Isabel Celaá, ambasadorka święta Stolica: „Papież nie lubił być wykwalifikowany jako postępowy lub konserwatywny”

Ambasador Hiszpanii opowiada o świętej stronie, Isabel Celaá, że papież Franciszek powiedziała, że ​​towarzyszył drzwi do oficjalnych wizyt w Watykanu z dwóch powodów: upewnić się, że naprawdę odeszli i że nic nie zostało. To poczucie humoru i uśmiech jako sposób na noszenie pontyfikatu są jednym z aspektów osobowości Jorge Mario Bergoglio, który zmarł w poniedziałek, który Celaá podkreśla w rozmowie telefonicznej z gazetą. Ostatni raz z nim rozmawiał na krótko przed wejściem do szpitala Gemelli w Rzymie przyznanym przez zapalenie płuc.

Isabel Celaá (Bilbao, 1949) jest szefem misji w Watykanie od trzech lat. Pomógł zorganizować lutowe wizyty w zeszłym roku wiceprezydenta Yolandy Díaz, a następnie w październiku Pedro Sáncheza. . Polityczna osobowość papieża Franciszka Była to dyplomatyczna okazja dla rządu koalicyjnego. Argentyńska i wyraźnie postępowa wizja, odmówił jednak zdefiniowania siebie jako takiego lub konserwatywnego. Po prostu, była minister edukacji również, że była blisko spraw ulicznych, zarówno wojen, zmian klimatu, czy równości płci. Rząd ogłosił trzy dni żałoby narodowej.

Jak miały te lata stosunki hiszpańsko-watykańskich? Stosunki z rządem Hiszpanii były bardzo płynne, wykraczające poza dziesięciocentówki i kierunki obcych ludzi. Spotkania papieża z prezydentem Pedro Sánchezem [el primero en 2020 y el segundo 2024] Poszli bardzo dobrze. Nie ograniczyli się do „cześć, jak takie”, ale mówili dogłębnie współczesnych wyzwań. Stosunki dwustronne były dobre.

Czy Hiszpania wykorzystała swój postępowy charakter? Ten papież nie lubił być wykwalifikowany jako postępowy lub konserwatywny, był władcą, który był zainteresowany współczesnymi wyzwaniami. Mówił bardzo wyraźnie w odniesieniu do zmian klimatu lub obecności kobiet w kościele. Dokonał bardzo ważnych zmian, takich jak umieszczanie kobiet tam, gdzie wcześniej nie widziały. W tej chwili gubernator Ciudad del Vaticano to kobieta, Rafaela Petrini.

Jeśli związek był tak dobry, dlaczego Hiszpania nie odwiedził? Nie poszedł do wielu miejsc, na przykład z Europy. Powiedział, że ponieważ wycieczki będą ograniczone, zamierzałem wybrać odległe miejsca, do których zwykle nie poszedł. Na przykład wycieczka do Mongolii, którą Javier Cercas mówi w swojej ostatniej książce. Pojechał do Oceania, Papui Nowej Gwinei, miejsc, do których ziemniaki ogólnie nie podróżowały. Ale przyszedł na Wyspy Kanaryjskie lub Lampedusa.

Za kluczowy w kwestii imigracji? Będąc miejscami, w których jego obecność miała poczucie akompaniamentu. Prezydent rządowy zaprosił go do przybycia na Wyspy Kanaryjskie. Związek był płynny, ponieważ papież Franciszek uważnie spojrzał na świat, który żył ściśle. Wiedział, jak czytać współczesność, wiedział, jak czytać media. Był doświadczonym człowiekiem, który żył bardzo poważnymi sytuacjami, takimi jak zmilitaryzowana Argentyna. I to, jako szef prowincji jezuitów, znał zadania rządowe.

Czy istniała harmonia w wizji polityki międzynarodowej? Spotkał się z prezydentem z Félixem Bolañosem z wiceprezydentem Yolandą Díaz, a wszystkie spotkania z rządem Hiszpanii były bardzo pozytywne. Z tej perspektywy zawsze miał wiele do powiedzenia, było wielkie zrozumienie: w kwestii nadużyć Kościoła, w przyjęciu imigrantów, w równych prawach kobiet i mężczyzn oraz pod względem opieki nad planetą.

Myślisz, że chciałbym przejść poza zmianę? Pewno. Miał koncepcję synodu jako aktywnego elementu trwającego kościoła, który się pogłębia. Wszedł ze sposobów działania kościoła. Chciał kościoła od ludu i dla ludzi, chciał wyeliminować pompę, nienawidził urzędnika. Kościołowi będzie trudno być tym wcześniej. Chciałem też zmienić liturgiczne. Słyszałem, że poprosił o jedną drewnianą trumnę, a nie trzy, które są zwykle używane.

Kiedy po raz ostatni z nim rozmawiałeś? Ostatni raz z nim rozmawiałem na krótko przed wejściem do szpitala Gemelli.

Prywatnie, czy mówiłeś o zakręcie na prawo do polityki międzynarodowej, co nazywają międzynarodowymi reakcjami? Wczoraj, w Urbi et Orbi mówił o imigracji lub niepokojącym przedłużeniu anty -semityzmu.

I na Gazie … Zawsze mówił o „Męczeniowej Ukrainie” i „Krwawej Gazie”. Codziennie rozmawiał z parafią Gazy i głodem Gazy. Ale także innych zapomnianych konfliktów, takich jak Jemen, Sudan lub Kongo. Był ekumeniczny, rozmawiał ze wszystkimi.