João Fonseca: Nie muszę cały czas myśleć o presji – 23/05/2025 – Sport

Na swojej pierwszej konferencji prasowej w Roland Garros João Fonseca odpowiedział na wiele pytań na temat presji. W wieku 18 lat dociera do otwartej francuskiej otoczonej oczekiwaniami, chociaż wciąż jest 65. ranking światowy. To cena sukcesu.

Jak na ironię, porażki w ostatnich tygodniach (oba w pierwszej rundzie, Estoril, Portugalia, pod koniec kwietnia, i Rzym na początku maja) nieco wywierają presję na tenisistę z Carioca. Ale wywiad, a także pierwszy trening w Roland Garros, zwrócił uwagę Międzynarodowej Prasy.

„Nie chodzi o to, że nie lubię mówić o presji. Po prostu myślę, że muszę unikać, nie muszę o tym myśleć cały czas, ale co muszę robić, pracować, poprawić, ewoluować” – powiedział Fonseca, który zadebiutuje przeciwko 31 na świecie, polskim Hubertowi Hurkaczowi, twardemu przeciwnikowi. Gra prawdopodobnie zostanie zaplanowana na poniedziałek (26).

Jak radzisz sobie z całą uwagą, jaką jesteś tak młody i nowy w profesjonalnym torze?
Po prostu cieszę się życiem zawodowym. Docieram do dobrych rzeczy. Jestem młody, więc uczę się co tydzień. Jak czytam? Zrobię co w mojej mocy. Staram się skupić na mojej rutynie, co muszę zrobić. Skoncentruj się na dobrych ludzi po mojej stronie, pomagając mi wygrać dobre rzeczy. Uczę się co tydzień, jak się dostosowywać. Rzeczy podążają na własną drogę. Po prostu skup się na moich rutynach i zagraj w moim czasie.

Czego nauczyłeś się z kampanii w Australian Open (dotarłeś do drugiej rundy) i co możesz przynieść do tego turnieju?
Myślę, że był to największy stadion, jaki kiedykolwiek grałem. Był to pierwszy 10 najlepszych graczy, z którym się zmierzyłem (pokonałem numer 9, Andrei Rublev, w pierwszej rundzie). Tłum był ogromny. Nauczyłem się grać na tych stadionach. To było dla mnie doświadczenie. Mój pierwszy główny klucz. Po Australii wiele się zmieniło. Teraz jestem trochę bardziej doświadczony w tego rodzaju okolicznościach.

Jak teraz jest twój poziom pewności siebie?
Dobrze się czuję. Dobry trening. Zwycięskie zestawy przeciwko bardzo dobrym graczom. Dobrze się czuję. Rozumiem, że tenis to sport. Jak każdy inny sport, masz wzloty i upadki. Nie będziesz na górze przez cały czas. Czasami nie jesteś bardzo pewny siebie. Musisz sobie z tym poradzić. Jednocześnie czuję się bardzo pewnie. Gram bardzo dobrze. To mój pierwszy raz tutaj. To kolejne doświadczenie. Jak powiedziałem, chcę się uczyć co tydzień.

Którą powierzchnię uważasz za najlepszą W tej chwili?
Gdy urodziłem się na glinie, powiedziałbym glinę. Ale po zeszłym roku grałem znacznie więcej na twardym sądzie. Grałem siedem miesięcy w twardej prosto. Ja też jestem dostosowany do twardego. Ale powierzchnia, w którą chcę grać najlepiej, to trawa. To jest rodzaj mieszanki.

Jaka jest różnica między graniem na glinie a twardym na poziomie ATP?
Nie wiem. Naprawdę nie wiem, bo grałem dobrze na glinie. Grałem tydzień, w którym wygrałem w Buenos Aires. Znowu przeprowadziłem się do twardego. A potem znów przeprowadziłem się do gliny. Czułem, że moja głowa na początku turnieju gliny, [ainda] To było trudniejsze. Grałem na glinie, ponieważ musiałem ciężko grać. Moja głowa trochę się mieszała. A teraz dostosowuję się trochę.

Czy jest trochę bardziej otoczony, chroniony, pomógł poradzić sobie z presją?
Z pewnością. Jak powiedziałem w innych wywiadach, myślę, że teraz jest to dla mnie ważne, teraz, gdy jestem młody, ewoluujący, będąc z dobrymi ludźmi, którzy pomagają ci wzmocnić, którzy mają ten sam cel dorastania. I chronią mnie przed oczekiwaniami, przed ludźmi, którzy dużo mówią, myślę, że to bardzo dobre. Mam tę samą wizję: im bardziej koncentruję się na tenisie, co muszę zrobić w moich rutynach i nie skupiać się na mediach, oczekiwaniach, o których ludzie mówią, w porównaniach, myślę, że mój tenis poprawi się i będę miał bardziej udaną karierę.

Jak pracowałeś mentalnie, nie osiągnięte w Rzymie i Madrycie, aby wyzdrowieć w Roland Garros? A jak radzisz sobie z tęsknotą dla rodziny?
Zawsze byłem chłopcem, który tęsknił za rodziną w długie dni. Jeszcze więcej osób pochodzących z Ameryki Południowej mamy trudności, ponieważ musimy przyjechać do Europy lub do Stanów Zjednoczonych, jest już zmianą godzin wrzeciona i lotu. Więc muszę być tutaj naprawdę więcej tygodni, a potem wrócić, a kiedy wrócę, mam co najmniej tydzień.

O pękniętych zakrętach: Jak powiedziałem wcześniej, tenisista, jak każdy inny sportowiec, ma wzloty i upadki. Myślę, że nie było mi czas, kiedy brakowało mi pewności siebie. W tym roku jest czas, kiedy ewoluuję, ale wciąż uczę się radzić sobie z całą tą presją. Myślę, że coraz bardziej rozumiem, jak sobie z tym poradzić, jak się zmierzyć i jak grać w te trudne gry, ponieważ teraz na tym poziomie, w tych dużych turniejach, nie nadejdzie łatwa gra i wiemy o tym. Więc każda gra musi iść ze wszystkim. W tym tygodniu, że byłem w Rio, było trochę do refleksji, a ja już czuję się znacznie lepiej na boisku, bardziej komfortowo, szczęśliwszym i bardziej pewnym siebie.

Jak to jest grać w Roland Garros po raz pierwszy i co myślisz o swoim pierwszym przeciwniku, polskim Hubercie Hurkacz?
Zawsze jest dobre, Paryż, to był mój pierwszy Wielki Szlem, jak młodzież. Myślę więc, że ten wspaniały turniej uważam za najbardziej tradycyjny, najpiękniejszy, gliny, ponieważ, jak powiedziałem, urodziłem się na glinie i ponieważ lubię glinę, myślę, że jest piękna. A Paryż jest inny, naprawdę jest inny i nie lubię mówić o presji. Po prostu myślę, że muszę unikać, nie muszę myśleć o tym cały czas, ale co muszę robić, pracować, poprawić, ewoluować.

Gra przeciwko Hurkaczowi będzie bardzo trudna, gracz, z którym nigdy nie trenowałem. To będzie nowe doświadczenie. Gracz doświadczony podczas trasy. To nie jest jego najlepsza powierzchnia, ale w ten sam sposób jest najlepszym graczem w pierwszej dziesiątce, więc będzie to bardzo trudne.