Dlaczego małe wybory na Grenlandii zyskały na świecie znaczenie?

Czy znaczenie międzynarodowe powinno mieć wybory parlamentarne z udziałem nieco ponad 40 000 wyborców, którzy wybiorą tylko 31 przedstawicieli, zobowiązując się do spotkania dwa razy w roku, jesienią i wiosną? Odpowiedź może oczywiście być nie, ale w regionie, o którym mowa, jest Grenlandia, która w ostatnich latach stała się tak pożądanym obszarem, że prezydent USA Donald Trump otwarcie przemawiał do przejęcia kontroli nad wyspą, „w ten czy inny sposób”.

Podobnie jak co cztery lata, mieszkańcy „największej wyspy na świecie” odnowią we wtorek (11) Inatsisártut, zgromadzenie ustawodawcze Grenlandii. To w klimacie silnego odwołania o niezależność obszaru autonomicznego, obecnie nadal podporządkowania Danii w sprawach gospodarczych, stosunkach zewnętrznych i obrony.

Ale jakie są powody, które doprowadziły do ​​tego, że zaledwie 56 000 mieszkańców jest celem międzynarodowej chciwości? . Infomoney rozdzielił niektóre dane, aby to wyjaśnić. Jak powiedział dziennikarz Peter Harmsen w niedawnym wywiadzie dla National Geographic of the Badacz i autora książek o historii wojskowej: „Wszystko sprowadza się do dwóch czynników: lokalizacji i minerałów”.

Poznaj Grenlandię

Grenlandia to duża masa ziemi i lodu – ma szacunkowy obszar 2,166 miliona kilometrów kwadratowych – ale ma tylko około 56 000 mieszkańców, z których większość skoncentrowała się w stolicy Nuuk. Położony częściowo w Ameryce Północnej i drugiej na biegunie północnym, jest to region autonomiczny, ale jest częścią Danii – który skolonizował ten region od 1776 do 1953 r. Grenlandczycy od tamtej pory wobec rządów wewnętrznych.

Jaka jest gospodarka Grenlandii?

Choć oficjalnie autonomiczne, terytorium Grenlandii jest wyjątkowo zależne od Danii. Bank Światowy szacuje, że lokalny produkt krajowy brutto wyniesie około 3,3 miliarda dolarów, a rząd duński wnosi około 500 milionów dolarów rocznie do budżetu, co stanowi nieco ponad połowę dochodów rządowych wyspy. Terytorium zależy w dużej mierze od eksportu ryb, ale wielkim potencjałem do odblokowania jest wykorzystywanie minerałów, szczególnie w rzadkich ziemiach – niezbędnych do wejścia do przejścia energii. Jednak krajowa debata na temat wpływu tych nowych inwestycji na środowisko dominuje w całkowitej polityce, a propozycje niezależności. Grenlandia zakończyła 25 -letni zakaz wydobycia materiałów radioaktywnych, takich jak uran na swoim terytorium, ale zabroniła wszelkich nowych poszukiwań ropy i gazu.

Raporty dowództwa sił zbrojnych z północy podkreślają, że rozwijające się państwa i gospodarki, takie jak Grenlandia, są wyjątkowo podatne na inwestycje zagraniczne. I że duże przepływy pieniężne dla małych gospodarek kupują wielki wpływ, więc pomoc gospodarcza ze strony USA i lokalnych inwestycji „musi być na dużej, długoterminowej i znaczącej skali”.

Jakie jest strategiczne znaczenie wyspy?

