Jak utopia z myszami przepowiedziała upadek ludzkości

W latach sześćdziesiątych ekolog i futurysta John Calhoun zbudował rozległą szczurzą metropolię, która służyła jako lustro społeczeństwa. Dystopijne skutki od dziesięcioleci wpływają na współczesny świat.

W czerwcu 1972 roku Królewskie Towarzystwo Medyczne w Londynie zorganizowało sympozjum zatytułowane „Człowiek na swoim miejscu”.

Pierwszą osobą, która wyszła na scenę była Johna Calhounaekolog, psycholog i futurysta z amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego. Tytuł jego wystąpienia brzmiał: „Śmierć do kwadratu: Gwałtowny wzrost i zanik populacji szczurów.”

„Będę mówił głównie o szczurach” – zaczął od stwierdzenia, „ale moje myśli krążą wokół człowieka, uzdrawiania, życia i jego ewolucji” – cytuje teraz.

Calhoun opisał długoterminowy eksperyment, który przeprowadzał dotyczący dynamiki populacji szczury, które żyły w „utopijnym środowisku” który zadzwonił Wszechświat 25.

Calhoun wierzył, że jego myszy były odbiciem człowieczeństwa w czasach, gdy populacja ludzka szybko się rozrastała Przeludnienie było gorącym problemem politycznym.

Jak ewoluował Wszechświat 25

Calhoun po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę opinii publicznej w 1962 roku po opublikowaniu artykułu opisującego jego badania nad wzrostem i spadkiem populacji szczurów żyjących w eksperymentalnej oborze niedaleko jego laboratoriów.

Podekscytowany i zaniepokojony swoimi odkryciami, Calhoun założył szereg metropolii gryzoni, w tym Wszechświat 25 – raj dla myszy składający się z 16 budynków, każdy podzielony na 16 mieszkań, z własną elektrownią i fontanną na dachu, aby zadowolić mieszkańców.

9 lipca 1968 roku cztery samce i cztery samice myszy umieszczono w 25. Wszechświecie. Następnie Calhoun i jego zespół godzinami dziennie przez prawie cztery lata rejestrowali, co się dzieje.

Mając mnóstwo pożywienia i wody, brak drapieżników i chorób, szczury miały… szybki start i ich liczba szybko rosła.

Po około 18 miesiącach populacja wzrosła do 2200, znacznie powyżej liczby idealnej obliczonej przez Calhouna. Spowodowało to załamanie normalnego zachowania, które nazwał „behawioralna dziura”.

Analogia do życia ludzkiego

Jak donosi New Scientist, po pierwsze, wśród mieszkańców Wszechświata 25 przejawiała się „patologiczna wspólnota” – potrzeba bliskości z innymi, nawet jeśli konsekwencje były negatywne.

Następnie, gdy populacja zaczęła spadać, życie przekształciło się w piekło gryzoni, pełne niezwykle agresywnych lub apatycznych samców pozbawionych pożądania seksualnego, wraz z samicami, które prawie nie okazywały matczynej opieki.

W miarę upływu czasu coraz większa liczba szczurów spędzała większość czasu na pielęgnacji i jedzeniu, unikając wszelkich interakcji społecznych.

Na sympozjum w 1972 roku w 25 Wszechświecie pozostało tylko 121 szczurów, a populacja szybko zmierzał ku wyginięciu.

Calhoun uważał, że to a ostrzeżenie dla ludzkości: Gdybyśmy nie kontrolowali wzrostu naszej populacji i nie zmniejszyli przeludnienia, my również moglibyśmy siebie zniszczyć.

Kiedy zdechła ostatnia mysz w Wszechświecie 25, „Washington Post” zamieścił na pierwszej stronie artykuł zatytułowany „Dziesięć pudełek z martwymi myszami mogłoby być nami: Czy współczesna ludzkość staje się gigantyczną kolonią szczurów?„.

Niebezpieczeństwa „przeludnienia”

W miarę jak wzrosło zainteresowanie jego badaniami, do Calhouna zabiegali wielcy i dobrzy, od polityków i urbanistów po reformatorów i pisarzy więziennych. Miał nawet audiencję u papieża.

W nadchodzących latach miasta gryzoni będą miały wpływ na wiele sektorów społeczeństwa.

W 1971 roku władze więzienne Waszyngtonu skonsultowały się z Calhounem i z czasem jego praca odegrała rolę w reforma więziennictwa niebezpiecznie przeludniony.

Podobnie, urbaniści zastanawiali się nad konsekwencjami swoich badań dla rozwoju miast.

Calhoun zmarł w 1995 r. Obecnie populacja ludzka jest dwukrotnie większa niż wtedy, gdy ekstrapolował swoje eksperymenty na gryzoniach, aby wydać swoje złowieszcze ostrzeżenia.

Załamanie społeczne, którego się obawiał, jeśli ludzkość nie podejmie kroków w celu powstrzymania przeludnienia, nie doszło (jeszcze) do skutku, ale Calhouna doczekał się spełnienia niektórych swoich przepowiedni.