Oskarżeni między prawem a polityką – 28.03.2025 – Demétrio Magnoli

W dyktaturze losem przegranych jest więzienie lub śmierć. W demokracji jest to przyszła okazja do powrotu do rządu. Główna cnota systemu demokratycznego polega na tym: konkurencja między elitami politycznymi wyklucza wykorzystanie przemocy, chroniąc społeczeństwo przed spektrum wojny domowej. Stąd wolności publiczne, niezależność sądownictwa i podporządkowanie organów uzbrojonych do władzy cywilnej. W świetle takich koncepcji Bolsonaro i jego stwory oskarżone o zbrodnię o planowanie zamachu stanu.

Nigdy, od czasu odroczenia, Sąd Najwyższy stanął przed tak istotnym postępowaniem karnym. Oskarżeni wiedzą, że waży przeciwko nim skałę nieuniknionych dowodów. Pozostaje odwołanie się do klasycznego skrótu popisywania się jako ofiary prześladowań politycznych. Strategia opiera się na odchyleniach sądowych STF, które preferują łatwą popularność rygorów należytego procesu prawa.

Najwyżsi sędziowie, którzy raczej skłonił się do testamentu Sergio Moro, dali Alexandre de Moraesowi rolę szeryfa generała demokracji. W jego poprzednim wcieleniu, od SP Sekretarza SP, Moraes był związany „faszystowskim” po lewej stronie. Od czasu, gdy stała się relacją uprzejmej ankiety na temat fałszywych wiadomości i niedemokratycznych czynów, lewica przemieniła wczoraj „faszystę” do bohatera ludu. Jego przygody prawne oferują oskarżonym jedyną okazją do zakwestionowania przewidywalnego wyniku działań karnych.

Moraes nie jest „naturalnym sędzią”: stał się sprawozdaniem za arbitralną logikę dochodzenia. Nie jest też uzasadnionym sędzią: jest potencjalną ofiarą planowanego początkowego aktu przychylności zamachu stanu. Kiedy odrzuca ogłoszenie swoich przeszkód, Sąd Najwyższy zapewnia pozwanym mimowolne przysługę.

To nie jest jedyny. Przechodząc do demagogicznego pojęcia „wzorowej sprawiedliwości”, najwyżsi sędziowie potępili przydatnych idiotów deprecjacji w stolicy federalnej na hiperboliczne karę do 17 lat więzienia. Dzisiaj, w obliczu dylematu ustalonego przez próby Bolsonaro i caterva, dyskretnie zaczynają wzywać wyjątkowe wzory mające na celu zmniejszenie wyroków skazanych.

Jest więcej. Większość mniejszych oskarżonych z 8 stycznia została skazana przez STF Full. Dzięki jednak kolejnym poszczególnym zwrotowi sądu, wiodący rdzeń fabuły zamachu stanu będzie wypróbowany tylko przez pierwszą klasę. W czasach prawdy STF potyka się na świetlistych płytach, z którymi ozdobił własną trasę.

Oskarżeni przegrali inauguracyjną bitwę polityczną. Niepowodzenie demonstracji Bolsonarist Copacabany potwierdza, że ​​ulice już ich nie wspierają. Ale haniebna obecność gubernatora Paulisty, Tarcísio de Freitas, oświetla historyczne skrzyżowanie: niezdolność prawa do oczyszczania oszustów.

Jest to kluczowy węzeł demokracji brazylijskiej. W ciągu dekady poprzedzającej zamach stanu z 1964 r. Prawo przywódcy mieszkańcy pomnożyli wizyty w koszarach. Kieliki rozwijają tę starożytną wątek naszej republikańskiej tradycji. Działanie przestępcze przeciwko Bolsonaro i jego obywatelskiemu przebieranie się stawia przywódców takich jak Tarcisio, Zema, Caiado i Ratinho Júnior w obliczu polarnej alternatywy: oskarżonych lub demokracji? Odpowiedź na to pytanie, tym bardziej, że wyrok STF wskazuje na stan zdrowia naszego systemu demokratycznego.

Link prezentu: Podobał ci się ten tekst? Subskrybent może wydać siedem darmowych trafień z dowolnego linku dziennie. Po prostu kliknij F Blue poniżej.