Boris Spassky, szachy, który przegrał „Game of the Century”, umiera na 88 – 27/02/2025 – Sport

Boris Spassky, mistrz światowych szachów, którego kariera została przyćmiona przez jego porażkę z Bobby Fischerem w „Century Game” w 1972 roku, zmarł w czwartek (27) w Moskwie. Miał 88 lat.

Jego śmierć ogłosiła Międzynarodowa Federacja Szachy, organ regulacyjny gry, który nie przytoczył przyczyny. Od dawna był chory, doznał poważnego udaru mózgu w 2010 roku, który zostawił go na wózku inwalidzkim.

Arkady Divokovich, prezydent federacji, znany również jako Fide, powiedział w oświadczeniu: „Był nie tylko jednym z największych graczy sowieckich i światowych, ale także prawdziwym dżentelmenem. Jego wkład w szachy nigdy nie zostanie zapomniany”.

Spassky miał niezwykłe osiągnięcia jako gracz, ale polityka gry z Fischerem u szczytu zimnej wojny i uwaga mediów skupiła się na nim, oba zmniejszyły zwykłe pionki w szerszym dramacie.

Spassky nie był zadowolony z pełnej uwagi. W wywiadzie z 2023 r. Na wystawę w Hall of Fame of World Chess w St. Louis, jego syn, Boris Jr., powiedział: „Rola, którą odegrał w grze w 1972 roku, zawsze uważał to za szachistę, ponieważ wszystkie zamieszanie wokół niej, polityka, geostrategiczne, nie wspomniał. Jestem pewien, że czuł presję”.

Był to miara rezonansu gry, która 20 lat później, kiedy dokonali rewanżu, wzbudzili światowe zainteresowanie, nawet jeśli obaj gracze byli znacznie poza ich szczytem.

Kiedy rozegrali pierwszy mecz w Reykjavik na Islandii, Fischer, ze swoją odważną osobowością, było to coś w rodzaju popularnego bohatera na Zachodzie. Był powszechnie przedstawiany jako samotny rewolwerowiec odważnie stawiający czoła potężnej sowieckiej szachy, a Spassky reprezentuje represyjne imperium radzieckie.

Rzeczywistość nie mogła być dalsza od prawdy. Fischer był 29-letnim, często irytującym i trudnym mężczyzną z dzieciństwa. 35 -letni Spassky był miejski, zrelaksowany i w dobrym nastroju, poddając się wielu wymaganiom Fischera przed i podczas gry.

Mecz prawie się nie wydarzył. Miał się rozpocząć 2 lipca, ale Fischer nadal był w Nowym Jorku, domagając się więcej pieniędzy dla obu graczy. Brytyjski prokurator James Slater dodał do nagrody 125 000 USD, zginając ją do 250 000 USD (około 1,9 miliona dolarów obecnych wartości, 11 milionów dolarów na konwersję na Real), a Fischer przybył 4 lipca.

Mecz był lepszą serią 24, przy czym każde zwycięstwo liczyło się jako punkt, każdy narysował jako pół punktu, a każda porażka jako zero. Zwycięzcą byłby pierwszy gracz, który osiągnął 12,5 punktu.

W grze 1, rozgrywanej 11 lipca, Fischer popełnił błąd i przegrał. Następnie odmówił zagrania w Game 2 mniej niż kamery telewizyjne używane do nagrywania meczu zostały wyłączone. Kiedy nie byli, Fischer zrezygnował z gry.

Mecz wydawał się niepewny, a u szczytu kryzysu sekretarz stanu Henry Kissinger osobisty apel do Fischera do gry. Zobowiązanie zostało osiągnięte, a mecz został przeniesiony do małego zamkniętego obszaru gier.

Fischer wygrał mecz 3, swoje pierwsze zwycięstwo przeciwko Spassky, i zmiażdżył go, wygrywając mecz za 12,5 do 8,5.