Demontaż mufafy zmusiłoby do dostosowania dystrybucji finansowania regionalnego | Gospodarka

Kryzys Muface jest uważany za coś oczywistego, ale ciągłość systemu mutualistycznego nadal generuje wątpliwości. Urzędnicy przypisani do tych agencji są zintegrowane z krajowym systemem opieki zdrowotnej w średnim okresie, wcześniej smarując system publiczny, aby złagodzić wpływ na listy oczekujących. Gdyby tak się stało, fundusze dystrybuowane przez autonomiczny system finansowania musiałyby zostać dostosowane, zapewniając większe zasoby tym terytoriom, które obecnie mają wyższy odsetek muagalistów w porównaniu z całkowitą populacją krajowego systemu opieki zdrowotnej. Extremadura i Madryt byłyby społecznością, które odnotowałyby największy wzrost o 0,45%, ponieważ są społecznościami, które w kategoriach względnych ma więcej urzędników. Po przeciwnej stronie znajduje się Katalonia, która straci ponad 183 miliony.

Są to obliczenia, które AIREF przedstawia w swoich badaniach dotyczących wzajemności administracyjnej, przedstawionych w poniedziałek w ramach pierwszej fazy analizy wydatków publicznych w okresie 2022-2026. W tym samym agencja proponuje dwa projekty zmian w Muface i innych homologicznych, isfas () i Muteeju (sędziowie, prokuratorzy i urzędnicy administracji sprawiedliwości): że nowi urzędnicy są włączeni do krajowego systemu opieki zdrowotnej i że wzajemność staje się obowiązkowa dla wolontariatu.

System wzajemnego świadczenia opieki zdrowotnej obowiązujący w Hiszpanii jest finansowany z wkładu państwa i tych samych urzędników poprzez konkretne wkłady i jest anomalią na scenie międzynarodowej. Urzędnicy są zobowiązani do przydzielania się do systemu, chociaż mogą wybierać między późniejszym zajęciem zdrowia publicznego lub w prywatnym skojarzeniu. Obowiązkiem jest to, że chociaż wybierają krajowy system opieki zdrowotnej, zarówno oni, jak i państwo muszą nadal przyczyniać się do wzajemności, ponieważ nie ma opcji anulowania i dobrowolnego porzucenia programu. Jeśli państwo przestanie wnosić fundusze do wzajemności dla tych urzędników, którzy odłączają się od systemu, oszczędności na publiczne kasety wyniosłyby co najmniej 500 milionów, co jest szacunkiem, które Airf buduje od urzędników, którzy już wybrali modalność publiczną.

„W celu zmniejszenia złożoności systemów rezerwy, poprawa kapitału własnego i generowanie oszczędności zarówno dla oficjalnych, jak i publicznych kasetrów poprzez wyeliminowanie wkładów tych, którzy wybierają dobrowolne porzucanie systemu wzajemnego, proponuje się reformę wzajemnego przypisania urzędników publicznych” – obfituje agencja. To zalecenie opiera się również na preferencjach Mutualists: i istnieją grupy, takie jak nauczanie, w których opcja publiczna jest większość. Ponadto, chociaż na razie tylko 24% mutualistów wybiera krajowy system opieki zdrowotnej, odsetek wzrasta do 70% w przypadku ekstremalnych i ciężkich patologii. Wcześniej system publiczny powinien zostać wzmocniony, ponieważ włączenie 1,6 miliona mutualistów do krajowego systemu opieki zdrowotnej zwiększyło chirurgiczne listy oczekujących o 7% i konsultacje o 30%.

Heterogeniczność terytorialna

Ponieważ społeczności są administracjami odpowiedzialnymi za zapewnienie zdrowia publicznego, reforma mutualizmu spowodowałaby dostosowanie się do dystrybucji funduszy regionalnego systemu finansowania o różnych skutkach w zależności od terytorium. Wynika to z faktu, że mutualiści opcji prywatnych są dystrybuowani nierównomiernie. Przypuszczają, że na przykład 5,5% populacji chronionych przez krajowy system opieki zdrowotnej w Extremadura i 0,9% w kraju baskijskim.

Przeniesienie zakłada, że ​​społeczności te otrzymują więcej funduszy, w których populacja wzajemna, w której uczestniczą system prywatny, jest większy w kategoriach względnych i że w przypadku, gdy waga jest niższa, ponieważ do parytetu zasobów wystąpiłaby zmienność procentowej populacji chronionej – zmiennej, która jest wykorzystywana jako kryteria w celu przypisania funduszy systemu finansowania. Extremadura i społeczność Madrytu wzrosłyby o 0,45%, co odpowiada odpowiednio 17,5 i 79,3 miliona, posiadającym wysoki odsetek urzędników w porównaniu z całkowitą populacją, która trafia do systemu publicznego. Otrzymaliby także więcej transferów Andalusia (103,9 miliona, 0,43% więcej) i Castilla y León (0,41% więcej, 33,3 miliona). Aragon otrzymałby 0,25% więcej (11,1 mln), Murcia 0,18% (7,4 mln) i Galicia 0,02% (2,3 mln).

Przeciwnie, w przeciwieństwie do Katalonii, poniosłaby spadek o 0,72% (183,5 miliona euro), 0,66% wysp Balearów (22,4 mln), Asturias 0,36% (12,1 mln), odpowiednio 0,29% (37,2 mln), Kantabria i La Rioja wynoszącego odpowiednio 3,6 mln i dwa miliony) wysp 0,12% (7,2%), 7,9 miliona (7,9 miliona). Castilla-La Mancha 0,02% (jeden milion).

Debata na temat mutualizmu powróciła na pierwszy plan w ostatnich miesiącach ze względu na trudność, jaką rząd miał ubezpieczycieli gotowych uczestniczyć w 2025-2027 w cenie, którą oferował. Wreszcie, Adeslas i Asisa postanowili udać się do przetargu po tym, jak kierownictwo podniosło budżet kontraktowy i składki o 41%. Obecny konkurs będzie obejmował 6 250 milionów za trzy lata.