Mango: „Jestem najlepszym bramkarzem w Brazylii” – 04/04/2025 – Sport

Były bramkarz Haílton Corrêa de Arruda, manga, zmarł we wtorek (8), w wieku 87 lat. Idol z Botafogo, Internacional, Nacional-Oru i Barcelona Eac, były gracz utworzony przez sport, miał niezwykłe zaklęcie dla Brazylijskiej Drużyny Narodowej w Pucharze Świata w 1966 roku, i nie ukrywał pragnienia powrotu do branży.

W wywiadzie dla Arkusz W 1975 r., Wkrótce po tym, jak był brazylijskim mistrzem w Gaucho Club, Archer, następnie 38 – Raport wskazuje, że wiek nie był w tym czasie tak pewien – mówił bez wstydu o rozważeniu najlepszego bramkarza w kraju, oceniał rywali pozycji – uprawniony do kanału w Valdira Peres – i wydostał szczegóły życia osobistego.

Sprawdź w całości wywiad.

„Jestem najlepszym bramkarzem w Brazylii” (manga)

Marco Antonio Rodrigues,
Specjalny korespondent

Twarz zdeformowana przez blizny, mulat, małe zęby, szerokie usta, 1,87 metra wysokości, 87 funtów masy, duże ręce (mniejsze palce są całkowicie krzywe z powodu kilku słabo uzdrowionych złamań), routing i zdezorientowany głos, mieszaninę gaucho i akcentów urugwajskich, to jest postać mistrzostwa Brazylijskiego: Haílton, 38 lat. (Mówią, że mają więcej), mango, bramkarza międzynarodowego lub „Mangle”, jak on woli się nazywać, najbardziej czuły pseudonim, jaki otrzymał, gdy grał w Nacional, Montevideo.

Skończyło się na bohaterze ze strachu. Bał się wyjść z gry z Cruzeiro. Gdyby internowanie przegrane w drugiej połowie (pierwsza to 0-0), krytyka byłaby gwałtowna, winowajcą byłoby to, że nie miał odwagi kontynuowania na boisku. Nazywaliby go nieustraszonym, nie wybaczając siniaka. Zna świat piłki nożnej i został nazwany tchórzem. Niepowodzenie na Mistrzostwach Świata w Anglii w 1966 roku, przypadek łapówki, gdy był bramkarzem Botafogo, przed decyzją z Flamengo. Podczas przerwy meczu, przed wczoraj, pomyślał o tym wszystkim i postanowił grać.

„Kontaktłem, pomimo lekarzy”

19 minut do pierwszej połowy opuścił mały obszar, aby przechwycić krzyż Roberto Batata i poczuł, że stary siniak: lewy mięsień pachwiny nogi został rozszerzony. W szatniach, w drugiej połowie musiał się oprzeć lekarzom, kłócić się, rzucić koszulę na podłogę, groził walką na boisku i dostał:

„Pierwszy lekarz powiedział, że nie mogę kontynuować, mięsień był całkowicie otwarty i nie miałbym siły, by znosić ból. Powiedziałem, że nie czuję niczego i że mogłem grać. Wtedy drugi lekarz (Międzynarodowy ma sześć) również zabroniono kontynuowania, ale nie mogłem opuścić drużyny. Nie ten Schneider, nie dobry bramkarz.

„Chciałem nawet wziąć zastrzyk”

Manga jest rozjaśniona na kanapie swojego mieszkania w pobliżu centrum Porto Alegre. Minęło 24 godziny w niedzielę i pomimo bólu, który odczuwa w swoim udzie, nalega na recenzję w telewizji, wszystkie rzuty gry. Na zewnątrz, przy wejściu do budynku, pomimo interwencji dwóch radiopatrulhów, tłum nie poddaje się i nadal krzyczy, euforycznie, jego nazwa. Tak jak się stało przez pięć minut, prawie pod koniec gry, kiedy wszyscy w Beira-Rio krzyczeli, zachęcając go:

„Miałem siłę, aby nie słuchać. Bałem się. Nie mogłem odwrócić tej myśli, ponieważ rejs ciągle atakował. Nie czułem więcej bólu. Lekarze nie wiedzieli, jak mogę grać do końca, z niepokojem w pachwinie. Bardzo delikatne miejsce. I spójrz, nie wziąłem żadnego zastrzyku.

„Widzę cechy, a nie dobrych bramkarzy”

Mango, mimo że zrobił co najmniej cztery wielką obronę. W jednym z nich, który spowodował majaczenie wśród fanów, wspiął się ze słomką i trzymał piłkę w powietrzu, używając tylko lewej ręki:

„To nie był ekshibicjonizm. Chodzi mi o to, że nie mogłem skakać obu nóg i złapać piłkę na obu dłoniach. Nie miałem wzmocnienia na lewej nodze, a pozostało jedyną rzeczą, aby utrzymać jedną.

