Dzięki krytyce ekologów prawo licencjonowania środowiska powinno zatrzymać się na STF

Nowy punkt orientacyjny licencjonowania środowiska (PL 2159/2021) zatwierdzony przez Senat w środę 21, nazywa się niekonstytucyjnym przez ekologów i Ministerstwa Środowiska i Zmian Klimatu (MMA). Do Audycja (System prasowy w czasie rzeczywistym grupy państwowej), prawnicy oceniają, że sprawa ma kontrowersyjne aspekty, które faktycznie powinny dotrzeć do sądownictwa.

W oświadczeniu MMA twierdzi, że projekt „bezpośrednio narusza konstytucję federalną”, widząc konflikty z art. 225, który zapewnia: „Każdy ma prawo do zrównoważonego środowiska środowiska, powszechne wykorzystanie ludzi i niezbędne dla zdrowej jakości życia, narzucając władzę publiczną i społeczność obowiązkiem obrony i zachowania go dla obecnych i przyszłych generacji”.

Senator Fabiano Contrarato (PT-ES) wygłosił długie przemówienie przed głosowaniem projektu, kiedy wskazał niekonstytucyjność w projekcie z tych samych powodów wskazanych przez MMA. Skarżył się na elastyczność licencji dla przedsiębiorstw sklasyfikowanych jako „potencjał o średnim zanieczyszczeniu”.

Przeniesienie oceny, w której przedsiębiorstwa potrzebują licencji środowiskowych od agencji federalnych do organów miejskich i państwowych. „Umożliwiając definicję działań podlegających licencjonowaniu środowiskowym bez koordynacji krajowej i poza zakresem organów kolegialnych, projekt może promować nieskoordynowane działania między związkami, państwami i gminami i zdemontować mechanizmy uczestnictwa społecznego”, uważa MMA.

Według folderu Mariny Silvy projekt milczy na temat kryzysu klimatycznego, „nawet nie wspominając o tym problemu w jego treści, czyniąc proces licencjonowania tego kluczowego tematu”. Również według MMA propozycja będzie miała negatywny wpływ na zarządzanie społeczne i środowiskowe, „oprócz zapewnienia, być może wysokiego poziomu sądownictwa, co sprawi, że proces licencjonowania środowiska będzie bardziej powolny i kosztowny dla społeczeństwa i państwa brazylijskiego”.

Analitycy

Prawnik Ana Claudia Franco ocenia, że ​​tekst zatwierdzony w Senatu jest radykalnie odległość od oryginalnej wersji, która rozpoczęła się w 2004 r., Kiedy jest wspierana przez ekologów, konfigurując, jej zdaniem „wysokie ryzyko sądownictwa”. Uważa, że ​​brak minimalnych ogólnych wytycznych podczas przekazywania państwom i gminom definicji, które działania faktycznie wymagają konfliktu federalnego. Zauważa, że ​​ta luka zwykle jest kwestionowana jako naruszenie paktu federacyjnego i art. 225 Konstytucji.

Franco podkreśla również szczególne przepisy, które mogą powodować bezpośrednie działania niezgodności z konstytucją w Federalnym Sądu Najwyższym: automatyczne zwolnienie licencjonowania działań rolniczych poprzez samokontrocję; Odłączenie między licencjonowaniem a przyznaniem zużycia wody a rozszerzeniem licencji przyczepności i zobowiązań (LAC) przedsiębiorstwom o średnich rozmiarach, co jest sprzeczne z wcześniejszymi decyzjami STF, które ograniczają LAC do działań o niskim wpływie.

Prawnik Amália S. Botter Fabbr, partner w dziedzinie prawa ochrony środowiska w Wolf of Rizzo Advogados, mówi, że uznaje, że istota projektu ma na celu zwiększenie wydajności i jednorodności tego procesu, zwalniając przeciążenie agencji środowiskowych poprzez odróżnienie działań o niskim wpływie od działań o większej złożoności.

Jednak FABBR ostrzega, że ​​mechanizm samookaleczenia, automatyczne odnowienie licencji i szerokie hipotezy zwolnienia – takie jak istniejące prace konserwacyjne infrastruktury – mogą skutkować silną reakcją podmiotów prokuratora i społeczeństwa obywatelskiego, precyzyjnie poprzez zmniejszenie wcześniejszych kontroli w potencjalnie znaczącym wpływie przedsiębiorstw.