Ze względu na swoją lokalizację w regionie arktycznym wyspa zawsze była chciwość dla dużych mocy. W rzeczywistości, wkrótce po II wojnie światowej, prezydent USA Harry Truman złożył oficjalną ofertę zakupu terytorium za 100 milionów dolarów na rzecz poszukiwania złota i ropy naftowej w obszarze Alaski. Propozycja nie została zaakceptowana przez Danię. Dla USA coraz ważniejsze jest zapewnienie dostępu do fragmentów w całym regionie, szczególnie w kontekście rosnącej militaryzacji arktycznej, zwłaszcza Rosji. Ponadto Grenlandia zajmuje pozycję uważaną za kluczową na dwóch potencjalnych trasach transportowych przez Arktykę: przejście północno -zachodniego wzdłuż północnego wybrzeża Ameryki Północnej i transpolarnej trasy morskiej przez centrum Oceanu Arktycznego. W miarę topienia arktycznego lodu morskiego trasy te mogą zmniejszyć się w dziesięcioleciach przed czasami transportu, a także w celu obejścia tradycyjnych punktów uduszenia handlu, takich jak kanały Suez i Panama.

USA x Chiny

Grenlandia jest gospodarzem bazy kosmicznej Pibufik, byłej bazy lotniczej Thule, amerykańskiej instalacji wojskowej niezbędnej dla wczesnej czujności pocisków i obrony, a także nadzoru przestrzennego. Ale dowództwo Północy zostało powiadomione z naleganiem o rosnącej obecności w Arktyce nie tylko w Rosji, ale także Chinach, które zbliżają się do umów handlowych.

„Chiny wykazały znaczenie zarówno Grenlandii, jak i jej wrażliwości, i dokonują tam inwestycji od 2015 r. Ponadto tekst przypomina, że ​​azjatycki gigant stara się ustanowić stałe obecność w Arktyce w celu konsolidacji „polarnej trasy jedwabnej”, zgodnie z „białą księgą” polityki arktycznej, 2018, wydanej przez Pekin.

USA x Rosja

Jeśli chodzi o Rosję, raport przytacza, że ​​kraj rządzony przez Władimira Putina remilitaryzował swoje bazy po raz pierwszy ustanowione w czasach sowieckich, bezpośrednio zagrażając nowym szlakom nawigacyjnym odsłoniętym przez wycofanie lodu polarnego i skracając czas lotu samolotów i pocisków zdolnych do osiągnięcia celów w Arktycznym i Północnym Atlantyku. „Rosja zainteresowała się również roszczeniami terytorialnymi polarnymi i potencjalnym ekstrakcją zasobów, sadząc rosyjską flagę pod biegiem północnym w 2008 r.” – mówią amerykańscy miliarowie.

„Chiny i Rosja starają się zakwestionować amerykańską hegemonię na całym świecie, a Arctic zapewnia nowy obszar, aby zwiększyć wpływ i rzucić wyzwanie Dominionowi na ich własnym podwórku. Retoryka Chin nazywa się „prawie arktyczną władzą” i przewidując, że będzie to „wielka moc arktyczna” nie są pustymi obietnicami ”, ostrzega Północne Dowództwo.

A wybory?

Będzie to 31 zastępców, którzy zostaną wybrani we wtorek (11), w sporze obejmującym sześć partii politycznych. Obecny premier, Mute Egede, należy do lewicowego Eskimosów Ataqatigit, który rządzi koalicją z Simiut. Ankiety pokazują, że obie strony powinny znów mieć większość głosów. W 2021 r. Problem środowiskowy przeważa, specyficzny dla praw do odkrywania rud Grenlandii. Teraz, w świetle reflektorów rozwiniętego świata skierowanego na wyspę, pełne plany niepodległości i szybkość osiągnięcia tego celu zyskały siłę. Partia Simiut obiecuje głosować na propozycję niepodległości po wyborach parlamentarnych, ale istnieją dowody na to, że partia populistyczna Naleraq, największa opozycja, zyskuje na popularności. Stowarzyszenie, również pro-niepodległość, wykazało gotowość do współpracy ze Stanami Zjednoczonymi. Qupanuk Olsen, najpopularniejszy cyfrowy wpływ na Grenlandię (z 500 000 obserwujących w Tiktok i 300 000 na Instagramie), konkuruje o krzesło dokładnie przez Naleraq.

(Źródła: Departament Obrony Stanów Zjednoczonych, Bank Światowy, Belfer Center for Science and International Affairs, National Geographic, AP, Euronews i Parlament Europejski)