Sarney: „Byłem prezydentem oznaczonym, aby zostać zeznanym” – 14.03.2025 – Power

Ma lekko drżące dłonie i delikatny głos. Wraz z pielęgniarką były 94-letni prezydent idzie z trudem. Drugie wąsów, obszyte ostrożnie, są całkowicie białe.

Z drugiej strony jego rozumowanie pozostaje ostre, a także duch pojednawczy. W salonie jego domu w Brasilia, ozdobionym obrazami artystów takich jak i lub na dużym balkonie, skąd widzicie jezioro Paranoá, Sarney często przyjmuje przyjaciół z najbardziej różnorodnych widm politycznych, od prezydenta (PT) po byłego prezydenta ().

Zanim pojawił się raport, aby przeprowadzić z nim wywiad, późnym popołudniem siódmego, Sarney rozmawiał telefonicznie do byłego prezydenta Urugwaju. Sanguinetti powiedział mu, że zamierza udać się na wydarzenie hołdu dla polityka Maranhão w sobotę, 15 w Brasilii.

15 marca 1985 r., Wraz z hospitalizacją, szef płyty wybranej dwa miesiące wcześniej w Electoral College, od Sarney zależy od prezydencji. Wyobraził sobie, że Tancredo zajmuje stanowisko kilka dni później, ale po siedmiu operacjach przyjaciel Minas Gerais zmarł 21 kwietnia.

Wraz z całym ministerstwem wybranym przez Tancredo Sarney powinien poprowadzić przejście do demokracji. „Byłem prezydentem oznaczonym, aby zostać obudowanym, podobnie jak wiele innych w historii Brazylii” – powiedział.

W wywiadzie mówi, że żałuje krytyki Juscelino Kubitschka, przypomina kryzys, jaki miał w latach 80. i komentarze na temat oskarżeń o faworyzowanie posłów o zatwierdzenie jego pięcioletniego terminu. Pamięta także relacje z wojskiem, analizuje powody, dla których ma negatywny wynik i krytykuje dzisiejszy brak przywódców w Brazylii.

Jak wygląda zdrowie sr.?
Jestem naprawdę dobrze. Dzięki Bogu, dobrze przeżywam.

W 1984 i 1985 r. Mr. Zintegruj płytkę z Tancredo?
Prawie brak oporu. Aurelian [Chaves, vice de João Figueiredo, com quem rompeu] Prawie narzucił mnie jako wiceprezydenta, powiedział, że bez Sarney nie ma sojuszu demokratycznego.

Po wyrzeczeniu się PDS [partido que apoiava a ditadura]Myślałem, że nie będzie obecność w polityce krajowej. Ale odtąd Ulisses nalegał na mnie, więc zaakceptowałbym wsparcie Tancredo. Następnie stworzyliśmy grupę: ja, Aureliano, Marco Maciel.

Czy Aureliano miał wielką wagę w tej decyzji?
Miał wielką wagę, zmusił mnie do zaakceptowania. Aby nie był tylko kandydatem na Aureliano, Tancredo nakazał mi Minas Gerais i powiedział, że jeśli nie zaakceptuję, nie zrezygnuje z Minas Gerais [para se candidatar à Presidência no Colégio Eleitoral].

Wiedział, że mam wielki wpływ na PDS i naprawdę dzięki naszym delegatom PDS wygraliśmy wybory w Tancredo. Bez naszego udziału nie miałby liczby do wybrania przez Kolegium Elektorów.

W dziennikarka Regina Echeverria mówi, że pan. W tej chwili chodziło o depresję.
Miałem depresję, ale szybko przezwyciężyłem ten problem. To najgorsza choroba na świecie, ponieważ jest to choroba duszy, a nie ciało.

Co jest najsilniejszą pamięcią niż MR. Czy masz z Tancredo?
Byłem przyjacielem Tancredo od czasu Rio de Janeiro, kiedy byłem zastępcą federalnym [na segunda metade dos anos 1950]. Bez dużej intymności, ale z rozsądnym poziomem podejścia.

Brałem udział w wice-liderze Carlosa Lacerdy. Afonso Arinos był tym, który wprowadził moje imię wice-lideship. Miał związek z tymi wszystkimi najważniejszymi mężczyznami UDN, takimi jak Adauto Lúcio Cardoso, Aliomar Baleeiro i Bilac Pinto.

Pan Było to w tym przeciwne Tancredo era?
Tak, Tancredo pochodziło z PSD, a ja z Udn.

