Co dzieje się z osobą, która zostanie złapana przez tornado?

Według naukowców z National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), gdy widzimy klasyczny stożek tornada, oznacza to, że tworzy on lej kondensacyjny złożony z wody, pyłu i gruzu.

Najbardziej niszczycielskie tornada pochodzą z wirujących burz, znanych jako superkomórki, które meteorolodzy mogą wykryć, ponieważ mają dobrze zdefiniowany wygląd na radarze, zwany mezocyklonem.

Naukowcy zebrali historie od osób, które przeżyły tornado, z których wiele uważa, że po prostu udało im się przetrwać.

Jednym z takich przykładów jest historia Sherry i Bryana z Teksasu, którzy znaleźli się w centrum leja w 2019 roku.

Według Sherry, pobiegła do łazienki, gdzie położyła się na podłodze i owinęła ręce wokół muszli klozetowej.

W ciągu następnych 2-5 sekund kobieta zobaczyła, jak róg łazienki unosi się i znika nad nią.

Kobieta została następnie uderzona siłą, której nie jest w stanie opisać: jej ciało zostało uniesione w powietrze z prędkością, jak się później okazało, 161 kilometrów na godzinę.

Według Bryana, w czasie tornada znajdował się on w centrum handlowym i został wessany przez wir.

Początkowo mężczyzna próbował trzymać się słupa, ale potem tornado podniosło go i rzuciło na zaparkowaną ciężarówkę.

Próbował się jej przytrzymać, ale skończył na ziemi.

Eksperci zgadują na temat wewnętrznej struktury tornada na podstawie narzędzi takich jak mobilny radar dopplerowski.

Eksperci mogą skierować te wyrafinowane instrumenty w pobliże tornada, ale zatrzymują się w bezpiecznej odległości.

W ten sposób eksperci dowiedzieli się, że centrum tornada często ma wolną strefę lub przynajmniej obszar wolny od deszczu i gruzu.

Występują również bardzo silne pionowe wiatry, czasami wystarczająco silne, aby zdmuchnąć nawierzchnię z dróg.

Ta otwarta przestrzeń jest otoczona pierścieniem ulewnego deszczu i gruzu przemieszczającego się ogólnie na zewnątrz od centrum tornada.

Z kolei obszary ulewy znajdujące się nieco dalej od tornada czasami zwijają się spiralnie do wewnątrz w kierunku obracającego się obszaru, podobnie jak rozciągające się na zewnątrz spiralne pasmo.

Naukowcy odkryli również, że wiele tornad w rzeczywistości nie opada z chmury na ziemię.

Tworzą się one raczej na ziemi i szybko się wznoszą.

Zwykle w mniej niż minutę.