Extreme Right to ultra tożsamość, mówi autor książki – 10/05/2025 – Power

W książce wydanej przez BOITEMPO wydawcy w zeszłym roku, Psychoanalyst Douglas Barros koncentruje się na jednym z najbardziej zamglonych, spornych i debatowanych przez społeczeństwo polityczne i obywatelskie.

Barros broni pierwotnej tezy: O nie jest wyborem, ale narzuceniem stanu neoliberalnego.

Powiedział, że przyciąganie mniejszości wykluczonych z kapitalizmu post-fordistycznego będzie miało na celu zarządzanie tymi tożsamością i zapobieganie gotowaniu konfliktów społecznych, które mogłyby zagrozić ich własnym systemowi.

Suknizacja stanowi jednak miejsce na wejście do konfliktu inne drzwi. To właśnie widzimy, argumentuje psychoanalityk, wraz z powstaniem przywódców takich jak Viktor Orbán, którzy wykorzystają urazę tych, którzy uważają, że grupy mniejszości „przebijają linię”, uzyskując dostęp do większej liczby praw.

Dla Barrosa skrajnie prawicowa współczesna jest sama ultra tożsamość.

„Uniwersalne wartości ogłoszone z prawej prawej są uniwersalne dla małej grupy. Biała, patriarchalna, heteronormatywna grupa” – mówi w wywiadzie dla Arkusz. „Drugim, ich zdaniem, będzie tożsamość. Drugim jest zawsze ten duch, w którym obrzydliwe odbicie jest na tym, czym jest”.

Po lewej stronie są tacy, którzy twierdzą, że tożsamość nie istnieje – co jest po prostu strachem zbudowanym przez skrajnie prawą. Czy to w końcu istnieje?
Jest, prawda? Tak bardzo, że mówi się o nim. Moja teza jest taka, że ​​nie istnieje jako wybór, ale jako bezosobowa forma zarządzania konfliktami społecznymi. Ale oto coś skomplikowanego: ten formularz organizuje tożsamości, które wydają się być solidne, zamknięte i bardzo zdefiniowane. Tożsamość jest naznaczona wykluczeniem.

Podczas tworzenia zarządzania opartego na organizacji tożsamości tworzysz warunki dla tych tożsamości, aby uzyskać dostęp do praw do innych.

Próbując uniknąć konfliktu społecznego, wchodzi do innych drzwi – w obliczu dostępu do praw. To właśnie widzimy w mowie skrajnej prawicy. Jakby ludzie wykluczeni z procesu modernizacji, dochodu podstawowego, bogactwa, teraz przebijają linię.

Pan twierdzi, że neoliberalizm stworzył idaryzm XXI wieku. Jak?
Zwłaszcza dla zmiany świata pracy. Pozostawiasz sztywną strukturę, z ustalonymi czasami i zorganizowaną przez prawo pracy. Neoliberalizm przechodzi kolejną przesłankę, jaką jest elastyczność, konkurencja i poszukiwanie satysfakcji.

Spowoduje to zastąpienie przestrzeni solidarności. Fakt, że pracowałeś w jednym miejscu, również generował solidarność między rówieśnikami. Będzie miał inne skutki. Jednym z nich jest związek mobilności i konkurencyjności oparty na idei merytokracji.

Ale musisz liczyć się z historycznym wymiarem. Było to bardzo widoczne, wraz z pęknięciem świata pracy fordystycznych, który wykluczał grupy w niekorzystnej sytuacji konkurencyjnej.

Ta transformacja sposobu zarządzania skonsolidowanymi sposobami zapewnienia konkurencyjności tych grup. Oprócz potencjalnych konsumentów, są oni również źródłami konfliktów politycznych i społecznych. Próba zawsze jest rozstrzygnięcie jakiejkolwiek możliwości konfliktu. Stąd potrzeba tworzenia kategorii ustalonych w celu zorganizowania tych grup na rynku.

