Ani Ukraina, ani Norwegia: Hiszpania nie zakłada rezerwatu Ziemi, która postawiła Chiny w kontrolę

Ziemia rzadki to Grand Prix, którą każdy chce być na swoim terytorium, pod względem zasobów naturalnych i wydobycia. Chociaż rozmawiając o tym różnorodnym rodzaju minerałach, które obejmują tę koncepcję ziem rzadkich, zastanowią się bezpośrednio o cennym „białym złoto” -podstawowym licie dla baterii elektrycznych i paneli słonecznych -lub w niezbędnych silikonach -dla półprzewodników i mikroczystek,,, Jest wiele innych.

W rzeczywistości jest już taki, który miał już cios na stole geopolityki, ale dekady temu. W pierwszych barach i upale II wojny światowej, kiedy nazistowskie maszyny wojenne i inne armie europejskie zrozumiały potrzebę solidnych samochodów bojowych.

Tak bardzo, że skończyło się to jako rodzaj czeku dla Chin, głównego sprzedawcy tego zasobu w Niemczech i tamto. Ale Berlin stwierdził w Galicji (w regionach Barbanzy, Noia, Bergantiños, Xallas lub Valdeorras) i część gzymsu kantabryjskiego 90% całego Wolframium, który został wyekstrahowany w Hiszpanii.

Ta gwarancja zbroi przeszła przez ciemny minerał, który dziś jest używany do komponentów technologicznych, od lodówek, drukarek, paneli LCD do ekranów po telefony komórkowe, radary, a nawet pociski. Metal ten jest znany jako wolfram, w wyniku poddania pewnego procesu Wolframium (wolfram„Peido de lobo” lub fart wilka w galiinie).

Czy to jest wykorzystywane?

Należy jednak zauważyć, że w ostatniej dekadzie nastąpiła pewna reakcja projektów wydobywczych w celu wydobycia pożądanego Wolframio. Niektóre z nich nie są zwolnieni z kontrowersji. Na przykład, poza farmami galicjanami, w mieście salamanca w Barruecopardo lub w kopalni grillowej w Almoharín (Cáceres), jak stwierdzono Kilka lat temu.

Jednak niektóre z tych, które są uważane za główne rezerwy Wolframium w państwie hiszpańskim, nadal znajdują się na ziemiach galianów. Głównie w prowincji Ourense i w starej kopalni kory lousame, w regionie Noiesa. Zastosowano projekt Sacyr poprzez spółkę zależną, ceni się wydobycie, kontynuowanie eksploatacji tej strony, ale różne krytyki i skargi dotyczące środowiska i zbiorowych podmiotów w obronie ujścia ujścia i owoców morza władowanych raportami na temat wycieków metali ciężkich i firmy zakończyła Pozbycie się tego zasobu.

Został sprzedany dokładnie, do którego kontroluje druga wielka kopalnia galiana. Do firmy Galicia Tin & Tungsten, która ma jako jedyny udziałowca australijska grupa Rafaella Resources, jak zebrano w jej czasach .