Czy kryzys nadmiernej diagnozy czyni nas bardziej chorymi?

Czy współczesna medycyna jest związana z pewnymi chorobami? Wielu ekspertów mówi tak. Ale czym jest nadmierna diagnoza?

Identyfikuje choroby, które mogą nigdy nie mieć objawów ani wpływu na życie pacjenta – przynajmniej, według neurologii Suzanne O’Sullivan, która omawia „boom” książki w swojej książce Wiek diagnozy.

Według eksperta zjawisko może przynieść więcej szkód niż korzyści i wydaje się, że stał się bardzo powszechny w chorobach, takich jak Phda (deficyt uwagi) i autyzmten ostatni, którego na całym świecie od 2019 roku.

Nie zawsze zachowania lub objawy oznaczają zaburzenia medyczne, ostrzega neurofizjologa. Wina? Presja społeczna, mówi autor.

Pacjenci coraz częściej szukają odpowiedzi i walidacji tych zachowań; Jednocześnie pracownicy służby zdrowia często czują się zobowiązani do zapewnienia bardziej konkretnej diagnozy.

Ale podczas gdy niektórzy eksperci podzielają tę opinię, obawy te, wiele innych uważa, że ​​zwiększone wskaźniki diagnostyczne faktycznie odzwierciedlają późne rozpoznawanie ważnych objawów. Zwiększona świadomość i zmniejszenie piętna pomogły grupie niediagnozowani mieć potrzebne wsparcie. A efekty niekoniecznie są złe: na przykład wiele osób z autyzmem zgłasza lepsze zrozumienie i akceptację siebie po diagnozie.

Jednak niektórzy psychiatrzy ostrzegają, że uwaga zwiększona przez media i objawienia celebrytów mogą wpływać na trendy diagnostyczne w czasach, gdy doktorat i autyzm są coraz bardziej widoczne.

Kwestia może być również wiarygodność praktyk diagnostycznych tych chorób.