Badanie stulatków: co jest wspólne dla wszystkich długowieczności?

W badaniu wzięło udział 19 hiszpańskich stulatków w wieku od 100 do 107 lat, w tym 16 kobiet. Wszyscy byli stosunkowo zdrowi, bez oznak demencji starczej lub obniżonej inteligencji, i wszyscy zachowali funkcjonalną niezależność, tj. byli w stanie zadbać o siebie pomimo swojego wieku. Po przeanalizowaniu danych z wywiadów z tymi osobami, badacze zidentyfikowali cechy osobiste wspólne dla wszystkich uczestników. Naukowcy pogrupowali je wszystkie w 6 kategorii.

Pierwszą z nich jest witalność, czyli miłość do życia i energia. Wszyscy byli bardzo aktywni przez całe życie, zawsze pracowali, kochali swoją pracę, nie rezygnowali z niej aż do starości i utrzymywali aktywność fizyczną i intelektualną po przejściu na emeryturę. Nie lubią być pomijani, chcą być zaangażowani we wszystko i wykorzystują każdą okazję do wyrażenia siebie.

Druga kategoria to przyjemność z interakcji z innymi ludźmi. Osoby długowieczne nie lubią być same i chętnie wchodzą w interakcje i utrzymują bliskie relacje z krewnymi, przyjaciółmi i tymi, którzy im pomagają. Sami kochają i czują się kochani i chętnie pomagają innym, nie prosząc o nic w zamian.

Trzecia kategoria to obowiązek i odpowiedzialność. Longshoremen zawsze byli bardzo uczciwi, przyzwoici i starali się dobrze wykonywać swoją pracę. Byli cenieni w swojej pracy, bez względu na to, czym się zajmowali – sprzątaczami, pasterzami czy nauczycielami.

Czwarta kategoria to niezależna opinia i osąd. Ludzie długowieczni zawsze szli własną drogą, zarządzając własnym życiem i robiąc to, co uważali za konieczne. Wyróżniali się praktycznością i trzeźwym podejściem.

Piątą kategorią jest motywacja intelektualna. Osoby długowieczne lubią aktywnie wykorzystywać swój intelekt – lubią czytać, rozwiązywać krzyżówki, układać puzzle itp. Pozostają ciekawi do późnej starości, tj. są zainteresowani nowościami, chcą znać najnowsze wiadomości i lubią podróżować. Lubią się uczyć i rozwijać.

Szósta kategoria to pozytywne nastawienie. Niekoniecznie jest to optymizm czy ogólny radosny nastrój, ale raczej poczucie wdzięczności za to, że żyjemy, że możemy cieszyć się życiem pomimo wszystkich jego trudności, dostrzegać dobro w każdym dniu i cieszyć się nim.

Jak zauważyli badacze, wszyscy długowieczni ludzie wyróżniali się również stabilnością psychiczną – nigdy nie poddawali się w obliczu trudności, a potem stawali się silniejsi – oraz niezwykłą inteligencją. To ich wrodzona zdolność do abstrakcyjnego myślenia, wyciągania wniosków i szybkiego uczenia się pomogła im żyć tak długo i szczęśliwie.