Murat Getkin na etapie: Trump może dać więcej miejsca dla Erdogana

„Jeśli dzisiaj odbyły się wybory, doceniam to, że kandydat opozycyjny – cokolwiek to jest – może być jego kolejnym prezydentem”, powiedział wiodący turecki analityk, wiodący turecki analityk, powiedział w „Vima”, Murat Getkinopisując wybory w czasie „medycyny” w swoim kraju pod kątem napięć politycznych.

„Ale prezydent nie chciałby wywołać wczesnych wyborów, zanim uda mu się złagodzić kryzys finansowy lub otwarte poparcie pro -Kurdowskiego DEM,„ Weteran ”dziennikarza dodaje jednocześnie, że obojętność Donalda Trumpa na jakość Donalda Trumpa.

-Po pierwsze, najnowsze wydarzenia koncentrujące się na Imamoglou stanowią konstytucyjne przekierowanie lub po prostu potwierdzają długoterminowe praktyki niekonstytucyjne w tym kraju? Czy demokracja jest naprawdę zagrożona w Turcji?

„W przeszłości widzieliśmy podobny incydent, kiedy kandydatura obecnego prezydenta Tayyipa Erdogana została zablokowana pod koniec lat 90. przez sąd orzekający, że zakazał mu udziału w polityce. Nie był w stanie wejść do parlamentu w wyborach w 2002 r., Chociaż Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP), którą założył, wygrał wybory i utworzył rząd. W 2003 r. W 2003 r. W 2003 r. W 2003 r. W 2003 r. W 2003 r. W 2003 r. W 2003 r. W 2003 r. W 2003 r. Być w 2003 r., W parlamencie, być w stanie być parlamentem i stać się parlamentem i stać się parlamentem i stać się parlamentem i stać się parlamentem i stać. Premier Turcji.

Sprawa ma różnice. Po pierwsze, istnieje szereg spraw sądowych przeciwko niemu, które są w ciąży z możliwością jego politycznego zakazu, odkąd po raz pierwszy wygrał Metropolitan Burmor of Constantinople w 2019 r. W imieniu oficjalnej opozycji. Zwycięstwo ponownie w 2024 r. Było oczywiste, że zapewnił popularne poparcie i współczucie, aby przeciwstawić się Erdoganowi w następnych wyborach prezydenckich.

Demokratyczne życie w Turcji zawsze miało wzloty i upadki, to nie pierwszy raz, kiedy zaobserwowaliśmy coś podobnego. Różnica polega na tym, że tym razem rząd nie jest skonfrontowany ze spontanicznymi masami. Główna opozycja promuje zorganizowany i prawny opór. „

-Nie widzisz tego wstrząsu społecznego o elementach transformacji społecznej i genu ZKtóre pionierzy mobilizacje mogą zostać przewoźnikiem zmian?

„Myślę, że bardzo trudno byłoby utrzymać tego rodzaju spotkania. Nie jest to rewolucja, którą obserwujemy. To silna fala protestów. Uważam, że demonstracje dla Imamoglou pokazały, że„ strach przed ulicą ”, który opozycja miała, po demonstracjach w Guezie w 2013 r., Została„ złamana ”. Ale jego areszt nie jest jedyną przyczyną bieżącej gorączki.

Jest to połączenie ogólnej reakcji na długie irytujące akumulacje decyzji sądowych, które są uważane za upolitycznione, aż do kosztów utrzymania, które doprowadziły do ​​kryzysu finansowego. Na przykład anulowanie stopnia Imamoglou była spadkiem, która przepełniła szkło dla studentów. Byłoby jednak przesadą zakończenie transformacji społecznej, opartej wyłącznie na demonstracjach dla Imamoglou. „

-Jakie czynniki będą niezbędne dla krótkoterminowych i średnich wydarzeń w kraju?

„Gospodarka jest wiodącym czynnikiem dla wszystkiego. Możemy również dodać politykę rozbrojenia PKK. Może rozpocząć prawdziwą transformację, jeśli się powiedzie. Oba są ściśle powiązane z planami prezydenta Erdogana, aby móc ponownie wybrać prezydenta”.

