Co loty kosmiczne zawdzięczają Jimmy’emu Carterowi: Mało znane dziedzictwo prezydenta NASA

To, co przekonało Cartera do tego, jest przedmiotem spekulacji.

A zbadał pogląd, że Carter mógł wykorzystać prom kosmiczny jako środek do zapewnienia porozumienia o kontroli zbrojeń ze Związkiem Radzieckim. Podczas rozmów w sprawie ograniczenia zbrojeń strategicznych w 1979 r. – negocjacji z sowieckim przywódcą Leonidem Breżniewem, których celem było ograniczenie rozwoju broni nuklearnej i niektórych rakiet strategicznych – Carter rzekomo zasugerował, że wahadłowiec kosmiczny mógłby latać nad fabrykami i miejscami wystrzeliwania rakiet, aby zapewnić podporządkowanie się ZSRR.

Element bezpieczeństwa narodowego mógł dać Białemu Domowi wystarczający powód do wsparcia rozwoju promu kosmicznego.

„Myślę, że to go przekonało, że prom miał uzasadniony cel i powinien zostać zachowany” – powiedział Neal.

Carter potwierdził Ars Technica, że ​​rozmawiał z Breżniewem na temat promu kosmicznego. Podał jednak inne wyjaśnienie swojej decyzji: „Nie byłem entuzjastycznie nastawiony do wysyłania ludzi na misje na Marsa lub w przestrzeń kosmiczną” – powiedział Carter. „Ale pomyślałem, że wahadłowiec to dobry sposób na kontynuację dobrej pracy NASA. Nie chciałem marnować zainwestowanych już pieniędzy.”

Neal powiedział, że ten tok rozumowania pasuje do osobowości i stylu przywództwa Cartera.

„Był bardzo praktycznym człowiekiem, a z natury i wykształcenia był inżynierem” – powiedziała. „Nie był prawnikiem ani nawet urodzonym politykiem. Myślę, że uważał, że argument o odwołaniu programu nie był rozsądny, ale musieli lepiej określić, co może zrobić wahadłowiec.

Jednak według Neala decyzja Cartera o uratowaniu programu promów kosmicznych najprawdopodobniej nie była łatwa, biorąc pod uwagę klimat polityczny.

„Z perspektywy czasu widzę, że była to odważna decyzja” – stwierdziła.

Jako prezydent Carter nadzorował także niektóre mniej stresujące kamienie milowe NASA.

Załączył pisemne oświadczenie znajdujące się na pokładzie bliźniaczego statku kosmicznego NASA Voyager, który wystartował w 1977 roku z misją badania najdalszych zakątków Układu Słonecznego i poza nim.

Jeśli sondy Voyager zostaną przechwycone podczas ich misji przez jakąkolwiek obcą cywilizację, przesłanie Cartera miało na celu zapoznanie ich z ludzkością, powiedział Matthew Shindell, kurator ds. nauk planetarnych i eksploracji w Narodowym Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej.

Według NASA jego oświadczenie zostało dołączone do każdego statku kosmicznego „”, pozłacanego miedzianego dysku zawierającego „dźwięki i obrazy wybrane tak, aby przedstawiały różnorodność życia i kultury na Ziemi”.

Słowa Cartera tworzą elegancki kosmiczny komunikat:

„To prezent z małego, odległego świata, symbol naszych dźwięków, naszej nauki, naszych obrazów, naszej muzyki, naszych myśli i naszych uczuć. Próbujemy przetrwać nasze czasy, abyśmy mogli żyć w Waszych. Mamy nadzieję, że pewnego dnia, po rozwiązaniu problemów, przed którymi stoimy, dołączymy do społeczności cywilizacji galaktycznych. Ta płyta reprezentuje naszą nadzieję, naszą determinację i dobrą wolę w rozległym i niesamowitym wszechświecie.

Sondy Voyager nadal pędzą w przestrzeni kosmicznej: , podczas gdy Voyager 2 przebył prawie 13 miliardów mil. Oba latały dłużej niż jakikolwiek inny statek kosmiczny w historii.

W 2012 roku Voyager 1 stał się pierwszym obiektem stworzonym przez człowieka, który wzniósł się poza najbardziej oddalone obszary wpływu Słońca i wleciał w obszar pomiędzy gwiazdami.

Chociaż misje Voyagera zostały zatwierdzone, zanim Carter został prezydentem, lata starannego planowania w celu wykorzystania korzystnego ustawienia planet zewnętrznych zakończyły się wystrzeleniem sond, gdy sprawował on urząd.

„To, czego Voyager 1 i Voyager 2 dokonały, jeśli chodzi o odwiedzenie wszystkich planet zewnętrznych, jest czymś, czego nigdy więcej w życiu nie zobaczymy” – powiedział Shindell. „W pewnym sensie wyznaczyli nam ścieżkę na przyszłość, ponieważ nadal jesteśmy zafascynowani planetami zewnętrznymi”.

Pomimo tych kluczowych wkładów w krajowy program kosmiczny, kosmiczne dziedzictwo Cartera jest często pomijane.