Jako festiwalowe ogrodzenia Mesi zmieniło opinię publiczną na psychiatrię w Czechach (wywiad)

Jak pomyślał o założeniu festiwalu?

Założyłem Festiwal Mezi w 1992 roku wraz z Pavlem Buške, a następnie studentami specjalnej pedagogiki. Był to czas, który życzył sobie projektu tego wytłaczania. Ogrodzenia były rozebrane wszędzie, nasz kraj zaczął otwierać na świat.

Zaczęliśmy więc rozbijać ogrodzenia. Mieliśmy wielu przyjaciół, którzy poszli do „szalonego” od złego reżimu komunistycznego. Znaliśmy więc środowisko i doszliśmy do wniosku, że nie ma powodu, dla którego kreatywność i inteligencja jego mieszkańców powinny ukryć się przed światem zewnętrznym.

Założyliśmy więc festiwal w tak niegościnnym miejscu, który stał się jednym z największych wydarzeń kulturalnych w Czechach.

Jaka jest główna intencja festiwalu?

Celem Festiwalu Mesi Fences jest promowanie zdrowia psychicznego, jak i promowanie pozytywnych wartości, takich jak tolerancja, szacunek, wolność, solidarność, integracja społeczeństwa lub komunikacja interpersonalna.

Staramy się to osiągnąć poprzez koncerty znanych artystów, które przyciągną więcej uwagi opinii publicznej, niż gdybyśmy zorganizowali tylko wykłady zawodowe. Wśród nich nasi pacjenci, którzy są w stanie wyrażać się artystycznie, są mieszani. Odwiedzający festiwalowe przekonują się w okolicy, że tak jest. Ponadto mogą również rozmawiać z ekspertami zdrowia psychicznego, rozwiązywać problemy u dzieci wychowujących dzieci, a nawet wypróbować metody terapeutyczne.

Co już osiągnąłeś dzięki temu festiwalowi?

Festiwal Mesi Fences stopniowo ewoluował z oryginalnego wydarzenia kameralnego na największym festiwalu wspierającym zdrowie psychiczne w Europie. Podczas swojego 33-letniego istnienia zdobył szerokie uznanie. Na przykład był to część projektu Pragi – Europejskiej Stolii Kultury, agencja badawcza STEM wykazała, że ​​stała się najbardziej poszukiwanym – po regularnym zorganizowanym wydarzeniu kulturalnym w Pradze…

Koncepcja festiwalu została również przyznana na poziomie międzynarodowym – na przykład otrzymaliśmy prestiżową wytwórnię Effe, która jest przyznawana przez Stowarzyszenie Festiwali Europejskich. Wielu artystów wspiera również festiwal wykraczający poza ich występ – to głównie aktorka Vilma Cibulková i reżyserka Václav Marhoul, która została patronami festiwalu. Festiwal odbywa się po raz drugi pod patronatem i osobistym wsparciem prezydenta Republiki Czeskiej Petr Paul.

Jesteśmy przekonani, że w ciągu ostatnich 30 lat Republika Czeska przeszła wielką drogę – a festiwal ogrodzeń przyczynił się do tego. Kiedy mówię tylko z własnego doświadczenia, na początku tabu psychiatrii było dość silne – i chcieliśmy w ogóle otworzyć terytorium szpitala psychiatrycznego i połączyć światy „przed ogrodzeniem” i „za ogrodzeniem”. Później sytuacja zaczęła się zmieniać i staraliśmy się odejść od zwykłych barier rozbiórki, aby próbować połączyć ludzi z własną duszą i poinformować ich o możliwościach pomocy. Właśnie dlatego psychologowie i inni eksperci byli regularnie uzgodnieni na festiwalu od 2014 roku, a zatem angażujemy również znanych artystów i innych osobowości w debacie na temat zdrowia psychicznego. Uważamy, że w znacznym stopniu przyczynia się do większej otwartości czeskiego społeczeństwa pod względem zdrowia psychicznego.

Czy festiwal przyczynia się do poprawy stanu pacjentów, czy wszyscy klienci mogą uczestniczyć?

Pod tym względem w pełni polegamy na głowach i innych lekarzach poszczególnych oddziałów szpitala psychiatrycznego Bohnice. Tak więc osoby z uczestnikami opieki zdrowotnej mogą uczestniczyć. W tym kontekście należy również powiedzieć, że staramy się dołożyć wszelkich starań, aby festiwal był jak najwięcej, jak to możliwe.

Czy są jakieś informacje zwrotne od pacjentów nawet po zwolnieniu z leczenia?

Festiwal kilkakrotnie ogłosił publiczną kolekcję, aby pomóc chorych psychicznie, z których korzystał Bona Foundation i sam szpital psychiatryczny. Między innymi czynności, które pomagają pacjentom w powrocie do życia codziennego. Ponadto pracujemy z wieloma twierdzonymi. Konsultanci rówieśnicze, więc z osobami z chorobami psychicznymi, którzy już wyzdrowiały i postanowili pomóc innym. Wielu z nich to byli pacjenci z szpitala psychiatrycznego Bohnice.

Pacjenci sprzedają również swoje produkty artystyczne podczas festiwalu. Jak terapeutyczne jest sukces, w którym coś sprzedają, że mogą sobie zarobić?

Na festiwalu produkty produkowane na terapii sztuki lub w chronionych warsztatach są regularnie sprzedawane, nie tylko w szpitalu psychiatrycznym Bohnice. Chociaż nie przeprowadzamy żadnych systematycznych ankiet, zauważyliśmy szereg pozytywnych opinii – nie tylko sprzedaż otrzyma trochę niewielkiej, ale także formę uznania AO i możliwość nawiązania przyjaznej komunikacji z jego odwiedzającymi podczas festiwalu.