Flying Flapjack: prawdziwy latający spodek, który mógł zmienić wojnę światową

O Latający flapjack To był pierwszy latający spodek na świecie. Wykonane w celu zrewolucjonizowania technologii II wojny światowej. Tylko to nie dotarło na czas. Dzięki temu zapomniano. Ale nie było odpadów technologicznych. Teraz VTOL dziękuję.

Em 1930, Charles H. Zimmerman (1908–1996) wziął kursy inżynierii elektrycznej i samolotów na University of Kansas (USA).

Zimmerman miał niezwykłe zdolności do tworzenia samolotów i dołączył do Krajowego Komitetu Doradczego ds. Aeronautyki (NACA) i SHACT VOGHT Aircraft.

Jedną rzeczą, która wzbudziła szczególne zainteresowanie, była idea samolotów na dysku – to, co jest najbardziej znane jako Latające rekordy.

Jak pamięta, szwedzki naukowcy i filozofowi początkowo myśleli okrągłe skrzydła Emanuel Swedenborgktóry przewidywał statek eliptyczny w 1714 r. Jednak projekt ten nigdy nie przekroczył fazy projektowej.

Zimmerman, który zawsze marzył o budowie okrągłego samolotu skrzydła, zmaterializował ideę Szwecji; Dzięki prezentowi od marynarki wojennej.

Po serii wewnętrznie nieudanych prób, obrona USA udzieliła Vaited kontrakt na zbudowanie pełnego prototypu latającego, wyznaczonego Vought V-173 – spopularyzowane jako Latający flapjack.

Celem było stworzenie nowego samolotu bojowego, z potencjałem szybkim, który był odpowiedni do operacji opartych na samolotach.

To był tak odważny pomysł, że cały projekt został rozważony Ultrassecreto. Dzięki tajemnicy wokół tego samolotu Flying Flapjack obserwacje stworzyły serię raportów o obserwacji UFO.

Wykonano inauguracyjny lot V-173 23 listopada 1942 r.

V-173 był imponujący z jego 7,1-metrowym skrzydłem/kadłubem wbudowanym drewnem i materiałem oraz kadłubem o długości 1 211 kg; docieranie do Maksymalna prędkość w powietrzu 222 km/on jest autonomią 322 km.

Jak opisuje nowy Atlas w latach 1942–1943, V-173 Leciałem 190 razy.

Jako „broń wojenna” V-173 miał zdolność do robienia ciasnych krzywych dzięki okrągłym skrzydłem, które sprawiło, że był ultra-manobrable. Na innych „frontach” może być również Niezwykle stabilne i kontrolowane.

Ale Stany Zjednoczone potrzebowały więcej

Chociaż V-173 był bardzo obiecujący, nie było to tak naprawdę wojownik wojenny, którego potrzebowały Stany Zjednoczone.

Dlatego w 1944 r. Marynarka wojenna zamówiła Vought xf5u latający flapjack -Ulepszona wersja V-173, zaprojektowana tak, aby była prawdziwą płaszczyzną bojową.

XF5U miał tę samą okrągłą i niską, likwidualną strukturę, jak jego poprzednik, ale tak było większe, silniejsze i bardziej zaawansowane wydajność.

Ostatnie latanie Flapjack, z rozpiętością skrzydeł 9,85 metra, może nosić armaty, bomby lub zbiorniki startowe.

Chociaż XF5U nigdy nie wykonał dużych lotów (tylko w małych testach), szacowana maksymalna prędkość wynosiła 684 i 885 km/hz zasięgiem około 1600 km.

Wojna się skończyła (ze snem latającego spodka)

Ale XF5U nigdy nie był gotowy II wojna światowa. Koniec wojny również podyktował koniec wysiłków na rzecz zakończenia rewolucyjnego samolotu.

W 1947 r. Zakończono tylko jeden prototyp, ale projekt nadal miał problemy. To wzbudziło obawy dotyczące bezpieczeństwa lotu i, jak mówi New Atlas, plan przenosi projekt Connecticut do bazy sił powietrznych Edward w Kalifornii.

Jednak samolot był zbyt szeroki, aby był transportowany drogą i nie można go było zdemontować. Ponieważ alternatywą było wysłanie go do Kalifornii przez kanał Panamski (a ponieważ samolot nawet nie miał okazji) Pomysł został rozpadł. Projekt został anulowany 17 marca 1947 r.

Jak pisze New Atlas dla tak dziwnego samolotu, Flupjack Flying miał równie dziwny koniec. Gdybym był gotowy kilka lat wcześniej, mogłoby to zrewolucjonizować wojnę lotniczą podczas II wojny światowej.

W tym czasie marynarka wojenna spanikowała. Była wielka powojenna presja, aby drastycznie obniżyć wydatki wojskowe. Jedyny prototyp XF5U został wysłany do zniszczenia bez ceremonii.

V-173 nie powiodło się. Budowa jego skrzydeł była tak silna, że ​​marynarka wojenna nie mogła go zniszczyć. Jednak latający spodek został ostatecznie przekazany Smithsonian Institute i jest obecnie wystawiony na Frontiers of Flight Museum w Dallas w Teksasie.

Pomimo tego wyniku, Nie było odpadów technologicznych. Wizjonerski Zimmerman kontynuował pracę w serii koncepcji samolotów – które obecnie pozwalają na istnienie rewolucjonistów VTOL i STOL.