Kanadyjskie liberałowie wybierają ekonomistę Marka Carneya jako następcę Justina Trudeau | Międzynarodowy

Członkowie Partii Liberalnej Kanady wybrali ekonomistę Marka Carneya na następcę Justina Trudeau. Były gubernator Banku Kanady i Banku Anglii, Carney jest osobą, której celem jest zabranie steru formacji politycznej i rządowej, z bezpośrednią odpowiedzialnością, od kilku następnych dni, w krótkim okresie prowadzenia Kraju do nowych wyborów. 6 stycznia, po ponad dziewięciu latach urzędowania, premier ogłosił, że zrezygnuje, gdy jego partia wybrała nowego lidera. Zrobił to popchnięty przez niepowstrzymany upadek jego popularności i rozprzestrzenianie się wewnętrznych walk w swojej partii, do których dodano napięcia z sąsiednim krajem.

Zwycięzca wewnętrznych wyborów rywalizował z listą wnioskodawców złożonych z biznesmena Franka Baylisa, który był zastępcą w latach 2015–2019; Karina Gould, parlamentarna przez Ontario, która zajmowała do 25 stycznia stanowisko przywódcy rządu w niższej izbie; oraz Chrystia Freeland, wiceprezes i minister finansów do 16 grudnia ubiegłego roku, który był na drugim miejscu.

Około 400 000 członków Partii Liberalnej zarejestrowało się, aby wydać swój głos. Głosowanie rozpoczęło się 26 lutego i zakończyło się o trzeciej po południu w niedzielę, czas lokalny Ottawa (20,00 w Hiszpanii). Od pistoletu z kampanii konkurs został wymieniony jako pojedynek między Freelandem a Carneyem. Te ostatnie prowadziły jednak ankiety i liczby windykacyjne, oprócz dodania największej liczby wsparcia między ministrami i zastępcami.

„Kiedy liberałowie wybierają następnego przywódcę w niedzielę, kanadyjska polityka wejdzie w nową erę”, opublikowała wpływowa gazeta Toronto StaR. Trudeau został szefem liberałów w 2013 roku. Dwa lata później pokonał konserwatystów w wyborach dzięki połączeniu magnetyzmu i obietnic wielkich zmian. Wśród jego najważniejszych osiągnięć są federalne korzyści dla rodzin z dziećmi, krajowy system szkółek i legalizację konopi rekreacyjnych. Wśród niespełnionych obietnic cytowanych jest reforma wyborcza, równowaga budżetowa i zmniejszenie emisji GASE szklarniowej.

Trudeau traciła popularność przez lata, choć nie tylko w wyniku tyle czasu u władzy. Jego skandale są pamiętane za powiązania z wysokimi sferami gospodarczymi, jego małą tolerancją na przeciwne opinie w jego zespole i naleganie na poszukiwanie prezentacji czwartego mandatu. Po prawie dekadzie władzy liberałowie szukają zwrotu, aby wzmocnić i kontynuować rządzenie. Z kolei ,.

Jeśli uczestnicy liberalnej kwatery głównej początkowo skoncentrowali swoje obietnice głównie na sprawach podatkowych i budżetowych, zagrożenia taryfowe Trumpa i ich wdrożenie wkrótce stały się sprawą, która uwarunkowała kampanię. Rząd Trudeau zareagował na Trumpa, zatwierdzając podobne obciążenia taryfowe, zachowując ciągłą współpracę z premierami prowincji. W tym skomplikowanym scenariuszu z pierwszym partnerem komercyjnym kierownictwo wykonywane z Ottawy po odejściu Trudeau.

Mark Carney ogłosił w zeszły wtorek na imprezie w Calgary: „Kanadyjczycy są zjednoczeni i wykazują determinację”. Zwrócił uwagę, że jego kraj jest gotowy wygrać wojnę komercyjną do Stanów Zjednoczonych. W tę niedzielę Howard Lutnick, sekretarz handlu USA, potwierdził, że wejdą w następną środę. Są to dwa produkty o najwyższym znaczeniu w handlu między dwoma sąsiednimi krajami.

Chociaż Carney automatycznie stanie się liderem Liberalnej Partii Kanady, jego inauguracja jako premiera nastąpi w dniu, w którym należy ustalić, chociaż Trudeau nalegał, aby oczekiwał „szybkiego przejścia”. Parlamentarne prace zostaną wznowione 24 marca. Kolejne wybory są planowane na październik, ale mogą przybyć wcześniej. Partie opozycyjne już rozwinęły się, że będą głosować przeciwko pierwszej zaufanej sesji, która powstaje, aby wspierać upadek władzy wykonawczej (ponieważ liberałowie rządzi w mniejszości). Ponadto coraz więcej analityków jest skłonnych myśleć, że następca Trudeau szybko zwoła wczesne wybory, aby skorzystać z pęd. W ostatnich tygodniach grupa liberalna znacznie zmniejszyła swoją wadę w stosunku do Kanadyjskiej Partii Konserwatywnej.

Pierre Poilievre, konserwatywny przywódca, musiał zaparkować swoją ciągłą krytykę liberałów w sprawach ekonomicznych, aby dostosować, z pewnymi trudnościami, w kwestii większego zainteresowania :. Pailievre zwrócił uwagę, że jeśli wygra w następnych wyborach, będzie premier, który będzie chronił Kanadyjczyków przed Trumpem, wymawiając zwroty zarzucone patriotyzmowi. Jednak konserwatywny przywódca jest postrzegany przez niektóre sektory jako polityk z niewielu podobieństw do republikanów.

Gdyby konserwatyści pokonają liberałów w następnych wyborach, następca Trudeau stałby się częścią premierów z mniejszym czasem w funkcjach. Marka ma konserwatywnego Charlesa Tuppera, który rządził 68 dni w 1896 r. Drugie stanowisko jest zajęte przez liberalnego Johna Turnera, premiera 79 dni w 1984 r.