Komisja ds. Umarłych i Amnesty International pochwala decyzję Dino – 16.12.2024 – Władza

Niedzielna decyzja (15) ministra Flávio Dino z STF (Najwyższego Sądu Federalnego), że ustawa o amnestii dyktatury spotkała się z uznaniem przewodniczących komisji i przewodniczących Amnesty International.

Prezes , Eugênia Gonzaga, sklasyfikowała porozumienie Dino jako „przełomowy”.

Dla niej moment jest decydujący, aby Sprawiedliwość zdecydowała, „po czyjej stronie stoi”. Oficjalnie za zaginięcie dyktatury wojskowej (1964-1985) uważa się 170 osób. Jednak według Eugenii liczba ofiar represji ze strony państwa w tych dziesięcioleciach mogłaby wynieść około 10 tysięcy, jeśli uznać je za chłopów i zamordowanych wśród innych grup działaczy niepolitycznych.

„Świetna decyzja, [um] przełom w STF. Ponieważ po raz pierwszy minister wypowiada się w takich kategoriach. Znajdujemy się w bardzo korzystnym, pozytywnym i decydującym momencie, aby sprawiedliwość mogła powiedzieć, po której stronie stoi. Niezależnie od tego, czy opowiadacie się za sprawiedliwością okresu przejściowego, czy będziecie nadal bezkarnie się na to zgadzać, czy nie” – powiedział Arkusz.

Mimo pochwał sędziego Eugênia nazywa decyzję konserwatywną. „Stwierdza oczywiste, że trwające przestępstwa zatajenia nie podlegają prawu. Istnieje teza, która mówi, że zbrodnie przeciwko ludzkości, z definicji prawa międzynarodowego, nie przedawniają. Opiera się na tym rozumieniu, że Chile i Argentyna ścigają sprawcy [dos crimes]„.

Eugenia, która jest prokuratorem, twierdzi, że tortury i zabójstwa stanowią poważną szkodę dla praw człowieka, w związku z którą nie ma amnestii.

W rozumieniu Dino, gdyż „kto coś ukrywa i utrzymuje, przedłuża akcję do czasu, aż fakt stanie się znany”.

Stanowisko ministra zostało wyrażone w opublikowanej w niedzielę decyzji. Dino jest sprawozdawcą skargi złożonej przez (Prokuraturę Federalną) na orzeczenie Federalnego Sądu Okręgowego I Regionu, które pozwoliło personelowi wojskowemu oskarżonemu o ukrywanie zwłok podczas wojska na korzystanie z ustawy o amnestii z 1979 r.

W decyzji Dino określono, że sprawa musi mieć skutki ogólne – jest to instrument, za pomocą którego Sąd Najwyższy ustala szerokie rozumienie sprawy. Sprawa zostanie przeanalizowana przez pozostałych sędziów sądu na wirtualnym posiedzeniu plenarnym .

Podobnie jak Dino, Eugênia przywołała zamieszanie, jakie wywołał film Waltera Sallesa „Nadal tu jestem”, opowiadający historię wdowy po Rubensie Paivie, inżynierze zamordowanym przez dyktaturę w 1971 roku.

„Ogólne zamieszanie wokół filmu i tego typu decyzji [de Dino]mam nadzieję, że przyczynią się do tego, że osoby posiadające informacje poczują się pewniej i będą miały siłę do mówienia prawdy” – stwierdziła Eugênia.

Jej zdaniem, biorąc pod uwagę najnowsze przypadki ruchów antydemokratycznych, ministrowie mogli zmienić swoje stanowisko od czasu, gdy większością głosów 7 do 2 Sądu Najwyższego odrzucono rewizję ustawy o amnestii. Była apelacja oparta na prawie międzynarodowym i sprawa utknęła w martwym punkcie.

„Wszystko, co wydarzyło się w ostatnich latach, w pełni pokazuje, że brak sprawiedliwości okresu przejściowego w kraju w ogromnym stopniu przyczynił się do tego, co się stało teraz, do powrotu dyktatury, do naruszenia legalności. Dzisiejsi agenci przemocy patrzą na przykłady z przeszłości, które będą kontynuowane ujść bezkarnie” – stwierdził.

Przewodnicząca Komisji Amnestii Eneá de Stutz e Almeida również pochwaliła decyzję sędziego, ale rozszerzyła zarzuty na wymiar sprawiedliwości. Dla niej determinacja była słuszna, ale STF ma w tym momencie „wyjątkową szansę” i nie może jej zmarnować.

„Łącząc decyzję ministra Dino z niedawnym oświadczeniem ministra Barroso, że siły zbrojne powinny już prosić społeczeństwo brazylijskie o przebaczenie za udział w zamachu stanu i dyktaturze, która po nim nastąpiła, uważam, że STF ma wyjątkową okazję, aby potwierdzić naszą konstytucję”, Enea powiedziała Arkuszargumentując, że ustawa o amnestii nie obejmuje oprawców.

Jej zdaniem konieczne jest „pogodzenie się z autorytarną przeszłością” i poniesienie odpowiedzialności karnej za wszystkich spiskowców zamachu stanu „wczoraj i dziś”.

Twierdzi również, że prawo nie przewiduje „samoamnestii” i że ktokolwiek popełnił przestępstwo, nadal musi ponosić odpowiedzialność karną. Aby tego dokonać, STF musiałaby wznowić wyrok z 2010 r. w sprawie ustawy o amnestii.

Stanowisko przyjęte przez wymiar sprawiedliwości w sprawie zakresu ustawy o amnestii może ulec istotnej zmianie, jeśli za rozumowaniem Ministra Flávio Dino podąży cały Sąd Najwyższy.

Akcja ta rozpoczęła się w 2015 r. Federalne Ministerstwo Publiczne złożyło skargę do Sądu Federalnego w Pará przeciwko podpułkownikom armii Lício Augusto Ribeiro Macielowi i Sebastião Curió Rodriguesowi de Moura.

Są oskarżeni o przestępstwa kwalifikowanego zabójstwa i ukrycia zwłok popełnione podczas partyzantki Araguaia.

Armia, zapytana w sprawie decyzji Dino, odmówiła komentarza. „Centrum Komunikacji Społecznej Armii wyjaśnia, że ​​siły zbrojne nie komentują decyzji wydanych przez inne organy, ponieważ taka jest procedura, która kieruje pełnym szacunku stosunkami między armią brazylijską a innymi instytucjami Republiki”.