Atlético potwierdza swoją pozycję lidera | Piłka nożna | Lekkoatletyka

Lider jest tylko jeden, a nie trzech czy dwóch, a jego imię to Atlético. W ostatniej chwili boisko Barcelony przestało być także zwyczajowym niedostępnym szczytem dla drużyny Simeone w ich nieprzerwanej karierze w lidze. On cholismo Wskrzesza za każdym razem, gdy śpiewa się dla niego requiem, na szczęście jednego szczęśliwego Atlético. Barça grała o zwycięstwo i praktycznie przegrała w ostatniej akcji, gdy gra trafiła w bramkę celnego Oblaka.

1

Iñaki Peña, Pau Cubarsí, Jules Koundé, Alejandro Balde, Iñigo Martínez, Fermín López (Dani Olmo, min. 63), Raphinha, Pedri, Marc Casadó (Eric García, min. 79), Gavi (Ferran Torres, min. 63) i Roberta Lewandowskiego

2

Jan Oblak, José María Giménez (Axel Witsel, min. 51), Clément Lenglet, Marcos Llorente (Robin Le Normand, min. 72), Javi Galán, Rodrigo De Paul, Giuliano Simeone (Nahuel Molina, min. 61), Pablo Barrios , Conor Gallagher (Koke, min. 61), Julián Alvarez i Antoine Griezmann (Alexander Sørloth, min. 72)

Cele
1-0 minut 29: Pedri. 1-1 min. 59: De Paul. 1-2 minuty 95: Sörloth

Sędzia Ricardo de Burgos Bengoetxea

żółte kartki

Witsel (min. 53), Le Normand (min. 76)

Choć Blaugrana wprowadziła się w tryb Mistrzów, tak samo rozpoznawalna, jak wtedy, gdy promieniejąco surfowała na fali przywództwa, zawsze powiększona w obliczu najbardziej wymagających wyzwań, w obszarach, którym przeciwnik zaprzeczała, a u siebie zaskoczyła ostatnim kontratak, jak zawsze lubił Simeone. Żadna drużyna nie dominuje w końcówce meczu lepiej niż Atlético. Konserwatyzm i czekanie nagrodziły Atlético w taki sam sposób, w jaki ambicja ukarała Barcelonę.

Lamine był nieobecny, bardzo otwarty po lewej stronie, natomiast Raphinha przesunął się na skrajną prawą stronę, aby zaatakować drużynę z najmniejszą liczbą zdobytych bramek w lidze. Co zaskakujące, dla kruchego Olmo nie było miejsca w drużynie, w której było dużo napięcia i na tyle odważnego w swoim odejściu, że wymagało to od Atlético doskonałego ćwiczenia w defensywie. Blaugrana obozowała na boisku przeciwnej drużyny, bardzo dynamiczna i intensywna, wytężona w pressingu i obiegu piłki, a zabrakło im jedynie strzału, aby zakończyć swoją dużą ilość gry przed bramką Oblaka. Chłopaki Simeone odetchnęli dopiero po kwadransie, kiedy Balde zjadł za nim długą piłkę, którą Giuliano próbował zagrać dla Griezmanna.

Barça musi dobrze rozpocząć mecze, aby lepiej je zakończyć po porażkach z Las Palmas i Leganés. Najlepszą wersją Barcelony była ta, w której zespół nie tylko naciskał, biegał i dośrodkował, jak to miało miejsce w przypadku Atlético, ale także kończył grę bramkami, często zdobytymi przez Lewandowskiego. Dopóki w polu karnym nie pojawił się Pedri, nie było możliwości przedostania się między środkowymi obrońcami Giménezem i Lengletem. Teneryfa przejął piłkę, poszybował ukośnie w stronę pola karnego, oparł się o Gaviego i szczęśliwie znalazł się twarzą w twarz Oblaka. Słaba kontrola Gaviego zakończyła się precyzyjnym uderzeniem Pedriego. Mecz toczył się bez przerwy wokół wewnętrznego, doskonałego technicznie, niezawodnego fizycznie, lidera Barcelony.

Bramka uspokoiła emocje kibiców Barcelony, którzy pozwolili sobie na chwilę odpoczynku po półgodzinie wielkiego zmęczenia i piłka trafiła pod nogi Atlético, które do tej pory bardzo często popełniało błędy po odgwizdaniu spalonego Iñigo. Martínez i Cubarsí. Baskijski środkowy obrońca był szczególnie przenikliwy, gdy spodziewał się strzału Juliána Álvareza po podaniu Galána. Barça była maksymalnie skoncentrowana w obronie, a ataki były agresywne, szybkie, z jednym i dwoma kontaktami oraz czyste ze względu na szerokość boiska. Gracze Barcelony odetchnęli w przerwie, a Fermín nie miał dobrej pozycji, aby wcześniej pokonać Oblaka. złamał Giméneza, którego zastąpił Witsel.

Zmiana zakłóciła system obronny Atlético. Gubernatorem był Pedri. Kanarek był wszechobecnym graczem na Montjuïc. Po porażce, która spowodowała porażkę sam na sam na otwartym boisku pomiędzy Juliánem Álvarezem i Cubarsím, bardzo dobrze rozegraną przez zawodnika Barcelony, nastąpiła asysta Raphiny, która wylądowała na poprzeczce Oblaka. Blaugrana wybaczyła, a Atlético zremisowało po kontrataku zakończonym przez De Paula po złym odrzuceniu przez Casadó. Ani wynik, ani zmiany początkowo nie zmieniły scenariusza meczu, którego motywem przewodnim był zawsze entuzjazm Barçy.

Chociaż Atlético broniło się i było w stanie podwyższyć na 1:2 po strzale Barriosa oddanym przez Peñę, Lewandoski nie trafił w bramkę po podaniu Ferrana, strzał Olmo minął bramkę palcem, a Oblack zredukował Raphinhę i Pedriego. Montjuïc czekał na bramkę Barcelony, ponieważ nalegał, był hojny i wytrwały, gdy w doskonałej fazie przejścia Sorloth strzelił gola na 1-2. , wiedział, jak przetrwać i wyczekiwać czasu w starciu z nieprecyzyjną Barçą, której nie można już wytłumaczyć jego golami, ale hojną, ale także niewystarczającą grą, aby obronić przywództwo w lidze.