Kiedy rodzice przestaną się denerwować pieluchami swoich dzieci?

Bycie zniesmaczonym jest normalne. Nawet z własnych odchodów dzieci. Ale nadchodzi kluczowy moment, kiedy rodzice nie mają już tego uczucia.

Poziom wstrętu, jaki odczuwają rodzice, wydaje się zmieniać z biegiem czasu.

Nauka twierdzi, że wstręt to uczucie, które wyewoluowało jako sposób na uniknięcie patogenów, takich jak te znajdujące się w kale lub wymiocinach, jako rodzaj „behawioralny układ odpornościowy”.

Aby dowiedzieć się więcej na temat zjawiska „wstrętu do pieluch u dzieci”, grupa naukowców zrekrutowała 99 rodziców i 50 „nierodziców” w wieku od 18 do 73 lat w USA i Wielkiej Brytanii.

Jak szczegółowo podaje , prawie połowa rodziców miała dzieci, które nosiły pieluchy i większość z nich zmieniała co najmniej dwie pieluchy dziennie.

Uczestnicy ukończyli a znormalizowana skala wstrętu – w którym poproszono ich o ocenę swoich reakcji na takie rzeczy, jak widok karalucha czy dotknięcie zdechłego kota, a także kwestie związane z rodzicielstwem, takie jak zmiana pieluszek przed kolacją.

Następnie badacze przetestowali zachowanie uczestników w formie obrzydzenia, mierząc, jak długo patrzyli na odrażający obraz – taki jak wymioty lub brudne pieluchy – w porównaniu z bardziej neutralnym obrazem, takim jak śpiący pies lub miska owoców.

W badaniu, którego wnioski opublikowano niedawno w PsyArXivbadacze opisali, że rodzice dzieci odstawionych od piersi odczuwali mniej wstrętu niż ci, którzy nie byli rodzicami i rodzice, których dzieci nadal tylko jadły płyny.

Czyli rodzice przestają uważać pieluchy za obrzydliwe, gdy dzieci zaczynają jeść stałe pokarmy.

Kolejnym wnioskiem z badania jest to, że późniejsza akceptacja obrzydliwych substancji po odsadzeniu od piersi może pozwolić na nieznaczne zmniejszenie rodzicielskich barier ochronnych, co może pomóc w przygotowaniu układu odpornościowego dzieci.

„Te odkrycia są fascynujące i rzucają światło na to, jak wstręt pomaga nam stawić czoła wyzwaniom życia” – powiedział New Scientist. Hanna Bergz Laureate Institute for Brain Research w Tulsa w Oklahomie, który nie był zaangażowany w nowe badania.

„To jest system obrzydzenia Możesz dokonać samomodulacji w imponująco zróżnicowany sposób, aby sprostać wymaganiom rodzicielstwa: wykonywać często brudną robotę związaną z wychowywaniem dziecka, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo sobie i dziecku oraz pomagając dziecku w rozwoju własnego, silnego układu odpornościowego” – dodał. .