Koszt sztucznej inteligencji: miliony ton e-odpadów do 2030 r.
Przewiduje się, że ilość nowych odpadów będzie 1000 razy wyższa niż w 2023 r., kiedy e-odpady wyniosły tylko 2600 ton. Naukowcy ostrzegają, że nieodpowiednie środki w zakresie utylizacji i recyklingu odpadów ze sprzętu sztucznej inteligencji mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie ludzi.
Wzrost ilości e-odpadów jest związany z modernizacją i wymianą serwerów, procesorów i innego sprzętu potrzebnego do uruchomienia generatywnej sztucznej inteligencji.
„Nasze dane sugerują, że strumień e-odpadów sprzętu AI może osiągnąć 5 milionów ton do 2030 roku” – twierdzą autorzy badania.
Aby lepiej zilustrować tę liczbę, wskazują oni, że do 2030 r. każdy z 8,5 miliarda mieszkańców naszej planety wyrzuci 2 urządzenia wielkości iPhone’a.
Jensen Huang, dyrektor generalny Nvidii, zwrócił uwagę, że waga procesorów graficznych firmy wzrosła ponad 40-krotnie w ciągu ostatnich dwóch lat.
Obecnie pojedynczy procesor graficzny dla sztucznej inteligencji waży około 1360 kilogramów i składa się z 600 000 części, w porównaniu z zaledwie 32 kilogramami dwa lata temu.
Naukowcy zauważają, że to właśnie ta zależność sztucznej inteligencji od potężnych i złożonych chipów sprawia, że generatywna sztuczna inteligencja jest jednym z najbardziej materiałochłonnych sektorów.
Naukowcy przeanalizowali również rozkład geograficzny e-odpadów: Ameryka Północna wygeneruje ich najwięcej, około 58%, ze względu na dużą liczbę centrów danych w USA i Kanadzie.
Kolejne 25% odpadów powstanie w krajach Azji Wschodniej – Chinach, Korei Południowej i Japonii – a 14% w UE i Wielkiej Brytanii.
Według autorów badania, amerykańskie ograniczenia dotyczące sprzedaży zaawansowanych procesorów graficznych do Chin mogą pogłębić problem, zmuszając ChRL do korzystania z przestarzałych serwerów, co zwiększy ich fizyczną objętość i zmniejszy wydajność.
Jeden z autorów artykułu, profesor Wang Peng z Chińskiej Akademii Nauk, podkreślił znaczenie dla USA, które są liderem w rozwoju sztucznej inteligencji, skupienia się na odpowiedzialnej polityce produkcyjnej w celu uczynienia sprzętu bardziej zrównoważonym.
Z kolei w Chinach priorytetem jest kontrola procesów eksploatacji i utylizacji, ponieważ wysokie tempo odnawiania sprzętu prowadzi do gromadzenia się odpadów.
Naukowcy zaproponowali szereg rozwiązań mających na celu złagodzenie tego problemu, w tym wydłużenie żywotności sprzętu i ponowne wykorzystanie przestarzałych chipów i komponentów w mniej intensywnych obliczeniowo aplikacjach.
Zalecają również opracowanie bardziej wydajnych algorytmów i poprawę wydajności chipów w celu zmniejszenia częstotliwości wymiany sprzętu.
Według ONZ w 2022 r. planeta wygenerowała rekordowe 62 miliony ton e-odpadów, z czego tylko 22,3% zostało odpowiednio poddanych recyklingowi.
Naukowcy przewidują, że zgodnie z dotychczasowym scenariuszem, wskaźnik recyklingu spadnie do 20% do 2030 r., ponieważ ilość e-odpadów na świecie rośnie szybciej niż zdolność do ich recyklingu.
Eksperci notatkiże nieformalne praktyki recyklingu powszechne w krajach rozwijających się stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia i środowiska.
Oprócz utraty cennych zasobów, stosowanie procesów spalania i wytapiania przez władze lokalne powoduje również zanieczyszczenie środowiska niebezpiecznymi substancjami.