Co to są taryfy i jak działają?

WASHINGTON – W tej chwili taryfy są w wiadomościach. Oto, kim oni są i co musisz o nich wiedzieć:

Taryfy to podatek od importu

Taryfy są zwykle obciążane jako procent ceny, którą kupujący płaci zagranicznym sprzedawcy. W Stanach Zjednoczonych przez agentów celnych i ochrony granicznej przy 328 portach wejścia w całym kraju.

Wskaźniki taryf amerykańskich różnią się: na przykład wynoszą 2,5% w samochodach pasażerskich i 6% na butach golfowych. Taryfy mogą być niższe dla krajów, w których Stany Zjednoczone mają umowy handlowe. Na przykład większość towarów może poruszać się między taryfą z powodu umowy handlowej USA-Meksyko-Kanada.

Ekonomiści głównego nurtu są na ogół sceptycznie nastawieni do taryf, biorąc pod uwagę, że rządy są w większości nieefektywnym sposobem na zbieranie pieniędzy i promowanie dobrobytu.

Jest wiele dezinformacji na temat tego, kto faktycznie płaci taryfy

Prezydent Donald Trump twierdzi, że są opłacane przez obce kraje. W rzeczywistości importerzy – amerykańskie firmy – płacą taryfy, a pieniądze trafiają do Skarbu USA. Firmy te z kolei zwykle przenoszą swoje wyższe koszty swoim klientom w postaci wyższych cen. Dlatego ekonomiści mówią, że konsumenci zwykle kończą rachunek za taryfy.

Mimo to taryfy mogą zaszkodzić zagranicznym krajom, czyniąc ich produkty droższe i trudniejsze do sprzedaży za granicą. Firmy zagraniczne mogą być konieczne obniżenie cen – i poświęcić zyski – zrównoważyć taryfy i starać się utrzymać swój udział w rynku w Stanach Zjednoczonych. Yang Zhou, ekonomista z Szanghajskiego Uniwersytetu Fudan, stwierdził w badaniu, że taryfy Trumpa na chińskie towary zadały ponad trzy razy więcej szkód chińskiej gospodarki niż dla gospodarki USA.

Co Trump powiedział o taryfach?

Trump powiedział, że taryfy stworzą więcej miejsc pracy w fabryce, zmniejszają deficyt federalny, niższe ceny żywności i pozwoli rządowi subsydiować opiekę nad dziećmi.

„Taryfy są największą rzeczą, jaką kiedykolwiek wymyślono” – powiedział Trump na wiecu w Flint w stanie Michigan podczas kampanii prezydenckiej.

Jako prezydent Trump nałożył taryfy z rozkwitem – ukierunkowanym na importowane panele słoneczne, stal, aluminium i prawie wszystko z Chin.

„Człowiek taryfowy” – zawołał siebie.

Trump obiecał jeszcze coraz wyższe taryfy w swojej drugiej kadencji.

Stany Zjednoczone w ostatnich latach stopniowo wycofały się z roli po II wojnie światowej w promowaniu globalnego wolnego handlu i niższych taryf. Ta zmiana była odpowiedzią na utratę miejsc pracy w USA, powszechnie przypisywana nieskrępowanemu handlowi drzew i coraz bardziej potężnym Chinom.

Taryfy są przeznaczone głównie w celu ochrony krajowych branż

Podnosząc cenę importu, taryfy mogą chronić producentów domowych. Mogą również ukarać obce kraje za popełnienie nieuczciwych praktyk handlowych, takich jak subsydiowanie swoich eksporterów lub zrzucanie produktów po niesprawiedliwie niskich cenach.

Przed ustanowienie federalnego podatku dochodowego w 1913 r. Taryfy były głównym kierowcą dochodów dla rządu. Według Douglasa Irwin, ekonomisty Dartmouth College, który badał historię polityki handlowej w latach 1790–1860, w latach 1790–1860 taryfy stanowiły 90% dochodów federalnych.

Taryfy spadły, gdy globalny handel rosł po II wojnie światowej. Rząd potrzebował znacznie większych strumieni dochodów, aby sfinansować swoją działalność.

W roku podatkowym, który zakończył się 30 września, rząd zebrał około 80 miliardów dolarów taryf i opłat. To drobiazg obok 2,5 bln USD, który pochodzi z indywidualnych podatków dochodowych i 1,7 bln USD od podatków od ubezpieczenia społecznego i Medicare.

Mimo to Trump chce wprowadzić politykę budżetową, która przypomina to, co było w XIX wieku.

Taryfy można również wykorzystać do presji na inne kraje w kwestie. Na przykład w 2019 r. Trump wykorzystał groźbę taryf jako dźwigni do przekonania Meksyku do rozstania fale migrantów Ameryki Środkowej przekraczającej terytorium meksykańskie w drodze do Stanów Zjednoczonych.

Trump uważa nawet taryfy jako sposób na zapobieganie wojnom.

„Mogę to zrobić z rozmową telefoniczną” – powiedział na sierpniowym wiecu w Karolinie Północnej.

Jeśli inny kraj próbuje rozpocząć wojnę, powiedział, że wyda zagrożenie:

„Będziemy obciążać 100% taryf. I nagle prezydent, premier lub dyktator lub ktokolwiek do diabła, kraj mówi mi: „Sir, nie pójdziemy na wojnę”. „

Ekonomiści zazwyczaj rozważają samookaleczenie taryf

Taryfy podnoszą koszty dla firm i konsumentów, które polegają na imporcie. Prawdopodobnie wywołują również odwet.

Na przykład uderzył w taryfę Trumpa na stal i aluminium, opodatkowując produkty amerykańskie, od bourbon po motocykle Harley-Davidson. Podobnie Chiny zareagowały na wojnę handlową Trumpa, uderzając taryfy na amerykańskie towary, w tym soję i wieprzowinę w obliczonym dążeniu do zranić swoich zwolenników w kraju rolnym.

Badanie dla ekonomistów z Massachusetts Institute of Technology, University of Zurych, Harvard i Bank Światowy wykazało, że taryfy Trumpa nie przywróciły miejsc pracy w American Heartland. Badanie wykazało, że taryfy „ani wychowały ani nie obniżały zatrudnienia w USA”.

Na przykład pomimo podatków Trumpa w 2018 r. Od importowanej stali liczba miejsc pracy w amerykańskich roślinach stalowych ledwo się zbliżała: pozostały one około 140 000. Dla porównania sam Walmart zatrudnia 1,6 miliona ludzi w Stanach Zjednoczonych.

Co gorsza, podatki odwetowe nałożone przez Chiny i inne narody na towary amerykańskie miały „negatywny wpływ na zatrudnienie”, szczególnie dla rolników, jak wykazało badanie. Te taryfy odwetowe zostały tylko częściowo zrekompensowane miliardami pomocy rządowej, którą Trump przekazał rolnikom. Taryfy Trumpa zniszczyły również firmy, które polegały na ukierunkowanym imporcie.

Jeśli jednak wojna handlowa Trumpa została wymyślona jako polityka, udało się to polityka. Badanie wykazało, że poparcie dla kandydatów Kongresu Trumpa i republikańskich wzrosło w obszarach najbardziej narażonych na taryfy importowe-przemysłowe na środkowym zachodzie i ciężkie stany południowe, takie jak Karolina Północna i Tennessee.