Ale w jaki sposób stworzono te stałe tożsamość?
Internet odegrał rewolucyjną rolę. Ma coś z tworzenia grupy i radykalnie nowego przynależności.

W pewnym sensie w społeczeństwie kapitalistycznym było coś stabilnego. Miał klasę, która sprawiła, że ​​te tożsamości zachmurzyły się. Wiele razy nie kwestionowałeś, jakie stanowisko w społeczeństwie.

To, co oglądamy, to zmiana w naszym związku polegającym na widząc świat ,. Każdy chce tożsamości. To bardzo ciekawe, jak nawet raport medyczny staje się dziś tożsamością. Być może tak zostało.

Nawet ci, którzy myślą z tożsamości, twierdzą jako hetero, patriarchowie, którzy muszą bronić wartości chrześcijańskich.

Jednocześnie, stwierdzając moją tożsamość, przeciwstawiam się waszej. Zaprzecza, że ​​moje, więc unikamy mówienia, kłótni. Jest też coś z narcyzmu, które prowadzi wojnę ze wszystkimi.

Czy radykalne prawo Bolsonaro, Trump lub Orbán również to tożsamość?
Niewątpliwie. Przywołując ideę uniwersalności, mówią: „Ale ta uniwersalność jest dla nas białych”. Od Trumpa był ultraidentynistyczny, który pochodzi z terytorium. Nic dziwnego, że widzisz flagi po białej stronie wojny secesyjnej. Są zanurzone w tej ultra -tożsamości, logice protascistowskiej.

Orbán prosi o konsolidację granic. Inne musi pozostać na zewnątrz. To nie było – to był ukłon wobec skrajnie prawej podstawy tożsamości. Te uniwersalne wartości ogłoszone przez nich są uniwersalne dla małej grupy. Biała, patriarchalna, heteronormatywna grupa.

Czy partie polityczne również przyjęły tę logikę? Kandydaci stali się produktem na półce?
Jeśli chcesz przestrzeni mocy w tym systemie, będziesz się modlić zgodnie z broszurą. Strony będą musiały poddać się w określony sposób. Właśnie to jest produkt na półce. Z drugiej strony nie oznacza to, że muszą się poddać [totalmente].

Kto nakłada dziś politykę, jest skrajnym prawem. Narzucają konflikt, wymuszają granice instytucjonalności.

Lewica poddała się tej instytucjonalności. Być może wyjście jest, jak to jest. Ponownie przemyśń swoją legitymację. Wydaje się, że znika z lewego horyzontu, ale ważne byłoby wznowić dziedzinę polityki.

Czy z bańki jest bańka?
Na horyzoncie realistycznym nie widzi wyjścia. Na jaką jest odpowiedź? Wydaje mi się, że to wojny.

Ale historia jest znacznie bardziej dynamiczna niż sposób, w jaki musimy ją ocenić i interpretować. Być może dobrą odpowiedzią jest ponowne zrozumienie polityki jako konfliktu. Nie to, co nakłada skrajnie prawica: konflikt sporów o idee i światopogląd.

Idea idei ogromnej nadziei, ponieważ jest to również demistyfikacja neoliberalnego światopoglądu, zapaliła mnie. Ludzie umierają w pracy. Stwierdzenie, że życie nie musi być po prostu jednym ze sposobów zastąpienia naszej dziedziny na horyzoncie polityki, horyzontu społecznego i horyzontu zwykłych ludzi. To ci ludzie mają znaczenie. Chociaż mówią, że moja książka jest bardzo trudna i że nie będą czytać [ri].

Rentgen
Douglas Barros, 38
Psychoanalyst i doktorat z filozofii UniFesp (Federal University of São Paulo). Autor „What Is Identitarianiism?” (2024), „Guy Debord: czytanie Antimanual” (2022) i „miejsce czarnego, miejsce białego?” (2019).