Biały karzeł może zmieniać puls supermasywnej czarnej dziury

Czarna dziura, o której już w przeszłości mówiono, po raz kolejny zaintrygowała społeczność naukową — dość szybko zmieniła swój rytm, co zdarza się bardzo rzadko.

Promieniowanie rentgenowskie z supermasywnej czarnej dziury 1ES 1927+654, konstelacji Draco, nagrał dziwny i regularny rytm, tzw oscylacje quasi-okresoweopowiada.

To nie pierwszy raz, kiedy ta czarna dziura przynosi niespodzianki: w 2018 roku naukowcy odnotowali pierwszą odnotowaną nagłą zmianę jasności czarnej dziury tego typu – z nieaktywnej stała się niezwykle jasna.

Później ta czarna dziura świeci. Zjawisko to mogło być spowodowane przez gwiazdę. Teraz najnowsze zjawisko zaobserwowane w tej intrygującej 1ES 1927+654 jest również powiązane z gwiazdą — karłem, ale jest to bardzo destrukcyjne.

Naukowcy po raz pierwszy zmierzyli te oscylacje w 2022 roku i odkryli, że Blask rentgenowski wahała się o 10% mniej więcej co 18 minut. Jednak do 2024 r. odstęp ten zmniejszył się do 7,1 minuty.

„Był ekscytującysama w sobie znalazła te oscylacje, ponieważ tylko jedna z nielicznych supermasywnych czarnych dziur to robi” – mówi Megan Masterson, jeden z autorów opublikowanego na początku tego roku.

„Ale myślę, że najbardziej ekscytujący dla nas był fakt, że okres oscylacji – jak szybko te oscylacje miały miejsce – zmieniał się w obserwowalne przez człowieka skale czasuczego zwykle nie widzimy wokół supermasywnych czarnych dziur.”

Czym można wytłumaczyć tę nagłą zmianę? Jeden gwiazda karłowata– sugerują naukowcy.

W rzeczywistości A biały karzeł, których materia jest czasami zasysana do czarnej dziury, „jest jej niezwykle blisko”, mówi Masterson. „I tylko mały obiekt krążący wokół tego gigantycznego potwora. Ale wszystko się zmieniło.

„To niesamowite, że tak małe ciało może mieć tak znaczący wpływ na to, co widzimy wokół supermasywnej czarnej dziury” – mówi autor.

Jednak dotychczas nie udało się z całą pewnością potwierdzić tej teorii. Inne możliwe wyjaśnienia obejmują istnienie zdeformowanego pierścienia materii zwanego dysk akrecyjny wokół czarnej dziury, a nawet fale materii.

O Antena kosmiczna z interferometrem laserowym (LISA), kosmiczne obserwatorium fal grawitacyjnych, którego wystrzelenie zaplanowano na 2035 r., powinno być w stanie wykryć fale grawitacyjne w milihercczyli to, co wytwarzają supermasywne czarne dziury.

Do tego czasu zrozumienie tej czarnej dziury i jej małego karła powinno być łatwiejsze. Co więcej, jak stwierdził brytyjski astronom Matta Nichola„każdy chce zobaczyć, jak biały karzeł zostaje pochłonięty przez czarną dziurę”.