Iran: Chamenei widzi, że za obaleniem Assada stoją USA i Izrael – „gwóźdź” dla Turcji

Najwyższy przywódca Iranu twierdził, że pełnił rolę centrum dowodzenia, które planowało upadek byłego prezydenta Syrii Bashara al-Assada i wydalenie Iranu z kraju.

twierdził także, że irański wywiad od trzech miesięcy ostrzegał rząd Assada o możliwym ataku i przewidywał, że młodzież syryjska ostatecznie odbije kraj, co jest mało prawdopodobne, aby ułatwić Iranowi budowanie silnych stosunków z nowym przywódców w Damaszku.

Swój pierwszy komentarz od czasu upadku kluczowego filaru irańskiej „osi oporu” ajatollah Ali Chamenei powiedział na wiecu w Teheranie: „Nie powinno być wątpliwości, że to, co wydarzyło się w Syrii, jest produktem wspólnego planu amerykańskiego i syjonistycznego.

Tak, sąsiedni rząd w Syrii odgrywa oczywistą rolę w tej sprawie i nadal odgrywa – każdy to widzi – ale główny spiskowiec, mózg i centrum dowodzenia znajdują się w Ameryce i reżimie syjonistycznym. Mamy dowód. Dowody te nie pozostawiają wątpliwości.”.

Jego odniesienie do sąsiedniego rządu wydaje się odnosić do Turcji, która rozprzestrzeniła się z Idlib w ramach dobrze zaplanowanej operacji wojskowej, która okazała się znacznie skuteczniejsza, niż przewidywano.

Ale Chamenei nalegał: „Niech wszyscy wiedzą, że ta sytuacja nie pozostanie taka, jaka jest. Niedopuszczalny jest fakt, że niektórzy mieszkańcy Damaszku świętują, tańczą i włamują się do cudzych domów, podczas gdy reżim syjonistyczny bombarduje Syrię, wkraczając na jej terytorium czołgami i artylerią. Syryjska młodzież niewątpliwie będzie zdeterminowana i przezwycięży tę sytuację”.

Martwi się o następny dzień

Poprosił także media, aby były mniej negatywne wobec Iranu, biorąc pod uwagę fakt, że w ostatnich dniach Iran prowadzi otwarte i samokrytyczne dochodzenie w sprawie tego, co poszło nie tak z jego strategią w Syrii i jakie to ma konsekwencje dla jego przyszłego bezpieczeństwa, w tym Iranu czy będzie dążyć do pojednania z Zachodem, czy też zbuduje broń nuklearną. Odbyły się już dwie zamknięte sesje parlamentu poświęcone omówieniu kryzysu, jedna z ministrem spraw zagranicznych, druga z wojskiem.

Iran utracił już uprzywilejowany dostęp do nowego rządu w Damaszku, który co najmniej do marca przyszłego roku będzie zdominowany przez Hayata Tahrira al-Shama (HTS), i nie znalazł się w grupie państw arabskich, które we wtorek miały odbyć odprawę w stolicy. Z kolei Katar, kraj, który odmówił uznania Assada, wkrótce ponownie otworzy swoją ambasadę i prawdopodobnie odegra kluczową rolę w próbach przekonania sunnickiego HTS, że musi być inkluzywny, jeśli ma prosperować i cieszyć się łagodnością . Stanowiąc kolejny cios dla statusu Iranu jako orędownika sprawy palestyńskiej, Hamas, przywódcy palestyńskiego ruchu oporu w Gazie, z radością powitał upadek sojusznika Iranu Assada.

Jedną z pierwszych obaw szyickiego Iranu jest ochrona szyickich meczetów, takich jak meczet Sayyida Zaynab w pobliżu Damaszku. W irańskich mediach społecznościowych i w prasie reformistycznej rozpoczęła się otwarta debata na temat tego, ile Iran zainwestował we wsparcie Syrii i czy było warto. Początkowym punktem spornym jest to, czy Iranowi kiedykolwiek uda się przekonać rząd syryjski do spłaty zadłużenia finansowego wobec Iranu, które według różnych szacunków wynosi od 30 do 40 miliardów dolarów. dolarów. Zagrożone są także inwestycje w fabryki samochodów. Do tej pory z Syrii odesłano samolotami 10 000 Irańczyków.

