Félix de la Concha: pomaluj Stany Zjednoczone Naturalnego (i Velázquez „del Artificial”) | Kultura

Pierwsza podróż malarza do Stanów Zjednoczonych odbyła się w 1982 roku. Przybył do Tampa Bay zaproszonej przez „Amerykanina”, którego poznał ”, podczas gdy facet wykonał trasę del Quijote na koniu”. Artysta wziął „jeden z tych przerażających lotów”, który kosztował go „35 000 pesetas”, wygrał „Robienie rysunków humoru [el diario] Informacje ”. Wylądował w Nowym Jorku, wziął szarość i zasadził „okrutne” lato na Florydzie.

Mistrzostwa, w którym Stany Zjednoczone pozostały takie same lub bardziej okrutne, powróciły 42 lata później, do stanu Słońca, gdzie zainaugurował, dzień po zwycięstwie Donalda Trumpa, wystawie w Muzeum Myse Muzeum. Do końca tego miesiąca pokazuje prace, które wykonał w Komisji Instytucji, aby upamiętnić stulecie fundacji miasta i architekta, który chciał stworzyć „najważniejszą enklawą turystyczną kontynentu amerykańskiego”. Artysta – który od dziesięcioleci szuka nowego znaczenia dla techniki malowania na otwartym powietrzu, Olej na zewnątrz na płótnie naturalnego – wybrał miejsce, z którego Mizner zaczął rysować samolot myszy: przejście między autostradą Dixie i Royal Road z żółtym budynkiem, w którym Urban Planner zainstalował swoje biura na dno.

W filmie towarzyszącym obrazom w muzeum – które również ujawnia wersję de la concha (León, 62 lata) Las Meninas Naturalny rozmiar wykonany z reprodukcji o bardzo wysokiej rozdzielczości, który Google wykonał z obrazu – malarz, nosi przenośną sztalugę jako przechodniów -bat/pozaziemskie w środku samochodów. Jest to jego pertinazo – llueva droga, palące słońce lub śnieg – robić rzeczy, sposób, w jaki próbował złapać, narożnik do Rincón i z duchem pamiętnika, duszy Stanów Zjednoczonych, upadki. Tutaj został zainstalowany pod koniec lat dziewięćdziesiątych po dzieciństwie między León i Santanderem, przejściem przez szkołę sztuk pięknych (gdzie, jak mówi, zabawa, wyszedł, aby ukończyć wyścig Dwa tematy: „Malowanie i malowanie krajobrazu”) i około osiemdziesięciu w Madrycie ruchu, gdzie jego ruch, gdzie jego ruch, gdzie jego ruch, gdzie jest jego

Ten „snobizm”, mówi, wciąż obowiązuje w Hiszpanii, „gdzie wciąż jest wielu ludzi, którzy kojarzą kaspose”. „I chociaż jest dużo kaspose realizm”, przyznaje, „nie wszystkie realistyczne malowanie”. Nigdy nie dbał o krytykę „tych, którzy nie wiedzą, jak zobaczyć”. „Zawsze lubię malować naturalne, nie odzyskując niczego w badaniu i Pierwszy [a la primera]. Interesuje mnie emocje chwili, polując przez chwilę, która nie zostanie powtórzona ” – wyjaśnia artysta, o diametralnie przeciwnej technice do realisty nagłówka Hiszpanii, Antonio López: jeśli będzie się cieszyć w procesie (i uprawie jego legendy), skorupy skorupy skoków od następnego wyzwania.

Dokonano tego pod koniec lat dziewięćdziesiątych przez rok z 32 widokami zakątka Columbus (Ohio). Projekt ten nastąpił po 365 perspektywach, jeden dziennie, katedry uczenia się, gotyckiego wieżowca, który dominuje, z którego przedstawiała domowa dzielnica, w której zatrzymała się również, wewnątrz i na zewnątrz, w rodzinnym domu Henry’ego Claya Fricka, jednego z tych przemysłowców i patronu sztuki, która wyrzuciła metalową i kulturową przeszłość Stanów Zjednoczonych.

Chociaż może być twój najbardziej znany projekt Spadająca woda i perspektywa, Seria olejowa z Cascade House, Arcydzieło Franka Lloyda Wrighta, jako bohater. Malował je w latach 2005–2006, na zaproszeniu tego kamienia milowego architektury XX wieku, który Lloyd Wright wzniósł w środku majestatycznej natury zachodniej Pensylwanii i w trakcie strumienia.

Przez te dwa lata przebywał na sezony po drugiej stronie drogi. Przedstawił dom na czterech stacjach wewnątrz i na zewnątrz, z serią siedmiu monumentalnych wizji ze stopy kaskady. „Dali mi wolność, z jednym warunkiem: że wnętrza zawsze malowali je po odejściu ostatniego turysty lub po zamknięciu domu zimą. Spędziłem tam wiele nocy ” – wyjaśnia La Concha, który zaakceptował to zadanie jako„ wyzwanie ”:„ Jak przełożyć się na malowanie jednej z najbardziej fotografowanych ikon architektury? Jak to zobaczyć bez filtra aparatu?

Prawie 20 lat później wrócił na miejsce przestępstwa, „już jako turysta”. „To tak fascynująca konstrukcja, że ​​zawsze widzisz nowe rzeczy”. Poprosił więc o ponowne przedstawienie go w 2022 roku. Nic dziwnego, że gdy skorupa zakończyła swoją drugą wtargnięcie, Justin W. Gunther, dyrektor Fallingwater, powiedział El Paísowi tonem wspólnika podczas wizyty w miejscu, w którym artysta „zna dom lepiej niż ktokolwiek; Jego piękno

Następny amerykański przystanek malarza był na obrzeżach miasta Iowa, gdzie mieszkał pięć lat. Tym razem zwrócił uwagę na „dowolną farmę”, której namalował 75 widoków, jednocześnie poświęcając resztę czasu na projekt „naturalnego rozmiaru i ze sztucznym światłem” arcydzieła Velázqueza. Sprawił, że podniósł nowe poszukiwanie prawdy poprzez powtórzenie, fragment do fragmentu oleju w ponad 140 23 x 30 centymetrów. Projekt później miał swój refleksja w książce:

Z farmą jego cięcie zostało również nałożone: przywiązał się do „25. zasady”. „Zestaw”, wyjaśnia – jest dystrybuowany na 25 wyświetleń rano, a wiele innych w południe, a po południu 25 kroków od siebie. A potem, ponieważ zimą temperatura spadła do 25 poniżej zera, więc nie mogło być więcej niż 25 minut z rzędu. Wynik w towarzystwie małego katalogu, w którym krytyk i komisarz „w jego pracy [De la Concha] Zbadaj fizyczną rzeczywistość malarstwa podczas projektowania i pokazuje fikcję reprezentacji. Podczas gdy z wytrwałością i świadomością wiedzy symuluje, że maluje tylko, skorupa zamieszkuje, że otchła się między tym, co widziano, a reprezentowaną, w których przebywają tajemnica i piękno ”.

Galeria Fernández-Brasso w tym tygodniu przyjmuje 111 obrazów najnowszej skorupy, projektu, który nazwał Dziennik malarstwa autystyczny. W nim artysta przedstawia tryby heterodoksyjne, w których ludzie parują w ich dzielnicy Madrytu. Jakie sąsiedztwo? „Nie umieszczaj tego” – usprawiedliwia się. Jeden z wrogowie Jego „sztuka chwili” to, mówi, ciekawych, którzy przychodzą zapytać, co maluje i dlaczego dokładnie ten zakątek przykuł jego uwagę, a nie żaden inny.