Książka przypomina reformy prowadzone przez Márcio Thomaza Bastosa – 13.12.2024 – Władza

Każdy, kto odwiedza audytorium w siedzibie głównej w Brasílii, jest zaskoczony, widząc, że miejsce to nie zostało nazwane imieniem delegata PF, ale prawnika.

Fakt, że placowi nadano imię kryminalisty, Ministra Sprawiedliwości od 2003 roku do początku 2007 roku, nadaje wymiar jego znaczeniu dla korporacji.

Prawo w dzisiejszej formie jest wynikiem zmian promowanych przez Bastosa, gdy był on szefem wymiaru sprawiedliwości, oraz przez jego wybranego na szefa tego organu, czyli , podczas pierwszej kadencji prezydenckiej (PT) w pierwszej dekadzie XXI wieku.

Niedawno wydana książka „Minister, który zmienił sprawiedliwość: Márcio Thomaz Bastos” zawiera rozdział napisany przez Lacerdę, w którym delegat opowiada za kulisami, jak PF przestała być policją naznaczoną uległością polityczną, złomowaniem, przypadkami wewnętrznej korupcji i nawet tortury, aby stać się sukcesem przeformułowania administracji federalnej.

W przeciwieństwie do wywiadów Lacerda pisze w swojej książce na przykład, że przed jego administracją śledztwa w sprawie walki z narkotykami w Brazylii miały wsparcie materialne i finansowe ze strony Ambasady i że po objęciu stanowiska dyrektora PF stwierdził, że nie było żadnego wsparcia prawnego dla takiej sytuacji, co doprowadziło do wstrzymania składek.

Praca opublikowana przez wydawcę Civilização Brasileira zawiera zbiór artykułów napisanych przez przyjaciół Bastosa i prawników, którzy z nim współpracowali.

Książka na cześć kryminalisty przedstawia perspektywę tych, którzy pracowali nad wprowadzeniem ważnych zmian w krajowym systemie wymiaru sprawiedliwości, pod przewodnictwem prawnika lub na których wywierał on ogromny wpływ.

Dziennikarz Mario Cesar Carvalho, jeden z organizatorów pracy, w pierwszym rozdziale przedstawia zarys trajektorii Bastosa, którego osiągnięcia szczegółowo opisano w poniższych tekstach wraz z danymi i pamięcią afektywną.

Książka przedstawia historię wysiłków prawnika na rzecz utworzenia zewnętrznego organu kontroli sądownictwa w kraju, który miałby zostać powołany dopiero w 2005 roku pod nazwą .

Dwa z 11 rozdziałów pracy dotyczą tego tematu, jeden napisany przez prawników Pierpaolo Cruz Bottini, Sérgio Renault i Beto Vasconcelos, a drugi przez ministra Luisa Felipe Salomão.

Praca Bastosa w zakresie zwalczania praktyk antykonkurencyjnych, zwłaszcza wzmacniania , została wspomniana w tekście prawnika Arthura Sancheza Badina.

Utworzenie DRCI (Departamentu Odzyskiwania Mienia i Międzynarodowej Współpracy Prawnej) oraz forum dyskusyjnego Enccla (Krajowa Strategia Zwalczania Korupcji i Prania Pieniędzy) oraz innych działań zwiększających skuteczność działań przeciwko praniu pieniędzy jest tematem rozdziału przygotowanego przez prawnik Antenor Pereira Madruga Filho i prawniczka Unii Carolina Yumi de Souza.

Zadaniem kryminalistów Antonio Cláudio Mariza de Oliveiry, Dory Cavalcanti i Augusto de Arrudy Botelho było zajęcie się w szczególności jego karierą kryminalisty, byłego prezydenta Kraju i São Paulo oraz założyciela IDDD (Instytutu Obrony Prawa do Obrona).

Byli doradcy Bastosa, prawnicy Marcelo Behar i Pedro Abramovay rozmawiają o utworzeniu Narodowych Sił Bezpieczeństwa Publicznego, budowie więzień federalnych i zatwierdzeniu Statutu rozbrojeniowego przez Kongres.

Bastos zwykł komentować, że jednym z głównych osiągnięć pod jego kierownictwem było wytyczenie w Roraimie tematu rozdziału napisanego przez prawnika Luiza Armando Badina.

Oprócz Carvalho autorami książki są prawnicy Celso Vilardi, Maíra Salomi i Sônia Ráo oraz publicysta Tonico Galvão.

Praca ma przedmowę Prezydenta Luli, który poznał Bastosa, gdy pracował jako związkowiec w ABC i zaczął mieć kryminalistę za przyjaciela i osobistego prawnika.