Badanie ujawnia, które dzieci najprawdopodobniej będą ulubieńcem rodziców

Badania wskazują, że oboje rodzice wolą córki od swoich dzieci i najprzyjemniejszych i posłusznych dzieci.

Nowe badanie sugeruje, że rodzice częściej traktują córki bardziej pozytywnie niż ich dzieci i wykazywać preferencje dla dzieci uważanych za przyjemniejsze i sumienne.

Analiza w biuletynie psychologicznym przeanalizowała dane z 30 badań dotyczących dotyczących 20 000 uczestników W Ameryce Północnej i w Europie Zachodniej, głównie białych. Śledczy ostrzegają, że wnioski mogą nie mieć zastosowania do innych grup demograficznych.

Naukowcy przeanalizowali dynamikę rodziny za pomocą danych z wywiadów, zapytań i obserwacji w domu. Badali takie czynniki, jak porządek urodzeń, płeć, temperament i cechy osobowości – takie jak przyjemna, sumienność, ekstrawersja i neurotyzm – oraz sposób, w jaki cechy te korelowały z zachowaniem rodziców. Korzystne leczenie było interakcjamówi inwestycje finansowe i poziom kontroli, jaki rodzice wywierali na swoje dzieci.

Co ciekawe, w badaniu stwierdzono, że przyjemne dzieci, które są bardziej prawdopodobnie spełnią wnioski I prezentowanie zachowań współpracy, może być łatwiejsze do zarządzania przez rodziców, co prowadzi do bardziej pozytywnej reakcji. Jednak naukowcy zauważyli, że ich analiza zidentyfikowała jedynie korelacje i nie określiła przyczyny istnienia tych standardów.

Badanie, którego współautor Alexander Jensen, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Brigham Young, podkreśla, że ​​preferencyjne leczenie odnosi się do zachowań takich jak Spędź więcej czasu z dzieckiemwykazać się większym uczuciem lub mieć z tym mniej konfliktów. Jensen podkreślił: „Nie chodzi o rodziców, aby kochać jedno dziecko i nienawidzić drugiego”.

Jensen ma nadzieję, że badanie zachęca rodziców do zastanowienia się nad tym, jak traktują swoje dzieci, zapewniając różnice postrzegane jako sprawiedliwe i uzasadnione. „Jeśli dzieci rozumieją, dlaczego są traktowane inaczej, różnice nie są ważne” – powiedział.

Przyszłe badanie ma na celu zbadanie, czy te preferencje pozostają w różnych kulturach i fazach życia, w tym w leczeniu rodzicielskim dorosłych dzieci.