Dlaczego w Związku Radzieckim mleko sprzedawano w trójkątnych papierowych opakowaniach?
Mleko można było kupić w butelkach, zwykle w puszkach, w butelkach, które można było opłukać i zanieść do punktu zbiórki odpadów szklanych, oraz w papierowych piramidach.
Była to prawdopodobnie najłatwiejsza i najwygodniejsza opcja – trójkąty o pojemności pół litra kosztowały 16 kopiejek, a żeby przelać mleko do szklanki, trzeba było odciąć górny róg pojemnika.
Geneza trójkątnych opakowań
Mleko było produkowane w trójkątach w ZSRR od lat 60-tych do późnych lat 70-tych.
Pomysł pakowania mleka w trójkątne pojemniki został zaproponowany przez szwedzkiego wynalazcę Erika Wallenberga w 1944 roku.
Legenda głosi, że Wallenberg przeczytał kiedyś artykuł o magicznych właściwościach egipskich piramid.
Autor artykułu, chemik i mistyk, a później pisarz science fiction Jacques Bergier, twierdził, że to kształt piramid pozwolił czasowi zachować ich wnętrze i utrzymać produkty w idealnym stanie.
Dziennikarze, którzy opublikowali tę propozycję, zalecali spanie w czworościanie foremnym w celu poprawy zdrowia i ogólnego odmłodzenia.
Erik Wallenberg zasugerował, że geometryczne właściwości czworościanu sprawiłyby, że byłby to lepszy sposób na przechowywanie mleka.
W 1951 r. szwedzka firma Tetra Pak rozpoczęła masową produkcję tego opakowania.
Oprócz kształtu opakowania, Tetra Pak wymyśliła inne niuanse technologiczne, w szczególności sposób pakowania płynu w karton i sposób zamykania opakowania poprzez przylutowanie cienkiej warstwy polietylenu do kartonu, dzięki czemu torebki są całkowicie odporne na wilgoć.
Opakowania Tetra Classic, oficjalnie znane jako „piramidy”, zostały po raz pierwszy wyprodukowane masowo w 1952 roku.
ZSRR oficjalnie kupił technologię i kilka linii produkcyjnych od Tetra Pak.
Zalety i wady opakowań trójkątnych
Pomimo zalet trójkątnego opakowania – łatwo poddawało się recyklingowi, było dość wygodne, łatwo wlewało się do niego mleko, zajmowało mało miejsca w lodówce, w przeciwieństwie do butelki, ale często przeciekało.
Jedną z głównych wad torebek trójkątnych był również problem jakości szwów klejowych.
Ponadto trójkąty zajmowały więcej miejsca podczas transportu, co znacznie zwiększało koszty transportu.
Piramidy zostały więc szybko porzucone w Europie.
Popularność i symbolika
Z czasem trójkątne torby zyskały status pewnego rodzaju symbolu epoki sowieckiej.
Trójkątne torby były również często wykorzystywane w reklamach i na imprezach, co wzmocniło ich obecność w świadomości społecznej.
Opakowanie stało się nie tylko środkiem przechowywania, ale także symbolem epoki, elementem wpływającym na codzienne nawyki i rytuały ludzi.
Na początku lat 70. trójkątne torby zaczęły znikać z codziennego użytku.
Głównym tego powodem było poważne pogorszenie jakości produktu, które często prowadziło do wycieku mleka.
Ponadto nowe technologie pakowania zaczęły wypierać stare formy, co przyczyniło się do odejścia od trójkątnych torebek.
Źródło: tsn.ua
