Jak rozpoznać głuchego kota: Problem zwykle ujawnia się po kolorze oczu i sierści
Kot ma zazwyczaj rozwinięty zmysł słuchu. Jednak jeden gatunek ma ten zmysł znacznie stłumiony lub praktycznie nie istnieje. Który to kot?
Według ekspertów, kolor sierści kota to mieszanka dwóch odcieni – czarnego lub rudego. Inne warianty kolorystyczne są dalszymi wariacjami tych dwóch opcji. Wyjątkiem są tzw. białe koty, u których pigmentacja została stłumiona przez allel W.
Wciąż jednak na ich ciele (najczęściej za uchem) widoczna jest plamka pierwotnego koloru… Posiadanie białego kota to prestiż. Mało kto jednak wie, że ten „platynowy blond” ma swoją specyfikę. Czy wiesz, jakie one są?
Autor filmiku CatCrazy zdradza, jak można rozpoznać, czy kot jest głuchy. Więcej na YouTube.com.
Źródło.
Ślepota i głuchota
Przede wszystkim należy wiedzieć, że białe koty nie są albinosami, więc nie jest to stricte wada pigmentacyjna. Jednak gen alea W, który dominuje w ich żyłach, zgotował im dość okrutny los.
Chociaż na pierwszy rzut oka są urocze, eleganckie i oryginalne, większość z nich cierpi z powodu kilku upośledzeń. Jedną z nich jest głuchota. 60-80% tych jasnych zwierzaków jest zagrożonych ślepotą. Dlatego na przykład w Niemczech zabronione jest kojarzenie białych kotów.
Niebieskie oczy jako palec ostrzegawczy
Ponadto naukowcy odkryli, że głuchota u białych kotów jest często zdradzana przez niebieski kolor oczu. Niektóre „śnieżne ptaki” mają inne oko dla każdego oka. Z reguły jednak ucho po stronie niebieskiego oka i tak jest niefunkcjonalne, podczas gdy drugie – na przykład tam, gdzie oko ma kolor bursztynowy – może funkcjonować normalnie. Ta wada słuchu sprawia, że białe koty są kiepskimi łowcami, ponieważ nie słyszą swoich ofiar, a zatem większość szans jest marnowana.
Koty w rakietach śnieżnych o łagodnych duszach
Jednak paradoksalnie, białe futro jest dość powszechne u wielu ras kotów – czy to persów, maine coonów, brytyjskich krótkowłosych czy norweskich kotów leśnych. Według naukowców, te „śnieżne koty” są zwykle spokojniejsze i mniej agresywne niż ich ciemniejsze odpowiedniki. Jednak ich negatywnymi cechami są lenistwo i nieśmiałość, więc niełatwo się z nimi dogadać.
Piękne, ale delikatne
Badania wykazały, że białe koty są dla wielu hodowców synonimem czystości. Niektórzy z nich wierzą nawet, że przynoszą one szczęście (to samo można zresztą powiedzieć o albinosach). Jednak ten jasny kot oprócz słuchu ma jeszcze jedną wadę – mianowicie delikatną sierść, która ze względu na brak pigmentu nie jest w stanie wytrzymać agresywnych promieni UV i bardzo szybko ulega poparzeniom słonecznym (zwłaszcza pyszczek i uszy). Dlatego właściciele białych zwierząt muszą uważać, aby ich pupile nie poruszały się zbyt dużo na słońcu. U białych kotów często rozwijają się nowotwory skóry, które mogą być dla nich śmiertelne.
Źródła: www.kockosvet.cz, https://zampi.cz