– Czy Imamoglu w końcu przegapił okazję do bycia kandydatem w nadchodzących wyborach prezydenckich? Kto może być kandydatem do CHP? Czy Erdogan może wygrać?

«Jeśli Imamoglou zostanie całkowicie wykluczony, Mansus Yavas, Metropolitan Burmor Ankara, będzie kolejnym oczywistym celem. Jeśli w Yavas pojawi się podobna blokada, Ozel może być kandydatem. Ale teraz wszystko to jest otwarte na spekulacje. „

-Prawdopodobnie jest to, że burmistrz Ankara Mansour Giavas został wykluczony przez rasę prezydencką, Partia Ludowa Republikańska jest uważana za nielegalną, skargi na oszustwo w wyborach wewnątrzpartyjnych w 2024Salahattin Demirtas?

„Wszystko jest możliwe na papierze, ale w praktyce nie jest to łatwe, jak pokazała ostatnia fala protestów. Ale tak, nie można wykluczyć szans na powyższe”.

-Czy wczesne wybory mogą być wyjściem z tego kryzysu politycznego, czy nie? Czy jest to scenariusz, który prezydent Erdogan może wybrać?

„Wybory były w Turcji z czasem na napięcia polityczne. Erdogan nie chciałby wczesnych wyborów, zanim uda mu się złagodzić kryzys finansowy lub otwartego poparcia dla DEM”.

-Jakie partie korzysta z ostatnich wydarzeń? Wyborcy AKP milczą. Czy pan Erdogan traci poparcie, czy nie? Czy odsetek niezdecydowany? Gdyby w tej chwili były wybory, kto by zwyciężył?

„Jeśli wybory odbyły się dzisiaj, doceniam to, że kandydat opozycji – cokolwiek to jest – może być kolejnym prezydentem Turcji. Ale jeśli zadasz to samo pytanie, nie mogę być tak pewny. Teraz wydaje się, że CHP skorzystał więcej z około 3% wzrostem. W Turcji te wiatry mogą się szybko zmienić.

Na przykład, gdy Assad został obalony w Syrii, a Ankara zmodernizował swoje stosunki z Damaszkiem, w zamiarze głosowania, AKP przybył na pierwszą stronę. Trwało to tylko dwa miesiące. Teraz CHP nadchodzi pierwsza impreza. Może to zmienić się ponownie w zależności od możliwych osiągnięć. „

– Czy wewnętrzne rozwój w Turcji zatrzymają negocjacje z Europą w zakresie współpracy obronnej?

„To jest ironia. Kryzys zaczął już wpływać na stosunki polityczne z UE, ale nie mogę powiedzieć tego samego o współpracy bezpieczeństwa i obrony, jeśli chodzi o rozwiązywanie Rosji i imigracji. Pytasz, zależy od poziomu hipokryzji europejskiej polityki”.

-Jaki jest dokładnie wpływ Donalda Trumpa na krajową politykę turecką?

„W pewnym sensie odnosi się do kontynuacji wsparcia USA w rozszerzeniach PKK w Syrii. W międzyczasie nie są one wykluczone. Ankara chce rozbroić PKK, z możliwością włączenia go do tureckiego życia politycznego. Waszyngton chce to samo zrobić z Hamasem w Gazie. Kolejne jest to, że Trump nie jest szczególnie zainteresowany cechą demokracji, tak jak długo służył amerykańskim zainteresowaniom, a może to dawać Erd.

Jednak rzeczywisty wpływ Trumpa może dotyczyć tureckiej polityki zagranicznej. Nie chodzi tylko o Turcję z oczekiwaniami w USA, istnieją również oczekiwania w USA. Na przykład te związane z Irene Azerbejdżanem-Armenia, które obejmują politykę Rosji i Iranu, bezpieczeństwo Morza Czarnego, która dotyczy zarówno Rosji, jak i Ukrainy, możliwej współpracy w Afryce, w konkurencji z Chinami, Azją Środkową, rzadkimi GAES. „