Harvard kupił kopię Magna Carta za 150 USD – i stwierdził, że jest oryginalny

Zakupiony za 27,50 USD (nieco ponad 150 USD) po II wojnie światowej, wyblakły i rozpatrzony wodą manuskrypt, strzeżony w Bibliotece Prawniczej Harvardu od 1946 r., Nie przyciągał uwagi przez dziesięciolecia.

To wkrótce się zmieni.

Dwóch brytyjskich naukowców – jeden z nich natknął się na dokument przez przypadek – odkryło, że jest to oryginalna wersja 1300 Magna Carta, a nie kopia, jak wierzono do tego czasu. Średniowieczny dokument jest uważany za jeden z filarów współczesnych swobód obywatelskich.

Nadal istnieje tylko sześć innych autentycznych kopii tego samego roku.

Czytaj więcej:

„Nigdy w życiu nie wyobrażałem sobie, że odkryłem list Magna” – powiedział David Carpenter, średniowieczny profesor historii w London King’s College, opisując moment, w którym odkrył w grudniu 2023 r.

Szacowanie wartości manuskryptu jest trudne. Ale cena nie wypłacana niż 30 USD (równoważna dziś około 170 USD, poprawiona przez inflację)-może sprawić, że jest to jedna z największych okazji ostatniego wieku. 710 -letni kopia Magna Carta została sprzedana w 2007 r. Za 21,3 miliona dolarów (około 121 milionów dolarów).

Nicholas Vincent, profesor średniowiecza historii na University of East Anglia we wschodniej Anglii, pomógł uwierzytelnić tekst. Zwrócił uwagę, że dokument, który ustanawia prawne ograniczenia władzy władców, pojawia się w czasie, gdy Harvard stoi w obliczu silnej presji administracji Trumpa.

„Mamy do czynienia z instytucją w ramach bezpośredniego ataku na samo państwo, więc jest to prawie opatrzne, że pojawiło się to teraz i w tym miejscu” – powiedział.

„Ty i ja wiemy bardzo dobrze, co to jest!”

Providential czy nie, odkrycie było w dużej mierze dziełem przypadków.

Carpenter był w domu w Blackheath w południowo -wschodnim Londynie, badając cyfrowe obrazy z Biblioteki Harvardu do swojej następnej książki, kiedy otworzył plik zatytułowany HLS MS 172 – Kodeks Manuscript 172 Harvard Law School.

„Przyjeżdżam o 172 i widzę pojedynczy arkusz pergaminu Magna Carta” – powiedział. „I myślę:„ Mój Boże, wydaje mi się – ponieważ czytam – oryginał ”.

Wysłał e -mail do Vincenta, który pracował nad biblioteką w Brukseli. „David wysłał z pytaniem:„ Jak myślisz, co to jest? ” – przypomniał sobie Vincent. „Odpowiedziałem w kilka sekund:„ Ty i ja bardzo dobrze wiemy, co to jest! ”

Dwaj naukowcy potwierdzili autentyczność manuskryptu po tym, jak Harvard sfotografował go światłem ultrafioletowym i poddając się technikom obrazu widmowego-co ujawnia szczegóły niewidoczne dla nagiego oka.

W porównaniu z pozostałymi sześcioma znanymi oryginalnymi kopiami 1300, zidentyfikowali całkowitą korespondencję w tekście i wymiarach (489 mm x 473 mm). Kaligrafia była również kompatybilna z kapitałem „e” na początku słowa „Edwardus” i wydłużonymi literami w pierwszym wierszu.

„To najlepszy rodzaj odkrycia, który może się zdarzyć bibliotekarze” – powiedziała Amanda Watson, zastępca asystentka biblioteki Harvard Law School. „Naszą codzienną pracą jest digitalizacja, zachowanie i udostępnianie takich dokumentów dla osób takich jak David Carpenter”.

Watson wyjaśnił, że dokument został wyświetlony kilka razy, ale będąc częścią większej kolekcji, nie został ujawniony na stałe. Biblioteka nie postanowiła jeszcze stać się publicznym rękopisem dla publiczności, ale Watson powiedział, że „nie może sobie wyobrazić”, że zostanie sprzedany.

„W Stanach Zjednoczonych posiadanie rzeczy w wieku 700 lat jest wyjątkowe” – dodał Jonathan Zittrain, profesor prawa międzynarodowego i prezes Harvard Law School Library.

Do „Ona z ziemi”

Magna Carta – „Great List” po łacinie – był używany przez wieki do uzasadnienia różnych przyczyn, czasem z delikatną bazą historyczną. Mimo to dokument skonsolidował się jako globalny symbol znaczenia fundamentalnych swobód, takich jak habeas corpus. Ograniczając moc monarchy, zaczął reprezentować prawo do ochrony przed arbitralnymi i niesprawiedliwymi działaniami państwa.

Jeden z jego najbardziej znanych fragmentów stwierdza: „Żaden wolny człowiek nie zostanie schwytany ani aresztowany, pozbawiony jego praw lub towarów, zakazany lub wygnany lub pozbawiony jego stanowiska w jakikolwiek inny sposób, ani nie działamy przeciwko niemu, ani nie wyśle ​​innych, z wyjątkiem prawnego wyroku jego równych lub prawu ziemi”.

Po raz pierwszy wydany w 1215 r. List sformalizował serię koncesji uzyskanych przez Rebelianckich Baronów niechętnego Jana Anglii – znanego w folklorze jako Jan bez ziemi lub „złego króla”.

John wkrótce potem odwołał dokument, ale jego syn Henry III opublikował zmienione wersje – ostatnie w 1225 r. Później syn Henry’ego, Eduardo I, potwierdził tę wersję w 1297 roku i ponownie w 1300 roku.

Dokument wywarł bezpośredni wpływ na konstytucję Stanów Zjednoczonych, a deklaracja USA (Karta Praw) obejmuje kilka przepisów, które sięgają Magna Carta.

W sumie istnieje 25 oryginalnych rękopisów Magna Carta, produkowanych w różnych momentach. W tym nowo zidentyfikowane na Harvardzie, tylko trzy pochodzą z Wielkiej Brytanii.

Harvard Law School nabyła kopię londyńskiej księgarni prawnej, Sweet & Maxwell, która kupiła rękopis House Sotheby’s House w grudniu 1945 r. Wartość transakcji wynosiła 27,50 USD (około 156 USD).

Pomimo sławy dokumentu wielu Brytyjczyków ma jedynie niejasne pojęcie tego, co reprezentuje. Na przykład były premier David Cameron nie był w stanie przetłumaczyć wyrażenia Magna Carta, gdy przesłuchano przez Davida Lettermana na jego program wywiadu w 2012 r.

Mimo to niewielu kwestionuje jego znaczenie dla ewolucji zachodnich koncepcji praw obywatelskich i wolności. W obliczu obecnych zagrożeń dla tych zasad, historyk Nicholas Vincent uważa, że ​​ponowne odkrycie na Harvardzie przyszło w dobrym czasie.

„List Magna przedłoży król imperium prawa” – powiedział. „Głowa państwa nie może po prostu działać przeciwko komuś, ponieważ nie podoba mu się ta osoba-nie musi to zrobić w oparciu o prawo”.

Tekst listu jest włączony do konstytucji 17 stanów USA, powiedział Vincent. „W kategoriach prawnych w stanach USA jest więcej listu Magna niż w Wielkiej Brytanii”.

C.2025 The New York Times Company