A co jeśli kuchnia portugalska nie jest aż tak dobra? Ricardo Dias Felner, człowiek, który zjadł wszystko, odpowiada Danielowi Oliveirze
Podcast
Portugalczycy mogą nawet poprzeć twierdzenie, że ich odkrycia były w dużej mierze historią zbrodni, które pozostawiły jako wielkie dziedzictwo największy przymusowy międzykontynentalny transfer ludności. Mogą nawet tolerować obrażanie ich przez Vasco da Gamę czy Cristiano Ronaldo. Zawsze znajdą się tacy, nawet jeśli będą stanowić mniejszość, którzy pójdą za tą krytyką. To, czego Portugalczycy nie akceptują i w tym przypadku konsensus zbliża się do jednomyślności, to fakt, że narażają swoją gastronomię na ryzyko. Ricardo Dias Felner wyjaśnia zjawisko w ostatnim odcinku Zapytaj nie obraża w 2024 roku, zaostrzając apetyt na Wigilię
W lipcu 2015 r. niektórzy twierdzili, że jest gorzej. Ktoś odważył się napisać, że nasza kuchnia była faktycznie najgorsza na świecie. Znany brytyjski krytyk restauracyjny Giles Coren napisał w „The Times” największą obelgę, jaką Portugalczyk może usłyszeć. Reakcja portugalskich czytelników była jak tsunami nienawiści, pozostawiając obelgi, a nawet groźby śmierci. Na Twitterze Coren zapytał nawet, czy w tej sieci jest jakieś urządzenie umożliwiające uciszenie całego kraju, na tym polegał wirusowy wymiar oburzenia. Nie ma go w niemal wszystkich międzynarodowych rankingach. Bo słabo to sprzedajemy. I pewnie źle to sprzedajemy, bo z ustami pełnymi dumy myślimy, że samo się zrobi
Pięć lat później, gdy dziennikarz Ricardo Dias Felner napisał tekst o prowokacyjnym tytule: „A co by było, gdyby kuchnia portugalska nie była mistrzem świata?” W sposób racjonalny, beznamiętny i rygorystyczny pomogłem obalić kilka mitów na temat tego, co jemy. A przede wszystkim o tym, co obcokrajowcy myślą o tym, co jemy. Tak, to prawda, nie lubią tego. Większość uważa naszą kuchnię za umiarkowaną lub rozsądną. Niewielu widzi z tego powodu Portugalię. Wiele osób uważa, że jest mało urozmaicona, nudna i nieatrakcyjna.
To coś więcej niż wywiad, to mniej niż debata. To pełna sprzeczności rozmowa, w której ostatecznie liczy się zdanie gościa. Głównie o polityce, czasem o naprawdę ciekawych rzeczach. Projekt dziennikarski Daniela Oliveiry i João Martinsa. Grafika autorstwa Very Tavares z Tiago Pereirą Santosem i muzyką Mário Laginha. Subskrybuj (w , i ) i słuchaj kolejnych odcinków:
