Kluby mówią o Narodowym Dniu Pride Gay
Brazylijskie kluby mówiły o świętowaniu narodowego Dnia Dumy Gejowskiej.
Opublikował zdanie „Black and White Pride. Miłość we wszystkich kolorach”, w odniesieniu do kolorowej flagi społeczności LGBTQIA+.
„Piłka nożna jest dla wszystkich. Szanuj też”, mówi publikacja.
„Bądź dumny z tego, kim jesteś”, mówi przesłanie Sao Paulo. „São Paulo FC nie toleruje uprzedzeń, przemocy lub braku szacunku. Wszyscy jesteśmy tacy sami”, dodaje tekst tricolor.
Dla Fluminense data jest „z prawa do istnienia i miłości. Z szacunku i możliwości”.
Vitória powiedziała: „To klub dla wszystkich”.
Red Bull Bragantino opublikował „Gross Massa de Todos” we współpracy z pseudonimem klubu.
W Brazylii data obchodzona jest 25 marca. Data została utworzona w 1997 r. W odniesieniu do manifestu publicznego w São Paulo z symboliką oporu i walki o widoczność i równość praw. Jednak międzynarodowa data to 28 lipca, po raz pierwszy obchodzone w 1969 r. W USA.
Międzynarodowy Dzień
Konfrontacji między policją a protestującymi w Stanach Zjednoczonych, 28 czerwca 1969 r.
Protest był w obronie Gay Stonewall Inn Club, otwarty w 1967 roku, w sercu bohemijskiej dzielnicy Greenwich Village w Nowym Jorku.
W tym czasie, pomimo krążenia progresywnych pomysłów w regionie, przepisy przeciwko homoseksualistom były sztywne, zagrażając tym, którzy odważyli się publicznie wykazywać nieheteroseksualne przywiązanie.
Aby uniknąć przepisów państwowych, które zabraniały homoseksualistom jedzenia alkoholu, gangster „Fat Tony” Lauria założył Stonewall Inn jako prywatny klub.
Chociaż bity policyjne były stosunkowo powszechne w establishmentu, niespodziewany atak w 1969 r. Wziął nieoczekiwane wskazówki, co spowodowało tak zwane „buntu Stonewall” – sześciodniowe powstanie w obronie praw ludności.
Pierwsza inwazja odbyła się we wtorek 24 czerwca. Kilka dni później, w piątek, 27, policja wróciła do klubu, aby „zniszczyć poprzeczkę i uderzyć właścicieli wystarczającymi przestępstwami, aby zamknąć go na zawsze”, powiedział CNN.
Wśród zamieszania, kiedy minęło o północy, więc w sobotę 28 czerwca protestujący zaczęli grać w obiekty przeciwko agentom bezpieczeństwa próbującym aresztować kobietę homoseksualną.
W sobotę wieczorem około 2000 osób zebrało się przed barem, podając ręce i krzycząc frazy, takie jak „siła gejowska”, „We Want Freedom Now” i „Christopher Street należy do Queens”. Christopher Street został zablokowany przez protestujących.
Po raz kolejny w środę protestujący poszli na miejsce, aby kontynuować marsz, utrzymując nastrój buntu przez kilka tygodni.
W sumie 21 osób zostało aresztowanych podczas wydarzeń, a jedna zmarła – taksówkarz, który doznał zawału serca po zaatakowaniu jego pojazdu.
W następnym roku, w tym samym dniu, tysiące ludzi wróciło do Greenwich Village na pierwszy marsz Dnia Wyzwolenia Christopher Street. To był początek dorocznego wydarzenia, które ewoluowało do tego, co wiemy jako „przystanek gejów”.
