Atut: Jego kontrowersyjne relacje z UE

Po nawiązaniu szczególnych i trudnych relacji zarówno podczas swojej pierwszej kadencji prezydenta USA, jak i podczas swoich wypowiedzi w okresie przedwyborczym, wrócił do Białego Domu, budząc oczywiste zaniepokojenie w Brukseli.

A to dlatego, że w przeszłości amerykański prezydent nie raz miał do czynienia zarówno osobiście z przywódcami europejskimi, jak i z głównymi kierunkami politycznymi UE. Zdaniem kilku analityków druga kadencja Trumpa w Białym Domu ma być bardziej radykalna niż pierwsza, co spowoduje większe napięcia także w stosunkach transatlantyckich.

Żądanie 5% budżetu obronnego

Jedną z głównych „cierni” w stosunkach powracającego do Białego Domu Trumpa z państwami europejskimi jest jego żądanie, które wyrażał podczas swojej pierwszej kadencji, dotyczące wkładu wszystkich państw członkowskich NATO, którego większość krajów europejskich posiada 5% swojego budżetu przeznaczonego na sektor obronny.

Rzeczywiście, podczas nadzwyczajnego spotkania NATO w 2018 roku w Brukseli prezydent USA zagroził nawet wycofaniem swojego kraju z sojuszu, jeśli jego żądanie, które wówczas ograniczało się do 4%, nie zostanie spełnione.

Oczywiście tak się nie stało, ale kwestia ta wróciła na stół dyskusyjny po jego reelekcji. Jednak europejscy przywódcy nie wydają się skłonni ich zadowolić. Już kanclerz Niemiec Olaf Scholz wydawał się kategorycznie sprzeciwiać się temu konkretnemu żądaniu. „Myślę, że lepiej skupić się na tym, na co NATO zgodziło się od dawna” – Soltz powiedział Focusowi w Internecie. Przypomina się, że obecnie państwa członkowskie NATO muszą inwestować 2% swojego PKB w wydatki wojskowe.

Według wyliczeń kanclerza Niemiec, gdyby cel zaproponowany przez Trumpa został przyjęty, oznaczałoby to, że wydatki obronne jego kraju osiągnęłyby rocznie 200 miliardów dolarów. euro. „Budżet niemieckiego kraju związkowego na rok 2025 wynosi około 490 miliardów dolarów. euro. Nie możemy dać tak dużo pieniędzy” – dodał Soltz.

„Rynek” Grenlandii

Do różnic między Trumpem a UE dołączyła ostatnio jeszcze jedna, dość zaskakująca

Ponieważ Grenlandia jest autonomicznym regionem Danii, a co za tym idzie terytorium UE, reakcja Starego Kontynentu nadeszła natychmiast: francuski minister spraw zagranicznych Jean-Noel Barot bardzo mocnym tonem odpowiedział Trumpowi, mówiąc, że UE nie pozwoli USA na zaatakować jego terytorium. Ze swojej strony kanclerz Niemiec Olaf Scholz, komentując wypowiedzi Trumpa, odpowiedział, że „zasada nienaruszalności granic europejskich obowiązuje wszystkie kraje, niezależnie od tego, jak małe są”.

Cła i presja inflacyjna

Kolejnym punktem tarcia w stosunkach USA-UE jest. Przy stratach w europejskim eksporcie szacowanych na 100 miliardów Euro, Komisja Europejska opracowała już alternatywne plany pokrycia strat.

Problemem dla UE będzie także ewentualne ponowne nasilenie presji inflacyjnej, głównie ze względu na energię, która po zmianie kierownictwa w Białym Domu ma stać się coraz droższa. Dalszy wzrost inflacji, napędzany cenami i kursem euro do dolara, może zatrzymać lub nawet odwrócić spadkową tendencję stóp procentowych euro. Zdaniem analityków połączenie tych czynników doprowadzi do recesji w UE i drastycznego ograniczenia wzrostu gospodarczego w Grecji.

Unia Europejska jest „gotowa do obrony swoich interesów gospodarczych, jeśli zajdzie taka potrzeba” – zapewnił europejski komisarz ds. gospodarki Valdis Dombrovskis po niedawnym spotkaniu ministrów finansów w Brukseli. Potencjalny konflikt handlowy miałby „znaczne koszty gospodarcze dla wszystkich, w tym dla Stanów Zjednoczonych” – dodał.

Przesłanie von der Leyen

Ale poza tym p. Dombrovskisa UE zareagowała na zapowiedzi Donalda Trumpa, który przemawiając na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos dał jasno do zrozumienia, że ​​Europa nie błaga o przychylne traktowanie ze strony USA.

Von der Leyen unikała bezpośredniej krytyki nowego prezydenta, podkreślała jednak wyraźne i ostre kontrasty z USA, podkreślając w szczególności zaangażowanie UE w paryskie porozumienie klimatyczne, z którego Waszyngton wycofał się po wyborze Trumpa.

„Europa nadal ma największy sektor handlu na świecie, a także najdłuższą średnią długość życia, wyższe standardy społeczne i środowiskowe oraz mniejsze nierówności niż wszyscy nasi światowi konkurenci” – podkreślił przewodniczący Komisji Europejskiej.

W przeciwieństwie do strategii energetycznej Donalda Trumpa „duży i atrakcyjny rynek” Europy jest przewidywalnym partnerem, stwierdziła von der Leyen. „W Europie dostajesz to, co widzisz. Gramy według zasad. W naszych ofertach nie ma ukrytych opłat.”

Niemiecki polityk nakreślił także plany reform, które mają zostać zaprezentowane w lutym, a których celem jest ujednolicenie rozdrobnionych rynków kapitałowych UE, ograniczenie biurokracji i pobudzenie przedsiębiorczości.

Przyszłość stosunków USA-UE

Wszystko to zwiastuje, że stosunki między UE a USA wchodzą w nową fazę, a łącząca je wcześniej nierozerwalna więź nie jest już tak silna. Wręcz przeciwnie, kwestie podnoszone przez Trumpa i kwestionowanie sojuszu z UE stwarzają nowe wyzwania.

Tak naprawdę nie brakuje głosów, że UE powinna teraz zainwestować w swoją autonomię, zapewniając sobie własne bezpieczeństwo w obliczu rosyjskiej inwazji na Ukrainę, a jednocześnie powinna stać się samowystarczalna energetycznie i silna dyplomatycznie .