Erika Hilton zdobywa nagrodę Todas in Public Policy Award – 12.11.2024 – Poder

Jest parlamentarzystką jak nigdy dotąd w historii tego kraju i jest pierwszą wybraną czarnoskórą posłanką federalną transpłciową. Elokwentna i asertywna. W 2020 r. zdobyła najwięcej głosów w wyborach na radną w kraju i przez dwa lata przewodniczyła Komisji Praw Człowieka Rady Miejskiej São Paulo. Wcześniej była współdeputowaną stanową w São Paulo, wybraną w mandacie zbiorowym, Ławą Działaczy PSOL.

Zastępca wnosi do brazylijskiej polityki nowości zarówno w formie, jak i treści. Pop i fashionista, jego wygląd i długie blond loki wyróżniają się spośród ciemnych garniturów, które dominują w obecnej Izbie Deputowanych, z konserwatywną większością, podobnie jak mundury.

„Myślę, że to wspaniałe, stanowiące wyzwanie i prowokujące. To niewygodne, ale mobilizuje, porusza, angażuje i przyciąga uwagę tych grup, które moim zdaniem są ważne, takich jak młodzież, ludność czarnoskóra i LGBT, aby przyjrzały się polityce z większym zainteresowaniem i zdać sobie sprawę, że może i powinno być częścią ich życia” – mówi zastępca ds Arkuszco gwarantuje, że nie jest to plan polityczny. „To spojrzenie wyraża także to, kim jestem, to moja autentyczność w mojej pracy”.

W ciągu prawie dwóch lat urzędowania w Brasilii Erika została przewodniczącą składu PSOL-Rede w Izbie Reprezentantów i podpisała się pod autorstwem kilkudziesięciu ustaw oraz pięciu propozycji poprawek do konstytucji, zwanych PEC.

„Uświadomiłam sobie, że chcę uprawiać politykę, uprawiając samą politykę. Bo zrozumiałam, że uprawianie polityki jest konieczne i że w sporze należy włączyć więcej głosów reprezentujących całe społeczeństwo” – mówi wybrana przez jury Todas Awards w kategorii Polityka Publiczna.

Odkryj nagrodę Todas

_{Wyróżnienie, stworzone przez inicjatywę Todas, nagradza kobiety w ośmiu obszarach wiedzy, podzielonych na kategorie: Nauka i Technologia, Kultura, Gospodarka, Edukacja, Czysta Energia, Sport, Polityka Publiczna i Zdrowie. Zwycięzców wybrało jury składające się z dziennikarzy, kobiet biznesu, aktywistek, naukowców i przedstawicieli trzeciego sektora.}

Proces ten, jego zdaniem, polega na „politycznym zerwaniu z logiką wykluczenia, która jest realizowana i utrwalana przez historyczną obecność „w tych przestrzeniach władzy”.

„Czuję się wezwana, aby zerwać z tym miejscem, także ze względu na moją własną historię. Nie tylko czerpanie przyjemności z uprawiania polityki – a tak jest – ważna jest rola, jaką odgrywam w scenariuszu, który reprezentuje naruszenie praw, brak reprezentacji i nie patrzenia na porządek obrad.”

Rachunki Eriki są zróżnicowane. Dotyczą one zdrowia menstruacyjnego, informacji na temat legalnej aborcji, miast odpornych na zmiany klimatyczne oraz zwiększonych kar dla sprawców pożarów środowiska. Obejmują one również środki mające na celu zwalczanie pracy przypominającej niewolnictwo i szans na zatrudnienie osób bezdomnych, a także bezpłatne poprawianie nazwisk osób trans.

„Długo wydawało się, że ze względu na moją tożsamość i historię będę utknęła w kwestiach związanych z płcią” – mówi posłanka. „Ale my wykraczamy poza te debaty. Jestem bardzo dumny, że należę do mandatu, który proponuje, myśli i idealizuje propozycje w ramach tej różnorodności”.

Podczas swojej kadencji radnej w São Paulo zaproponowała utworzenie Miejskiego Funduszu Walki z Głodem w kontekście pandemii Covida, kiedy w mieście (i na wsi) gwałtownie wzrósł poziom braku bezpieczeństwa żywnościowego. „Nie można myśleć o rewolucji, demokracji i rozwoju praw, jeśli nie myśli się o walce z nędzą, biedą i głodem ludzi” – mówi.

