Gigantyczna czarna dziura z wczesnego Wszechświata przyłapana na „drzemce” po zjedzeniu zbyt dużej ilości jedzenia
(dr) Jiarong Gu
Czarne dziury we wczesnym Wszechświecie przechodzą krótkie okresy ultraszybkiego wzrostu, po których następują długie okresy uśpienia.
Astronomowie uchwycili we wczesnym Wszechświecie ogromną czarną dziurę, która „uśpiła” po zjedzeniu zbyt dużej ilości jedzenia.
Nowe badanie ujawniło, że Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST) zidentyfikował: supermasywna czarna dziura w stanie uśpienia, powstał zaledwie 800 milionów lat po Wielkim Wybuchu.
Według , mająca masę 400 milionów mas Słońca, czarna dziura jest największą odkrytą we wczesnym Wszechświecie przez JWST. Obiekt zwraca uwagę swoim kolosalnym rozmiarem, ale także swoją formą bezczynnośćgdyż zużywa gaz w bardzo wolnym tempie – około jednej setnej maksymalnego limitu swojej mocy.
Zwykle supermasywne czarne dziury rosną, odżywiając się gazem i pyłem, wytwarzając intensywną emisję światła w wyniku tarcia w dysku akrecyjnym.
Jednak i ten śpiący olbrzym został wykryty bez emisji sygnałów świetlnychdzięki ogromnemu wpływowi grawitacyjnemu. „Mimo że był uśpiony, jego ogromna masa umożliwiła wykrycie” – wyjaśnił Ignas Juodžbalis z Instytutu Kosmologii Kavli w Cambridge. „Uśpienie pozwoliło nam także dowiedzieć się więcej o masie galaktyki macierzystej.”
Według zespołu czarna dziura ma masę odpowiadającą 40% masy swojej galaktyki macierzystej, co stanowi wyraźny kontrast w stosunku do czarnych dziur w obecnym Wszechświecie, które stanowią około 0,1% masy ich galaktyk.
Pochodzenie takich masywnych czarnych dziur wkrótce po Wielkim Wybuchu pozostaje tajemnicą, ale naukowcy stawiają hipotezę, że mogły one narodzić się w bardzo dużych rozmiarach lub przejść przez okresy wzmożonej aktywności, po których następują długie fazy spoczynku.
Astronomowie uważają, że w okresach „przeładowania” lub akrecji super-Eddingtona czarne dziury mogą szybko rosnąć, zapadając w „drzemki”, które mogą trwać setki milionów lat.
Odkrycie to, opublikowane w r Naturasugeruje, że we wczesnym Wszechświecie może być ukrytych wiele innych podobnych czarnych dziur, chociaż ich uśpiony charakter sprawia, że wykrycie jest bardzo trudne.