„Oś oporu nie osłabnie”

Zdjęcia z syryjskich więzień, takich jak Sednaya, . Faizullah Arabsorkhi, reformistyczny działacz polityczny, napisał: „Gdyby Bashar Assad wierzył, że rządzenie krajem bez ludzi jest niemożliwe, mógłby spotkać go inny los”.

Javad Zarif, wiceprezydent Iranu ds. strategicznych, przyznał, że w Syrii popełniono błędy, ale argumentował, że nadszedł czas, aby zmienić nastawienie Iranu w polityce zagranicznej z nastawienia zorientowanego na zagrożenia na nastawione na szanse.

Powiedział: „Powodem upadku Assada była jego arogancja w związku ze zwycięstwem nad bojownikami oraz niepowodzenie w przekształceniu zwycięstwa militarnego w korzystne dla obu stron porozumienie polityczne i utworzenie inkluzywnego rządu. Jednak prędkość upadku była dla nikogo nieoczekiwana.

„Zwycięstwa militarne są tymczasowe i historia pokazuje, że jeśli nie doprowadzą do porozumienia politycznego, w którym wygrywają obie strony, może to być początek porażki”. Nalegał, aby oś oporu nie została osłabiona, ale wielu obserwatorów wskazywało na utratę linii dostaw amunicji dla Hezbollahu w Libanie.

Iran próbuje burzyć mosty

Zarif i minister spraw zagranicznych Abbas Araghtsi próbują zakończyć regionalną izolację Iranu poprzez wzmocnienie stosunków dyplomatycznych z takimi krajami jak Arabia Saudyjska. Próbują także wznowić rozmowy z Zachodem w sprawie monitorowania jego programu nuklearnego.

Uporczywą irańską analizą nagłego tempa upadku był wpływ amerykańskich sankcji wprowadzonych w czerwcu 2020 r. na mocy ustawy Cezara oraz faktu, że żołnierze otrzymywali jedynie 16–17 dolarów miesięcznie, co wystarczało na 3 dni. Araghchi stwierdził, że armia wydaje się być psychologicznie nieprzygotowana do walki.

Jeden z najczęściej cytowanych analityków politycznych Iranu, Abbas Abdiu, wygłosił zjadliwą notatkę, w której stwierdził, że „w ciągu zaledwie jednego tygodnia wszystkie inwestycje polityczne, gospodarcze i wojskowe poszły z dymem”. Obwiniał tych, którzy nie chcieli słuchać krytyki strategii, i upierał się, że oficjalne kanały telewizji państwowej odmawiają nadawania w czasie antenowym ostrzeżenia, że ​​obrona Assada doprowadzi do impasu.

Napisał: „Oczywiście wszystkie zainteresowane strony wiedziały, co wydarzy się w Syrii, z wyjątkiem Iranu. Ani jeden człowiek w Iranie nie obudził się z tego przyjemnego, a nawet niepokojącego snu, aby zasygnalizować niebezpieczeństwo.

Pytania o realną potęgę Iranu

„Koniec Bashara al-Assada, ale dla Iranu to początek. Przede wszystkim należy odpowiedzieć bardzo szybko i jasno, gdzie był błąd i ile zapłaciliśmy? Czy da się stworzyć rzetelny i niezależny panel ekspertów i odpowiedzieć na to pytanie? Jeśli nie, to wiedzcie, że żyjemy w stanie złożonej niewiedzy i błędu.”

Powiedział, że jedną z przyczyn upadku Assada był fakt, że Iran nie miał już możliwości zapewnienia wsparcia, ponieważ jego dochody z ropy, siła militarna i siła Hezbollahu w Libanie spadły.

Irańczyk mieszkający w Amol stwierdził, że „zwykli Irańczycy szeroko dyskutują o upadku Assada i jego znaczeniu dla Iranu. Bardzo niewielu, nawet średniej rangi członków Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej, zgadza się z reżimem Assada. Wszyscy wiedzieli, że to dyktatura wspierana”.

Świadomy krytyki Chamenei upierał się, że „wojska irańskie były tam, aby doradzać rządowi syryjskiemu w sprawie pokonania Państwa Islamskiego” i przypomniał słuchaczom, że Syria jest jednym z niewielu krajów, które wspierały Iran w śmiertelnej wojnie irańsko-irackiej.