Oscary w 1962 roku („La Ciociara”) i w 1991 roku za całą karierę.

W zeszłym roku upadła w swoim domu w Genewie, ale doszła do siebie po wypadku. W 2019 roku powróciła na duży ekran po prawie dekadzie nieobecności, Edoardo Ponti.