Jako zmiażdżony owad namalował Europę na czerwono (i stał się symbolem mocy)

Od koloru grzechu po artystyczny wyraz bogactwa (przechodzenie przez mdłościowy zapach), czerwona Hiszpania wystrzeliła Hiszpanię do hegemonii. Może to być Rojo, Rouge lub Rosso, ale po portugalsku ma to większy sens – a wcielenie jest słowem do przemyślenia.

Ponieważ czasy starego testamentu, że czerwony ma kontrowersyjny kolor. W naszej religii jest to zabroniony kolor – i nic dziwnego, że jest używany do drapania, zakazania, sygnalizowania zatrzymania, światła, błędu, negatywnej listy. Przyciąga wzrok, ostrzega, ostrzega, zabrania.

Dlatego od najmłodszych lat poszukiwanie tego fascynującego i atrakcyjnego koloru było wyzwaniem. Purple, na przykład, równie hipnotyzujący kolor, był już luksusowym kolorem, według, wytwarzanego przez gładki ślimak, zmiażdżony i przekształcony w barwnik w klasycznej Europie. Ale czerwony był nadal trudny do zdobycia.

Aby malować tym kolorem, Europejczycy sprowadzili dziwną mieszankę Imperium Osmańskiego, tak zwanego „Türkiye Red”. Ale nieoczekiwana tajemnica nie dążyła do jakości… Zaczynając od zapachu. Według Amy Butler Greenfield w książce „A Perfect Red”, kolor pokonany był przez Krow obornik, zjełczała oliwa z oliwek i krew byka. Botted w palecie, ale bardzo żywy w nozdrza tych, którzy go używali.

Ale kilka tysięcy kilometrów od nas, już cywilizacja zdominowała sztukę farb znacznie lepiej niż my. Czerwony kolor był już używany z wielką zręcznością przez mezoamerykanów Meksyk: do farbowania ubrań, malowania malowideł ściennych, a nawet… służyć jako lek. Robili to od 2000 r.

Sekret tego żywych kolorów został odkryty dopiero kilka wieków później, wraz z przybyciem Hiszpanów do Ameryki w XVI wieku: Kluczem był Mały i dziwny owad zwany kiełkowaćzmiażdżony i przekształcony w wspaniały czerwony.

Peryferyjne wioski płaciły azteckie władców w funtach zwężających się cochonal, a rolki pływającego czerwono-łupowego-ten kolor był wszędzie. Ale początkowo nie przekonał zdobywcy Hernán Cortés.

Jednak król hiszpański widział w jego Cochonilli okazję Utrzymuj swoją dominację w kraju, równoważenie skal finansowych królestwa i zapewnianie kaset korony. To wtedy zainteresował się czerwonem lub Rojo.

Ekspert tekstylny Quetzalina Sanchez wyjaśnia BBC, że „poprzez absurdalne prawa i dekrety, [os espanhóis] Monopolizowali handel ”tego koloru. Hiszpanie „czerpali zyski z ogromnych pośredników”, badając lokalny ludność tubylczy.

Szybko Europa była zafascynowana takim kolorem Oraz dla skuteczności Chochonilha i zaczął ją przyjmować w renesansowych obrazach, które rozpoznajemy dzisiaj. Hiszpańska hegemonia została przywrócona, a droga była seria słynnych obrazów pełnych czerwieni: symbol władzy, szlachty, bogactwa.

Ale nawet modernista Podobnie jak Paul Gauguin, Auguste Renoir i Vincent Van Gogh używali Cochonal do ich żywego obrazu.

No Meksyk, wyjaśnia badaczowi: „A Cor CW drodze do kojarzenia z magią przodków i chroni tych, którzy noszą ubrania Cochonilla. ”

Czerwony czy wcielony? Wybierz owad

W Portugalii używamy zupełnie innej nomenklatury niż nasi „bracia” języka, czyli z innych języków pochodzących z łacińskiego. W języku hiszpańskim Rojopo włosku, Rossoże wielu tutaj kojarzy się z winem i róż Francuski, który możemy najbardziej kojarzyć z makijażem.

Skąd to się pochodzi, a potem czerwony? Według dziennikarza Mafalda Lopesa da Costa nasze słowo wywodzi się z łacińskiego „wermikulusa”, co oznacza „Little Worm” lub „Worm”. Wkrótce zobaczysz związek między robakiem Cochonal a czerwonym – urodzonym z robaka.

A wcielenie? Ten powstanie z praktyki – według słowników, „Wcielony” oznacza coś, co jest kolorem żywego ciała. Teraz ulubiona nomenklatura Lizbony pochodzi z krwi, gdzie na długo przed produkcją tego robaka, czerwony czerwony od zarania ludzkości.

Jeśli wolisz cywilizację i sztukę, „czerwony” będzie lepszą opcją niż „wcielony”. Północ ma zwycięstwo – ale Benfica z kolorem.