Czy NATO może przetrwać bez Stanów Zjednoczonych?

Europa stoi w obliczu nowej rzeczywistości, w której Stany Zjednoczone jako kręgosłup NATO – sojusz gwarantujący bezpieczeństwo starego kontynentu przez prawie 80 lat – nie jest już pozyskiwane dane.

Publiczna wrogość prezydenta Donalda Trumpa wobec ukraińskiego Wolodymyra Zelensky’ego, jego chęć przyjęcia rosyjskiego Władimira Putina oraz ostatnie komentarze, które wprowadzają pytania dotyczące obrony sojuszników NATO „jeśli nie zapłacą” przywódców europejskich do myślenia o wcześniejszych wcześniejszych – będą niezawodnym partnerem bezpieczeństwa w czasie, gdy Europa zostanie wstrząśnięta przez największą wojnę w wojnie?

Ale NATO bez USA jest dalekie od bezsilnych, z ponad milionem żołnierzy i nowoczesnej broni do dyspozycji pozostałych 31 krajów sojuszu. Analitycy twierdzą, że ma również bogactwo i wiedzę technologiczną bez Stanów Zjednoczonych.

Stany Zjednoczone i Niemcy są największymi czynnikami przyczyniającymi się do budżetu wojskowego, budżetu cywilnego i programu inwestycji bezpieczeństwa NATO, z prawie 16% każdy, a następnie Wielka Brytania z 11% i Francja z 10%, według pouczającego NATO. Analitycy twierdzą, że Europa nie byłaby konieczna, aby zrekompensować utratę wkładu Waszyngtonu.

Jeśli kraje europejskie spotykają się i kupują odpowiedni sprzęt, Europa „może być poważnym konwencjonalnym i (…) odrębnikiem nuklearnym dla Rosji, Ben Schreer, dyrektor wykonawczy Europy Międzynarodowego Instytutu Studiów Strategicznych (IISS), powiedział w wideo z CNN i innymi dziennikarzami pod koniec lutego.

„Sama Europa (wciąż) ma zdolność gromadzenia zasobów potrzebnych do obrony, to tylko kwestia wiedzy, czy (jest) gotowa to zrobić” – powiedział Schreer.

I to jest podstawowe pytanie. W ciągu ponad 75 lat i administracji 14 różnych prezydentów USA, w tym pierwszej administracji Trumpa, Stany Zjednoczone były wątkiem przewodzącym, który utrzymuje Sojusz United.

Podczas zimnej wojny wojska amerykańskie na starym kontynencie służyły jako niepowodzenie wobec jakichkolwiek radzieckich ambicji, aby rozszerzyć sojusz Warszaw Pact i ostatecznie obserwowali jego koniec, gdy ściana berlińska spadła w 1989 roku. Kampanie NATO w latach 90. były prowadzone z żołnierzami amerykańskimi i energią powietrzną. I do inauguracji drugiej administracji Trumpa, 20 stycznia Waszyngton poprowadził pomoc na Ukrainę.

Analitycy twierdzą, że te dziesięciolecia transatlantyckiej solidarności mogły zakończyć się w ostatnich dniach.

Eksplozja Trumpa w owalnym pokoju z Zelensky – po czym zawiesił nas pomoc w Kijowie – „wydawało się to głębsza przerwa, nie tylko z Ukrainą, ale także ze strategią USA„ Free World ”dla Reagana”, Dan Fried, starszy członek Rady Atlantyckiej i byłego sekretarza stanu USA dla Europy.

John Lous, były urzędnik NATO, który jest teraz członkiem stowarzyszonego grupy refleksyjnej Chatham House w Londynie, widzi jeszcze głębszy podział w sojuszu.

„Stany Zjednoczone postrzegają Europę bardziej podobną do konkurenta, rywala niż sojusznika” – mówi CNN, dodając, że zaangażowanie Waszyngtonu w obronę sojuszników NATO jest wątpliwe.

Jest to złamanie, które Lough uważa za nieodwracalne.

„Kiedy zaczyna się tracić część tego zobowiązania, wszystko jest faktycznie utracone”, mówi Lough.

Niektóre osoby w kręgach europejskich zaczynają pytać, czy Waszyngton powinien być opisany „w sposób jak wróg”, zauważa.

Ale niektórzy analitycy twierdzą, że NATO bez USA nie jest złym pomysłem.

„Gdy tylko amerykańscy sojusznicy są przekonani, że nie mogą już ufać nam możliwościom ich obrony, spieszyli się, aby wziąć odpowiedzialność i pracować nad zwiększeniem własnych umiejętności”, napisał Moritz Graefrath, postoktorancki w zakresie bezpieczeństwa i polityki zagranicznej w Global Research Institute of William & Mary.

„W tym sensie – być może – być może sprzeczne – wycofanie sił amerykańskich stworzy jeszcze silniejszą, nie słabszą Europę” – napisał Graefrath.

Premier Polski Donald Tusk, członek NATO, uważa, że ​​proces ten się rozpoczął.

„Europa jako całość jest naprawdę zdolna do przezwyciężenia wszelkiej konfrontacji wojskowej, finansowej i gospodarczej z Rosją – jesteśmy po prostu silniejsi”, powiedział przed szczytem Unii Europejskiej w tym tygodniu. „Musieliśmy tylko zacząć w to wierzyć. A dziś wydaje się, że tak się dzieje.

Co ma Europa?

Pod względem koncepcyjnym armia europejska może być potężna.

