Lady Gaga i jej triumfalne powrót do parkietu: festiwal Choros | Kultura
Kiedy opublikował swój pierwszy album, Sława (2008), miał 22 lata. To narzucanie zakłóceń z Zambombazos, takimi jak OR Paparazzi A jego odważna mowa bardzo pamiętała, co Madonna reprezentowała w latach osiemdziesiątych. Gaga został ogłoszony Mom Monster, ekstrawagancką i uwodzicielską postacią, która twierdziła, że duma z różnych i poparcia dla grup LGTBIQ+. Wielu nastolatków przytuliło ich przesłanie w tempie taniec A dzisiaj, 17 lat później, być może służyli, aby ich stan był wyraźniejszy, a przede wszystkim używać narzędzi obronnych przeciwko bardziej wrogim światem, który kilka lat temu kilka lat temu przeciwko grupom mniejszościowym. Gaga publikuje teraz Okaleczenie, Album taneczny, który odzyskuje tę królową najbardziej spoconych i tolerancyjnych wskazówek.
W 2011 roku Gaga stała się planetarną gwiazdą popu z albumem Urodzony w ten sposób I zamiast łagodzić swoje przesłanie, podkreślił je do tego stopnia, że jego koncerty stały się najbezpieczniejszą przestrzenią dla każdego, kto pozostawił normatywę (te ostatnie również były mile widziane). Lady Gaga ma dziś 38 lat, a w swoim des Rock (jego duet z Mickiem Jagger na ostatnim albumie Rolling Stones) lub z partnerami pokoleniowymi takimi jak Bruno Mars, z którym dzieli MegaExy z ostatnich miesięcy,
https://www.youtube.com/watch?v=vbynw9isr28
I dotarliśmy do 2025 roku, z pierwszym ściśle popowym albumem New York Artist od pięciu lat (Chromatyka Dane z pandemii 2020). Z Okaleczenie Gaga chce działać jak wskazówka swoich małych potworów (małe potwory), jak nazywają się jego wyznawcy, być może nieco dorosłe, ale z pewnością pociągają ich ten, który upada w niektórych częściach świata, gdzie nalegają na powrót do czasów czasów czasów czasów czasów czasów czasów On (zwłaszcza on) i Ella. Od samego początku wszystko brzmi jak klasyczny gaga: kawałki taniec Nasycone niskimi, barokowymi aranżacjami i refrenami, aby uwolnić parkiet taneczny. W tej linii piosenki są sformułowane Abrakadabra o Idealna celebrytka, Tam, gdzie artysta ćwiczy samokrytyzm jako jeszcze jeden figurant kultury sukcesu. „Jestem wykonany z plastiku jak ludzka lalka. / Pchasz mnie i rzucasz mnie, nic nie boli – śpiewa.
Profil dysk retro pojawia się muzyka Zniknąć w tobie, w linii Dua Lipa; Jest coś bardziej eksperymentalnego Killah, że jeśli nie jest to hołd dla Davida Bowiego; Powrót do szyku Kochany Brzmi jak to, co nagrała Katy Perry, gdy był fajny i Cień mężczyzny Pamiętaj o Daft Punk/Michael Jackson z Niebezpieczny. Są to odniesienia, które nie odejmują osobowości od Okaleczenie, Z wielkim głosem bohatera i bezwstydnymi literami, które wydają się wynikające z tej gagi, która poszła na galę związaną z gigantycznym jajkiem lub ubrana w sukienkę z filetu mięsnym.
Producent, Andrew Watt (odpowiedzialny za najnowsze dzieła Rolling Stones, Pearl Jam, ale także pracował z Justinem Bieberem), wnosi porządek do najbardziej motley muzyki i przenosi jasność do większości motywów albumów. Album kończy się zalewem dobrych refrenów do tańca, tylko w ostatnim odcinku przez ballady skonfigurowane tylko dla pokazu chipów. Gdyby usunęł ostatnie trzy utwory (duet z Bruno Marsem wśród nich), byłby rekord 11 bardziej spójnych i przyjemnych piosenek.