Nie chce powiedzieć nazw „dwóch innych bramkarzy z cechami”. Niezwykle próżne, Manga mówi o swoich cechach, tytułach, które dostał, kariera zwycięzcy i atakuje najlepszego bramkarza w Brazylii w 76:

„Valdir Peres, który wygrał wszystkie najlepsze nagrody roku, stracił tylko w mistrzostwach brazylijskich 33 bramek. Bramkarz, który przyznał 33 bramki w 27 meczach, nie może być najlepszy. [Na verdade, Valdir sofreu 21, o que Manga desconhece]. Uznałem tylko 12 na 30 meczów, mniej niż jedną bramkę na mecz, byłem najmniej wyciekającym bramkarzem w kraju. We wszystkich klubach, które mijałem, zgromadziłem tylko tytuły. W Urugwaju, Nacional, po przegraniu wielu lat z rzędu do Peñarol, skończyło się na 14 tytułów za 4 lata, czas mojej trwałości. W Botafogo byłem czterokrotnie mistrzem Rio, a teraz, w ciągu zaledwie jednego roku i trzech miesięcy Internacional, dostałem trzy tytuły: dwa Gauchos i Brazylijskie Mistrzostwa. „

„Ukończyłem sylwetkę, niosąc torby”

W wieku 17 lat zaczął grać w sporcie Recife, aby pomóc ojcu, biednym żeglarze, bez zasobów, który ledwo wygrał. Utworzył swoją sylwetkę, pomagając mu nosić i rozładowywać torby z jedzeniem. Potem szybki sukces w sporcie zabrał go do Botafogo z Rio, gdzie miał dobre czasy, dopóki Brazylia przegrała Puchar Świata w 1966 roku, a wynikające z tego niedowierzanie zmieniło karierę mangi, która grała w Montevideo Nacional. W czerwcu ubiegłego roku, po naleganiu Koryntian na zatrudnienie go w niskiej cenie [a moeda uruguaia ia-se desvalorizando-se]zgodził się na przejęcie przez Inter:

„Po prostu nie poszedłem do Koryntian, ponieważ dwaj bracia Matthew walczyli, kiedy nadszedł czas, aby mnie zatrudnić. Jeden chciał dać pieniądze National, a drugi nie. Zrobili inne spotkania, ale ostatecznie się poddałem, na szczęście przyszedłem do Internacional, doskonały klub!”

Żonaty 15 lat temu, ojciec dwojga dzieci, Mango nie zna żadnych działań niż piłka nożna, filmy w telewizji po południu (nie można spać w ciągu dnia). Nie pij ani nie pal, i jak spacery po ulicach Porto Alegre:

„Mogłem tylko osiągnąć tę fizyczną formę z poświęceniem. Bardzo lubię piłkę nożną. Te dwa piłki, które wziąłem w kopnięcia Nelinho, to nie był przypadek. To wynik treningu fizycznego. Trenuję, dopóki nie jestem zraniony. Mówią, że jestem stary, ale grałem w 81 meczach w tym roku, jedyny, który dostał to, nadal będę grać przez wiele pięciu lat, przynajmniej. Czas.”

Spośród wszystkich brazylijskich mistrzów dla Internacional, Manga ma specjalne upodobanie do „Gringo”, centralnego Figueroa Beque, lidera na boisku i poza nią, największym graczem, którego spotkał w swoim życiu, do którego można porównać tylko Nilton Santos.

„Ponieważ Figueroa nigdy nie widział tego samego. To najlepszy gracz obrony, którego poznałem. Nie mówi o złym słowie, nie krzyczy z nikim. I jak gra… Nilton Santos również był duży, mógł je porównać, ale to Gringo i jest bardziej kompletny. Jest idealny w wszystkim: kopnięcia, marki, biegu, głowa i mieć wielką opanowanie piłki.

Zwycięstwo Internacional usunęło pewne ranne rany kariery. Wracając do Brazylii, mówi, że udało mu się być świetnym bramkarzem:

„W 66 roku byłem niesprawiedliwie poświęcony. Nie grałem dobrze, to prawda. Nie udało mi się, że Brazylia ustanowiła przeciwko Węgrzemu. Rozpoznaję wszystko. Ale w tej selekcji nikt nie był w porządku. W momencie decyzji o wakatach, Gérson miał ból, Altair miał ból, Gilmar również. Wszyscy czułem się w trudnej sytuacji. Nikt nie byłby w stanie umrzeć w bramce”.

Jego kontrakt wygra dopiero w grudniu przyszłego roku, nie lubi mówić o gotówce ani pozwolić prasie na opublikowanie jego pensji.

„Moja żona kontroluje moje zyski i wydatki, musi wiedzieć”.

W tej chwili International to klub, który najlepiej płaci w kraju. Figueroa, Lula, zawarł dobry kontrakt. Mango już myśli o uczestnictwie zespołu w Pucharze Libertadores, w przeciwieństwie do Paulistas i Cariocas, którzy zostali pominięci. Ma duże doświadczenie w tym Pucharze, był mistrzem świata międzybube dla National:

„I być może intern może być mistrzem świata. Mamy warunki. W Ameryce Łacińskiej nie ma drużyny tak dobrze uzbrojonej jak nasz”.