Eça de Queiroz w Panteonie Narodowym, „akt oczywistej sprawiedliwości”

Urna ze szczątkami Eça de Queiroz weszła do Panteonu Narodowego w Lizbonie w tę środę o godzinie 11:10, rozpoczynając który charakteryzował się brakiem obserwacji ludzi i silną burzą.

Urna owinięta portugalską flagą dotarła do Panteonu Narodowego z honorową eskortą na koniach, z niewielkim opóźnieniem w stosunku do zaplanowanej godziny.

Tuż przed przybyciem Prezydenta RP, Prezydenta Zgromadzenia Republiki i Premiera, a przy wejściu do Panteonu czekali zastępcy i członkowie rodziny pisarza, a mianowicie prawnuk Afonso Reis Cabral, prezes Fundacji Eça de Queiroz i jeden z promotorów transferu.

Marcelo przekonuje, że Eça no Panteão jest aktem czystej sprawiedliwości

W swoim przemówieniu uznał, że niewielu portugalskich pisarzy żyje tak jak Eça de Queiroz i argumentował, że przeniesienie jego doczesnych szczątków do Panteonu Narodowego jest oczywistym aktem sprawiedliwości.

„Bez wątpienia największym hołdem dla Eçy będzie ponowne opublikowanie go, przestudiowanie i przede wszystkim przeczytanie. Istnieją jednak akty sprawiedliwości, oczywiste akty takie jak to tłumaczenie, nawet bez znajomości życzeń autora w tej sprawie”, stwierdziła głowa państwa.

Na początku swojego wystąpienia Marcelo Rebelo de Sousa przekonywał, że „wbrew słynnemu stwierdzeniu o trzęsieniu ziemi w Lizbonie nie wystarczy grzebać zmarłych i opiekować się żywymi”, należy także „zaopiekować się umarłych, nawet jeśli jeszcze żyją”.

„A ilu portugalskich pisarzy jest tak żywych jak Eça de Queiroz? Żyje, ponieważ faktycznie ich czytamy, a nie czytaliśmy ich raz w ramach obowiązku szkolnego, a nie są to tylko mglista nazwa ulicy lub ogrodu? Jak wielu z tych, którzy umarli, przywrócimy do życia, ponieważ wciąż je czytamy?” – zapytał.

„Żywi klasycy” – kontynuował – „wyróżniają się tym, że ich książki nigdy nie były niedostępne, zawsze wystawiano sztuki, antologowano i recytowano wiersze, są one przedmiotem tłumaczeń, prac naukowych”.

Eça de Queiroz był reformatorem o wyjątkowej umiejętności patrzenia na kraj

Przewodniczący Zgromadzenia Republiki uznał, że Eça de Queiroz był przede wszystkim reformatorem posiadającym wyjątkową umiejętność patrzenia na kraj poprzez „eleganckie i kulturalne pisarstwo oraz wyśmienitą ironię”.

Eça de Queiroz „był pisarzem, wielkim pisarzem, ale był kimś więcej niż pisarzem. Jednym słowem był reformistą. A w tamtych czasach reformista był obelgą. Dziś dla nielicznych jest to nie będzie się zbytnio różnić” – zadeklarował Przewodniczący Parlamentu.

W swoim przemówieniu José Pedro Aguiar-Branco podkreślił znaczenie Eça de Queiroz, wskazując, że mówi on „o elitach zafascynowanych obcym i tak często oderwanych od doświadczeń narodowych, o obywatelach burżuazyjnych oszołomionych materializmem, o prostych ludziach w opuszczonych górach przez kręgi władzy młodych ludzi zdeterminowanych zrewolucjonizować świat, którzy popadają w rezygnację i cynizm”.