Turcja ma największe siły zbrojne NATO po Stanach Zjednoczonych, z 355 200 personelem wojskowym, zgodnie z Balance Wojskową 2025, opracowaną przez IISS. Francja podąża za (202 200), Niemcy (179 850), Polska (164 100), Włochy (161 850), Wielka Brytania (141 100), Grecja (132 000) i Hiszpania (122 200).

Turcja jest także krajem z najskuteczniejszym w armii, która stanowią większość żołnierzy linii frontowej z 260 200, a następnie Francja (113 800), Włochy (94 000), Grecja (93 000), Polska (90 600), Wielka Brytania (78 800), Spain (70,200) i Niemcy (60,650) Iiss.

Z drugiej strony, w czerwcu 2024 r., Według raportu Kongres Congress Investigation Congress Service (CRS) było około 80 000 amerykańskich personelu wojskowego.

Większość z tych żołnierzy amerykańskich znajduje się w Niemczech (35 000), Włoch (12 000) i Wielkiej Brytanii (10 000).

Niektóre z największych narodów NATO mają również równą lub często lepszą broń niż Rosja.

Na przykład lotniskowcy. Podczas gdy Rosja ma pojedynczego staromodnego lotniskowca, tylko Wielka Brytania ma dwóch nowoczesnych posiadaczy samolotów zdolnych do wprowadzenia F-35B kradnących bojowników. Według Bilansu Wojska Francja, Włochy i Hiszpania mają również lotniskowców lub statki płazów zdolne do uruchamiania bojowników.

Oprócz Stanów Zjednoczonych, Francja i Wielka Brytania utrzymują siły nuklearne i oba mają okręty podwodne z pociskami balistycznymi.

Sojusznicy NATO, oprócz Stanów Zjednoczonych, mają około 2000 ataków lądowych i odrzutowców, w tym dziesiątki nowych bojowników kradnących F-35.

Siły lądowe obejmują nowoczesne czołgi, takie jak lamparty niemieckie i brytyjscy pretendenci, których jednostki przekazane są obecnie w służbie ukraińskich sił zbrojnych. Kraje europejskie NATO mogą mieć potężne pociski wycieczkowe, takie jak francusko-brytyjski Shadow/Storm Shadow, które również testowały na ukraińskim polu bitwy.

Raport Bilans Wojskowy 2025 stwierdza, że ​​Europa podejmuje kroki w celu poprawy swoich sił wojskowych bez pomocy USA. W 2024 r. Sześć krajów europejskich dołączyło do projektu opracowania pocisków wycieczkowych uruchomionych z gleby, podjęło kroki w celu zwiększenia zdolności produkcyjnych amunicji i dywersyfikacji bazy dostawców, poszukujących w krajach takich jak Brazylia, Izrael i Korea Południowa nowe źródła sprzętu wojskowego.

Analitycy twierdzą, że nawet gdyby USA całkowicie wycofały się z Europy, pozostawiliby ważną infrastrukturę.

Według Służby Kongresowej Stany Zjednoczone mają 31 stałych baz w Europie – marynarki wojennej, powietrznej, gruntów i dowodzenia i kontroli, które byłyby dostępne dla krajów, w których pojawiły się USA.

A Graefrath zauważa, że ​​infrastruktura te nie zostanie utracona dla Waszyngtonu, gdyby po wycofaniu się w USA żałował.

„W szerokim okresie pozostawia nienaruszoną większość amerykańskiej infrastruktury wojskowej (zapewniającą), że Stany Zjednoczone utrzymują zdolność do powrotu militarnego, jeśli Europa nie reaguje zgodnie z oczekiwaniami” – napisał.

Co dalej?

Niektórzy oczekują, że rozmowa o wycofaniu się z NATO będzie tylko fanfaronice Trumpa, aby nacisnąć sojuszników, aby wydali więcej w obronie.

Świat i kolejny kluczowy sojusz amerykański byli tu już wcześniej – podczas pierwszej administracji Trumpa, kiedy rzekomo poprosił Pentagonu o przeanalizowanie opcji usunięcia żołnierzy amerykańskich zaparkowanych w Korei Południowej jako ochrony przed zagrożeniem nuklearnym Korei Północnej.

Sytuacja nastąpiła w czasie, gdy Trump przygotowywał się do spotkania z dyktatorem Korei Północnej Kim Jong-un, gdzie spodziewał się przekonać Kima do zobowiązania się do porzucenia swojego arsenału nuklearnego.

Źródło bliskie Białego Domu powiedziało CNN wówczas, że usunięcie żołnierzy amerykańskich było postrzegane jako coś, co mogło się wydarzyć w przyszłości, ale „tylko po broni nuklearnej (z Korei Północnej) zniknęło w możliwy do zweryfikowania sposób”.

Ale Kim odrzucił wszystkie błaganie, aby zrezygnować z programu broni nuklearnej.
Spotkanie Trump-Kim „zostało sprzedane jako wielki sukces, mimo że tak nie było”-wspomina Schreer.

Następnie Stany Zjednoczone wróciły do ​​„jak zwykle biznesu” na Półwyspie Koreańskim, powiedział Schreer. Stany Zjednoczone – z dziesiątkami tysięcy żołnierzy w Korei Południowej – trzymały je tam. Wznowiono dwustronne ćwiczenia z siłami Seulu, statki wojenne w USA odwiedziły porty południowokoreańskie i bombowce amerykańskich sił powietrznych lecących nad regionem.

To samo może się zdarzyć w Europie, jeśli Trump nie dostanie tego, czego chce od Putina, według analityków. NATO może trwać, a ostatnie zagrożenia usunięcia są tylko niewielką przeszkodą po drodze.

„Jeśli Putin próbuje za dużo szlifować Donalda, nawet Donald Trump może to rozpoznać” – powiedział Schreer.