Wśród jego propozycji zmian w konstytucji najsłynniejsze dotyczą . Zamiast jednego dnia odpoczynku na każde sześć dni pracy propozycja posła, sporządzona wspólnie z ruchem Życie poza pracą, to 4×3, czyli cztery dni pracy na trzy dni odpoczynku. PEC animowała debatę polityczną, zwłaszcza w dziedzinie postępowej.

Jest to jeden z deklarowanych silników lokomotywy Erika. „Możliwość organizowania debat, które są ważne i strategiczne dla stawienia czoła nierównościom i emancypacji niektórych populacji w społeczeństwie, jest czymś wspaniałym, ma potężną moc i oznacza transformację społeczeństwa, postęp i zatwierdzenie demokratycznego procesu prawnego”.

Przy mikrofonach na sali poseł wypowiada się dosadnie. W gorących debatach Erika zwykle używa pierwszej osoby liczby mnogiej. Wygłasza kłótliwe i stanowcze wypowiedzi w imponujących długich przemówieniach, które cieszą się popularnością w mediach społecznościowych i stały się hasłem „Nigdy tego nie będę tolerować”, które stało się obecnie memem.

W ten sposób wzbudził szacunek w agresywnej grze politycznej, zaskakując jednocześnie stygmatyzacją kojarzoną z osobami transpłciowymi. Urodzona w ewangelickim domu we Franco da Rocha, na obrzeżach São Paulo, zastępczyni opowiada o rodzinie i Bogu. Głosił nawet w kościołach, od których odziedziczył część techniki oratorskiej. Dziś w Izbie potępia tak zwanych fałszywych proroków, którzy „używają imienia Bożego, aby głosić nienawiść i nietolerancję”.

To historia, którą Erika dobrze zna. Dorastała w kochającym, matriarchalnym domu, nie zarzucając swojej kobiecości, że w wieku 14 lat trafiła na ulicę i do prostytucji, po tym, jak jej matka przeszła do fundamentalistycznego kościoła i była zszokowana tożsamością córki.

Wiele lat później matka okazała skruchę, zmieniła kościoły i sprowadziła Erikę z powrotem do domu. Zastępczyni wznowiła studia w ramach programu EJA (Edukacja młodych dorosłych), a następnie studiowała pedagogikę i gerontologię w Ufscar (Uniwersytet Federalny w São Carlos) w głębi São Paulo. Tam założył kurs przeduniwersytecki dla osób trans i transwestytów na terenie kampusu USP (Uniwersytetu w São Paulo), który również znajduje się w São Carlos, i przyłączył się do ruchu studenckiego, z którego wyemigrował do polityki partyjnej.

Erika ocenia, że ​​największą trudnością, z jaką spotykają się kobiety w środowisku politycznym, jest to, co nazywa strukturalnym machizmem.

„Do niedawna w Senacie nie było toalety dla kobiet. Mężczyźni stanowią zdecydowaną większość i nadal w naturalny sposób nie rozumieją obecności kobiet w parlamencie. Istnieją praktyki polegające na próbie uciszenia, pomniejszenia, a nawet w jakiś sposób nękania tych kobiet” – dodał. stwierdza.

„Kolejnym wyzwaniem jest możliwość realizacji kobiecego, a niekoniecznie feministycznego programu, w systemie politycznym, który zawsze jest bardziej zainteresowany interesami społeczeństwa patriarchalnego” – stwierdza.

Nazywana przez fanów prezydentem, Erika flirtuje z tą projekcją, ku strachowi jednych i zachwytowi innych.

W jednym ze swoich przemówień na sesji plenarnej, które zyskało ogromną popularność w ciągu pierwszych dwóch lat jej urzędowania, mówi, po co przyszła: „Bez względu na to, czy Waszym Ekscelencji się to podoba, czy nie, będziecie musieli nas połknąć, ponieważ przybyliśmy tutaj, aby reprezentować głos i pragnienia milionów Brazylijczyków, o których zapomniano, porzucono i usunięto z tego parlamentu”.

W ramach inicjatywy Todas, Arkusz prezenty dla kobiet