Matka wcześniaka: cuda działy się na naszych oczach

Przedwczesny poród

„Po narodzinach wcześniaków czekało nas jeszcze wiele prób, zmagań i triumfów. Cuda działy się na naszych oczach” – zaczyna Veronika, matka bliźniąt.

Sześć lat temu Veronika rozpoczęła przedwczesny poród w dwudziestym czwartym tygodniu ciąży. Mówi, że zdała sobie sprawę, że to się zaczęło, ale starała się odepchnąć od siebie myśli o najgorszym scenariuszu, czyli utracie dziecka.

Kilka godzin po pierwszym skurczu, o 23:00, bez pięciu minut, Veronika urodziła swoją pierwszą córeczkę, Vilte, ważącą zaledwie 500 gramów.

„Kątem oka widziałem, jak Wilma jest wyprowadzana z oddziału porodowego w otoczeniu dużej grupy personelu medycznego. Dwadzieścia minut później urodziła się Ieva i ona również została przewieziona do neonatologów. Kilka minut później położono ją na mojej klatce piersiowej, owinięto rurkami i zapakowano w worek termoregulacyjny” – powiedziała Veronika, która pamięta ledwo słyszalny płacz swojej córki, który bardziej przypominał pisk myszy.

U Vilte zdiagnozowano dysplazję oskrzelowo-płucną

Plungka mówi, że stan Vilte w tamtym czasie był ciężki. Oprócz niewydolności oddechowej, dziewczynka urodziła się z całym „bukietem” innych chorób: Przewlekła Noworodkowa Choroba Płuc, Noworodkowy Zespół Oddechowy, Hiposmia Wewnątrzmaciczna, Wrodzone Zapalenie Płuc, Żółtaczka Noworodkowa, Niedokrwistość, Zaburzenia Metabolizmu Fosforu i Fosfostazy, Otwarty Przewód Tętniczy, Retinopatia i Zmiany Naczyniowe Siatkówki, Wrodzone Zakażenie Cytomegalowirusem, między innymi.

„Ze względu na wcześniactwo, płuca Wilmy były niedojrzałe, więc lekarze wykonali chirurgiczne zamknięcie przetrwałego przewodu tętniczego, aby zmniejszyć jej zapotrzebowanie na tlen. Niestety doszło do komplikacji: lewe płuco zapadło się, zapotrzebowanie na tlen wzrosło i pojawiło się zapalenie płuc” – wspomina Valančienė trudne przeżycie swojej córki.

Veronika mówi, że lekarze zastosowali wszystkie możliwe metody leczenia dysplazji oskrzelowo-płucnej Vilte: 52 dni sztucznej wentylacji płuc, terapię CPAP i tlenoterapię przez kaniule HF. Później podjęto próbę podawania tlenu podaż przez maskę.

„Po konsultacji z lekarzami na temat tego, jak opiekować się Vilte w domu, otrzymałem skierowanie na refundację szpitalnego aparatu tlenowego, ale nie byłem z tego zadowolony, ponieważ wtedy Vilte nie byłaby mobilna. Później znalazłem firmę o nazwie Oxygen Systems, która wypożyczyła mobilny aparat tlenowy. Wraz z lekarzem prowadzącym, po przetestowaniu urządzenia, zostaliśmy wypisani do domu”, mówi Plunger, dodając, że Vilte potrzebowała tlenu w domu przez około dwa miesiące.

V.Valančienė, która sama studiowała medycynę, mówi, że nie mogła nie podziwiać metod leczenia, profesjonalizmu i pracy zespołowej personelu Oddziału Intensywnej Terapii Klinik w Kownie.

„Zawsze miałem zaufanie do lekarzy i personelu pielęgniarskiego w klinikach w Kownie. Wykorzystują oni całą swoją wiedzę i praktykę w leczeniu małych mieszkańców Litwy. Rzeczywiście, wysiłki, wiara, wola i profesjonalizm nas wszystkich dokonały cudu!” – Veronika, matka bliźniaków Viltė i Ieva, jest przekonana.