Ludzie, którzy lepiej zarabiają, są coraz bardziej odizolowani. Dlaczego?

Pracownicy o wyższych wynagrodzeniach są coraz częściej usuwani ze swoich kolegów poniżej. Co wyjaśnia tę segregację w pracy?

To rzadkie, ale dyrektor wykonawczy Nike, Elliott Hillrozpoczął karierę w światowym gigancie obuwia jako.

Według samego Hilla, kiedy zaczął jako stażysta w Tennessee w 1988 roku, pakował pudełka w magazynie i w razie potrzeby odpowiedział na telefony biurowe. Ambitny i lojalny, powstał w hierarchii firmy, dopóki we wrześniu 2024 r. Został zaproszony do opuszczenia reformy, aby zostać prezydentem i dyrektorem wykonawczym producenta obuwia.

Ten rodzaj progresji kariery – od poczty pocztowej do sali konferencyjnej, od podłogi fabrycznej do kierunku – Wygląda jak fikcyjnafantazja lub przynajmniej z odległej przeszłości. Dzisiaj ludzie nie pozostają w pracy przez dziesięciolecia, tak jak Hill, ponieważ firmy są często sprzedawane, restrukturyzowane, podzielone i reorganizowane.

Teraz miejsca pracy są coraz bardziej podzielone na dochód, co może uniemożliwić skromnym stażystom interakcję z menedżerami na wysokim poziomie. Ta sytuacja ma szkodliwe konsekwencje dla mobilności społecznej, spójności i równości.

Martwienie się segregacji w miejscu pracy. Dlaczego?

Badanie niedawno w American Journal of Sociology Przeanalizował nowy świat rynku pracy, koncentrując się na danych na miejscu pracy i wynagrodzeniu w 12 zaawansowanych gospodarkach przez prawie trzy dekady, począwszy od 1990 roku.

Badanie obejmowało firmy takie jak Szwecja i Dania, niektóre z najbardziej egalitarnych społeczeństw na świecie, a także Kanada, Japonia i inne.

To badanie koncentrowało się na Analizuj tylko osoby o wysokich dochodach – 1% i 10% bogatszych – i ich narażenie na pracowników, którzy zarabiają tyle samo, co oni i ci na dole skali wynagrodzeń.

Z pewnymi wariantami stwierdzono, że pracownicy, którzy najwięcej zarabiają coraz bardziej otoczeni innymi pracownikami, którzy zyskują więcej.

Pod koniec badania jeden na ośmiu pracodawców był osobą, która na początku zarabiała bardzo dobrze w porównaniu z jedną na 11.

Chociaż ewolucja od jednego do roku może wydawać się nieskuteczna w ciągu 25 lat, powoduje znaczną zmianę społeczną.

Nie chodzi tylko o to, że ci, którzy zarabiają więcej w otoczeniu innych, którzy zarabiają więcej. W prawie każdym kraju pracownicy o wyższych wynagrodzeniach są coraz bardziej oddzielone od pracowników u podstawy skali wynagrodzeń.

Odległość między pracownikami i menedżerami. Dlaczego?

Oddzielenie płac jest szczególnie zaakcentowane w sektorach transformującego przemysłu i finansów, co wskazuje na trzy głębokie przyczyny rosnącego dystansu: Restrukturyzacja miejsca pracy, deindustrializacja i digitalizacja.

Tradycyjnie przemysł transformacyjny charakteryzował się większą interakcją między różnymi pracownikami, na przykład w fabrykach, w których szef i pracownicy mieli regularny kontakt.

Z powszechnym naciskiem na szczupłość, w ostatnich dziesięcioleciach miejsca pracy zostały zmniejszone i zrestrukturyzowane poprzez procesy takie jak eksternalizacja i podwykonawstwo. To ma tendencję do tworzenia określonego rodzaju struktury: a Mała i wysoko wykwalifikowana siedziba główna, z innymi usługami i operacjami, które zostaną wykonane w innym miejscu.

W globalnych branżach może to oznaczać, że słabo wykwalifikowane i rutynowe miejsca pracy są przenoszone do krajów o niskich płacach, podczas gdy stanowiska takie jak menedżerowie i inżynierowie pozostają w centrali.

Ponadto Digitalizacja procesów pracy ma tendencję do eliminowania małej wykwalifikowanej i rutynowej pracy i stwórz bardziej jednorodne firmy. Wiele średniego wynagrodzeń jest eliminowanych.

Odległość generuje odległość (i stagnację). Dlaczego?

Kiedy pracownicy z niższymi wynagrodzeniami przestają działać w tym samym budynku, te same obiekty, a nawet ta sama firma co przełożeni, mają mniejsze szanse na awans wewnętrzny.

Ponadto segregowane miejsca pracy, pracownicy z niższymi pensjami nie mieć dostępu do informacji i wpływów że pracownicy cieszą się wyższymi płacami. W związku z tym mają gorsze perspektywy mobilności w górę.

Firmy nie są oczywiście jedynym źródłem nierówności. Nierówność możliwości, w których opcje podniesienia przyszłości, takie jak edukacja, są obficie dostępne dla niektórych i całkowicie poza zasięgiem innych, jest trudna do zmierzenia, a nawet trudniejsza do skorygowania.

Jednak nierówność organizacyjna jest ważną częścią układanki. Dzisiaj jest mało prawdopodobne, aby Elliott Hill, gdyby miał ten sam etap w Nike, mógł pewnego dnia realistycznie aspirować do swojego dyrektora wykonawczego.