Udn był świetnym sprzeciwem wobec KubitsCheck [também PSD]i byłem dla niego bardzo niesprawiedliwy. Później Juscelino został odwołany w okresie, w którym byłem gubernatorem Maranhão. Poszedł do Maranhão, a ja zaproponowałem mu lunch. Juscelino powiedział mi, że wszedł na dno pałacu Freedom w Belo Horizonte. Ówczesny gubernator Minas nie chciał, aby wszedł do drzwi wejściowych, aby nie naruszył go do „rewolucji” [ditadura militar]. Nazywali „rewolucją”.

Pan Mówił o Tancredo z lat 50. i Tancredo z lat 80.
Po opuszczeniu prezydentury [do PDS]Tancredo odwiedził mnie, aby poprosić mnie o wsparcie, a następnie zadzwonił do Minas Gerais. Ale w tym okresie miałem większy związek z Ulissesem, który stworzył ze mną wielką katechezę. Mówię, że Ulisses umawiał się z mną na dwa miesiące na to stanowisko [risos].

Jakie było główne wyzwanie w tych pierwszych momentach prezydencji?
Nie chciałem przejąć prezydentury, chciałem poczekać na Tancredo [que estava hospitalizado]. Konieczne było założenie, ponieważ wszyscy myśleli, w tym Ulisses i Tancredo, że po tak wielkiej walce o dotarcie do tego momentu, gdybyśmy mieli wątpliwości co do tego, kto by założył, ryzykujemy duże ryzyko problemu. Walter Pires, który był ministrem armii…

Od Figueiredo, prawda?
Z Figueiredo. Kiedy Ulisses i byli z nim, aby zgłosić, że przejmę prezydenturę, Walter Pires powiedział, że natychmiast pójdzie do koszar, aby uniknąć mojego posiadania. Figueiredo pomyślał, że to powinno być Ulysses. W tym momencie groziliśmy powrót od założenia wojska.

Moim pierwszym wyzwaniem było legitymizację siebie jako prezydenta Republiki. Cały czas musiałem wykonać proces inżynierii politycznej, który zapewniłby demokratyczne przejście. Byłem prezydentem oznaczonym, aby zostać obudowanym, podobnie jak wiele innych w historii Brazylii.

Ulysses powiedział, że nie możemy pozwolić, aby miał żadne problemy, ponieważ byliśmy już w procesie przejściowym, który uznałby się za naruszeniem cywilnego prezydencji. Nie mogliśmy podnieść wojska do wznowienia władzy.

Czy trudno było sobie poradzić z wojskiem?
Nie, było to bardzo łatwe, ponieważ miałem Leonidas Pires Gonçalves, najlepszy minister armii, jaki kiedykolwiek mieliśmy. Gdy tylko założyłem, zebrałem ministra armii i generałów i powiedziałem, że rządzę dwoma wytycznymi.

Pierwszy: każdy dowódca miał obowiązek zapewnić swoim podwładnym. Byłem głównym wodzem, który obserwowałby moje podwładne, byłem ja. Nie chciałem zamówienia na dzień z przesłanymi wiadomościami. Chciałem, żeby wzięli [eventuais insatisfações] Do Ministra Armii i ja jako prezydenta było tym, który ich bronił. Wojsko bardzo bało się revanchizmu [dos civis].

Jednym z najtrudniejszych momentów podczas budowy przejścia było prawo amnestii i my amnestia po obu stronach.

A druga wytyczna: przejście zostanie dokonane z wojskiem, a nie przeciwko wojskowi.

Czy był moment w ciągu pięciu lat w prezydenturze, który myślał, że przejście było zagrożone?
Mieliśmy wiele okresów tego rodzaju. Niestety nie mogę ujawnić wszystkich, ponieważ wiele osób, które uczestniczyły w tym czasie, zmarło. To byłaby motywacja do radzenia sobie z umarłymi, czego nie chciałbym robić.

Podczas jego kadencji konstytucja została ogłoszona. Prawie 40 lat później jak to oceniasz?
To była możliwa konstytucja, ale była w stanie przekroczyć wszystkie nasze trudności. Wśród najpoważniejszych, dwa impeachmenty [Collor e Dilma] i.

Powiedziałbym Ulissesowi, że musimy stworzyć konstytucję, ponieważ byłaby to struktura naszego demokratycznego projektu. I ta konstytucja ukazała się, która mogła nie być najlepsza, ale była możliwa.

Czy demokracja była zagrożona 8 stycznia?
Byłem pewien, że siły zbrojne Brazylii nigdy nie angażują się w taki proces.

W momencie konstytucji pan. Został oskarżony o faworyzowanie parlamentarzystów zasobami publicznymi, aby głosować na jego pięcioletni okres.
To były fałszywe wiadomości, jak mówią dzisiaj. Powiedzieli, że udzieliłem niektórych stacji telewizyjnych za pośrednictwem, który był ministrem komunikacji. Ale po mnie zrobili trzy, cztery razy więcej koncesji telewizyjnych.

