Izba Cywilna wyraża zgodę na manewr Izby w sprawie poprawek – 17.12.2024 – Władza

Prezydencja przygotowała opinię zezwalającą przewodniczącym składów na przyjęcie postulatu listy poprawek komisji, określonej przez członków organów kolegialnych w Radzie, przekazanej Władzie Wykonawczej.

Dokument, zaprezentowany we wtorek wieczorem (17), opiewający na łączną kwotę około 4,5 miliarda R $, bez konieczności identyfikowania rzeczywistych zainteresowanych stron.

Niniejsza opinia została wydana w odpowiedzi na list podpisany przez 17 przywódców partii w , określający się jako żądający przedstawienia szerokiej listy poprawek RP8. W praktyce Izba Cywilna potwierdza zasadność tego pisma, przesyłając do ministerstw analizę prawną nowelizacji odnoszących się do roku 2024 i lat poprzednich.

Wśród sygnatariuszy listy liczącej ponad pięć tysięcy nominacji są lider rządu w Izbie José Guimarães (-CE), lider PT Odair Cunha (MG) oraz lider Republikanów i kandydat na przewodniczący Izby (PB). Gwarantem inicjatywy miałby być szef Izby (PP-AL).

Niniejsza lista poprawek została przekazana do Izby Cywilnej i Sekretariatu Stosunków Instytucjonalnych w dniu 12 stycznia. SRI skonsultował się z Sekretariatem ds. Prawnych (SAJ) Izby Cywilnej „w celu zakwestionowania, czy pismo podpisane przez parlamentarzystów byłoby możliwe. być wystarczającym instrumentem zapewniającym zgodność z przepisami dotyczącymi identyfikacji osób wnioskujących o wprowadzenie poprawek do Komisji”.

Z dokumentu wynika, że ​​wymagania zostały spełnione. W świetle nadmiernego wykonania poprawek parlamentarnych w opinii stwierdza się, że „ze względu na konieczność realizacji poprawek parlamentarnych zakładającą przejrzystość i „obowiązek ujawniania pełnych, precyzyjnych, jasnych i szczerych informacji”, nie można zakładać, że parlamentarzyści-sygnatariusze nie są faktycznymi wnioskodawcami poprawek RP8”.

W opinii przytoczono fragmenty decyzji Dino, w których powołano się na stwierdzenie, że nie ma przeszkód w zapłacie kwoty, a wymiana przewodniczącego komisji jest zabroniona. SAJ pragnie jednak podkreślić, że do ministerstw będzie należeć analiza dokumentów przed wyrażeniem zgody na wpłatę poprawek.

Według kongresmanów, którzy śledzili negocjacje, rząd zobowiązał się do uwolnienia zasobów, których gwarantem jest Minister Finansów (PT). Członkowie rządu zaznajomieni z wykonaniem budżetu twierdzą, że na wprowadzenie wszystkich poprawek nie starczyłoby czasu. Dlatego tak ważna jest zgoda ministra.

Jednak według doniesień posłów rola Pierwszego Ministra Izby Cywilnej (PT) w negocjacjach została źle przyjęta, co skłoniło ich do zwrócenia się do szefa skarbu.

Mimo to przewodniczący PSD w tej izbie, Antonio Brito (BA), wspomniał o Rui w oświadczeniu, że akronim będzie wspierał środki przyjęte na posiedzeniu plenarnym. Członkowie rządu obawiali się, że w związku z niezadowoleniem posłów z władzy wykonawczej w składzie nie uda się uzyskać niezbędnej liczby głosów.

„Właśnie opuściliśmy posiedzenie składu i zamierzamy udzielić wotum zaufania rządowi federalnemu, ministrowi Izby Cywilnej Rui Costie, przywódcy Guimarãesowi i rządowi federalnemu” – powiedział Brito. „Będziemy koordynować skład, aby rozwiać wątpliwości i abyśmy mogli współpracować na rzecz rozwoju Brazylii”.

Dyrektor pracuje nad zatwierdzeniem propozycji cięć wydatków do piątku (20.02), ostatniego dnia roboczego przed rozpoczęciem przerwy.

Wskazanie sponsorów poprawek komisji, które są wspólnie zatwierdzane, było wymogiem Sądu Najwyższego w celu uwolnienia pieniędzy. W tym roku Kongres przeznaczył na ten rodzaj finansowania 15,5 miliarda dolarów australijskich.

Jak pokazał Arkuszna przykład Komisja Integracji Narodowej i Rozwoju Regionalnego rozdziela przez samych członków komisji miliardowe środki na poprawki w nieznanym kierunku.

Przed tą opinią .

Opublikowane przez rząd (PT) rozporządzenie umożliwia wpłacanie poprawek do prowizji w przypadku, gdy którykolwiek z parlamentarzystów, w tym przywódcy partii, zgłosi się jako żądający przydziału pieniędzy.

Przed decyzją Flávio Dino blokującą publikację poprawek kierownictwo Kongresu wykorzystywało poprawki komisji do kierowania pieniędzy do baz wyborczych posłów i utrzymywania w tajemnicy informacji o sponsorach funduszy.

Poprawka zdawała się pochodzić z komisji, podczas gdy w rzeczywistości została podzielona pomiędzy bardziej wpływowych parlamentarzystów. Wraz z podpisami liderów partii kilku prawdziwych sponsorów poprawek pozostanie niezidentyfikowanych.