Bassesen, Amaral i tak wiele nóg piłkarskich – 02/20/2025 – Świat to piłka

Senator Republiki i Prezydent América-RJ, 59-letni Romário, postanowili uzyskać czas na wykonanie jeszcze jednej działalności: ankieter Boleiro lub były Bulk.

Twój program, dostępny na YouTube, nazywa się Facet z facetem. „Facet” jest sobą, krótkim, który bez pokory nazywa siebie. I spójrzmy prawdzie w oczy, bo wszystko, co zrobiłeś w piłce nożnej, można uznać za „facet”.

Nie obejrzałem początkowego programu, w którym Romário rozmawiał z Neymarem, ale widziałem drugą, w której największa nazwa w Brazylii Pucharu Świata 1994 w USA otrzymała w swoim domu największą nazwę osiągnięć brazylijskich w Brazylijskim osiągnięciu w Puchar 2002 (Południowa i Japonia Korea), Ronaldo, pseudonim zjawisko.

Za około godzinę Romário zadał różne pytania rozmówcy dotyczące ewolucji jego kariery, problemu zdrowotnego na kilka godzin przed finałem francuskiego puchar .

Jest to również wywiad z kilkoma momentami relaksu, a najczęściej mnie wszedł, gdy 48 -letni Ronaldo musiał wybrać najgorszych graczy, z którymi grał, zarówno w klubach, jak i w drużynie narodowej.

„Jest wiele”, zaczął, po tym, jak trochę wybierz dwa, oba koła sterujące: Bassen, kolega z Realu Madryt w latach 2005 i 2006, a Amaral, który przybył do zespołu brazylijskiego w 1995 roku, zwołanym przez Zagallo.

„To był żart ten bassesen. Był miłym facetem, dobrymi ludźmi, ale w piłce nożnej był bardzo zły.

„Byli też ludzie” – kontynuował w trakcie śmiechu, odnosząc się do byłych towarzyszy selekcji. „Amaral został zraniony piłką”.

Są to dwa przykłady, wymienione przez zjawisko, sportowców o niewielkiej jakości technicznej. Nazywany także „drewnianą nogą”, konsekrowanym wyrazem lub „gęstym”, słowem, które często słyszałem jako chłopiec, ale dzisiaj słyszę.

To ci piłkarze fan, w tym ty, czytelnik, uważa za smutny do widzenia. Wzbudzają chwile niedowierzania, gniewu, niezgodności, smutku, udręki. Gracze „to gorzkie”.

Dla każdej drużyny przeszli setki takich sportowców. Nie tylko małe, skromniejsze kluby wspinały się na nie. Wielkie też.

Aby pozostać w największych fanach Brazylii, gracze Flamenco mieli na przykład minimalne uznanie dla napastnika Val Baiano, bramkarza Alexa Muralha, pomocnika Waltera Minhoca i obrońcy Welinton.

Wśród Koryntian tęsknią za bramkarzem Johnny Herrera (Chilean), obrońcy Zelão i Guinei, pomocnika Defederico (Argentyńczyka) i napastnika Finazzi.

Fani Palmeiras cierpiały z powodu obrońców Jeci i Gladstone, pomocnika Jumara i pomocnika Rosembrick. São Paulo, wraz z obrońcami Lucão, Xandão i Paulão (pseudonimem Fainting, za zemdleniem w swojej prezentacji), pomocnik Carabali (Ekwadorian) i napastnik OA Pablo.

W rzeczywistości wszystkie okropne – zawsze lub w czasie, gdy byli w tych zespołach.

Stanowiłem jednak obronę nóg kijka.

Bez nich piłka nożna byłaby mniej zabawna. Nie byłoby niewiarygodnego utraty bramki, nie byłoby tak upokarzającego dryblowania. Nie będzie cunnonów, przebitych, potknięć, schodów na piłce.

Drewniane nogi dla drażniącej są zdrowe dla sportu, malowniczego i groteskowego.

Są zakorzenione w pamięci zbiorowej, a zatem można je uznać bez ironii, historyczne dziedzictwo piłki nożnej.