Abdicowałem rok od mojej kadencji. Popełniłem błąd, który poszedł za prezydentem [Eurico Gaspar] Dutra. Miał sześć lat, a kiedy konstytucja z 1946 r. Zabrała jedną i miała pięć lat. Dzięki temu wszyscy byli bardzo zadowoleni.

W moim przypadku było inaczej. Miałem sześć lat, abdykowałem jeden i wszyscy myśleli, że chcę kolejny rok urzędowania. Chcieli, żebym stracił kolejny rok urzędowania, a ja go nie zaakceptowałem.

W tym czasie nie byliśmy przygotowani na sukcesję prezydencką. Oni [os parlamentares] Nie wiedzieli, ale wiedziałem, że będziemy mieli problemy instytucjonalne.

Jaki rodzaj problemu?
Mieliśmy wielu kandydatów na prezydenta i w tym czasie siły zbrojne nie zaakceptowały.

Dlaczego plan krzyżowy zaczął się dobrze, ale czy to nie zadziałało?
Po pierwsze, ponieważ nie miało wsparcia, który powinieneś mieć wewnętrznie. Krzyżowca była odważną, heroiczną decyzją, ponieważ porzuciłem klasyczną formułę recesji, aby mieć nową konceptualizację. Nie miałem politycznej mocy, aby znosić recesję. Byłbym nieuchronnie zdeponowany.

Ale krzyżowca był nie tylko planem ekonomicznym, ale był także polityczny, ponieważ umożliwił nam wykonanie ławek Izby i Senatu, a także gubernatorów, którzy zabezpieczyli demokratyczne przejście. Dzięki temu udało nam się zatwierdzić składnik, co było bardzo trudne.

Co panie. Czy myślisz o skardze przeciwko byłym prezydentowi Jairowi Bolsonaro i dziesiątkom ludzi?
Mam z reguły, ponieważ jest to mój kształt, ani cenzuruj moich poprzedników, ani moich następców. Ten temat jest wypróbowywany. Teraz deprecjacja trzech mocarstw była okropną rzeczą. Sprawiedliwość może i powinna karać.

Jak widzisz trzecią kadencję prezydenta Lulę?
Nikt nie rządzi, kiedy rządzi. Wiele razy rządzimy czasami obfitości, czasem niedoboru, problemów zewnętrznych. Lula żyje okolicznościami tego czasu, który rządził. Nie są takie same, jak rządził w pierwszym i drugim okresie.

Ale myślę, że Lula była doskonałym prezydentem. W pierwszym i drugim okresie było to niezwykłe. W trzeciej kadencji też dobrze sobie radzi. Wydaje się to tylko problemy, które nie istniały podczas poprzednich mandatów.

Z drugiej strony część polityczna jest bardzo potrzebna przywódców. Ludzie tego czasu [antes de 1964]który ćwiczył silnych przywódców, którzy wspierali prezydentów, ci ludzie zniknęli.

Myślę, że był to wynik decyzji o ruchu 64, który wygasł partie polityczne, a tym samym ograniczyło szkołę szkolenia przywódców. Kiedy zaczynałem, przywództwo, które mieliśmy w Rio, było potem Aliomar Baleeiro, Adauto Lúcio Cardoso … byli bardzo ekspresyjnymi ludźmi. Mówię o mojej sprawie [na UDN].

W PSD druga strona, także Lucio Bittencourt. Dzisiejsi przywódcy nie inspirują autorytetu zdolnego do nakładania decyzji na klasę polityczną zgodnie z interesem publicznym.

Po lewej i prawej?
Lewe ramki są bardzo słabe. A odpowiednie są jeszcze słabsze. Jesteśmy w bardzo dużej fazie liderów.

Co myślisz o „wciąż tu jestem”?
Jest to dzieło sztuki z niezwykłym występem. Udało jej się zinterpretować duszę. Poznałem go, był współczesnym moim, niezwykle przyjemnym człowiekiem. Nie pokazał żadnej z tych rzeczy, o które został oskarżony. W tym czasie był to wielki skrzywdzony.

Wreszcie, jak pan. Chcesz być zapamiętany?
Jako prezydent, który dokonał przejścia demokratycznego w Brazylii, któremu udało się wdrożyć trwały reżim demokratyczny, jest najdłuższym okresem naszej historii bez żadnej luki [de autoritarismo].

I to dzięki występowi, które miałem w prezydencie, konwaliatora, człowieka dialogu, który zawsze wierzył w instytucje demokratyczne. Krótko mówiąc, powiedziałbym, że demokracja nie umarła w moich rękach i trwa w niezwykły sposób, będąc drugą demokracją w świecie zachodnim.